Η ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΤΩΝ ΤΑΞΙΤΖΗΔΩΝ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ.

Έχει κάποιος 200.000 ευρώ και τα τοποθετεί, κάνοντας μια μικρή επιχείρηση.
Μετά από 5-6 χρόνια κι αφού ευτυχώς έχει αποσβέσει το κεφάλαιό του, δεν υπάρχει δουλειά
και κλείνει το μαγαζί του.
Κανείς δεν έρχεται να του δώσει πίσω το αρχικό του κεφάλαιο.
Ένας άλλος έχει κι αυτός το ίδιο κεφάλαιο, που το έδωσε για να αγοράσει άδεια ενός ταξί.
Μετά από 5-6 χρόνια αφού κι αυτός απόσβεσε το δικό του κεφάλαιο, για διάφορους λόγους...


πουλάει την άδειά του χωρίς να χάσει ούτε ένα ευρώ.

Με ποια λογική ο πρώτος χάνει τα χρήματά του ενώ ο δεύτερος τα παίρνει πίσω ?

Και κάτι άλλο.
Ποιος ελέγχει την παράνομη συναλλαγή αγοραπωλησίας των αδειών ταξί?
Όταν αγοράσει κάποιος ένα αυτοκίνητο έρχεται η εφορία και του ζητάει να αποδείξει πού βρήκε
τα χρήματα ?
Όταν ο ταρίφας αγοράσει την άδεια ενός ταξί, τον ελέγχει η εφορία πού βρήκε τις 100 ή 200
χιλιάδες ευρώ ?

Το σπουδαιότερο όμως είναι, αν αυτός που εισπράττει τα χρήματα αυτά τα δηλώνει στον έφορο,
ή είναι κατάμαυρα ?

Αν λοιπόν ήμουν Ραγκούσης θα έλεγα στον ταξιτζή που σήμερα διαμαρτύρεται και του χαϊδεύουν τα αυτιά όλοι, πολιτικοί και δημοσιογράφοι :
Πόσα έδωσες για να αγοράσεις την άδεια ?
Πού τα βρήκες ?
Ποιος τα πήρε ?
Κάι το θέμα θα είχε λήξει !!!!!

πηγη