Μονόδρομος η Εθνική Ανεξαρτησία και η Λαϊκή Ευημερία

Και να που φτάσαμε μπροστά σε αυτό που ζητούσαμε εδώ και πάρα πολλούς μήνες και ειδικά από την στιγμή που άρχισαν τα επιβαλλόμενα σκληρά μέτρα από την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Είτε υπάρξει δημοψήφισμα είτε υπάρξουν εκλογές η απάντηση των πολιτών θα πρέπει να είναι μια: κατεδαφίζουμε το υπάρχον πολιτικό σύστημα και ταυτόχρονα κατεδαφίζουμε όλες τις εξαρτήσεις με τους σημερινούς...
συμμάχους-εταίρους. Οι πρακτικές του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος για να μας φέρουν για άλλη μια φορά «πελάτες» στα βουλευτικά τους γραφεία είναι γνωστές. Επίσης είναι γνωστά τα.... τεχνητά-ψεύτικα αδιέξοδα και διλλήματα που θα μας θέσουν για να πάρουμε αποφάσεις κάτω από πανικό. Τα ερωτήματα που θα τεθούν είτε γίνουν εκλογές είτε γίνει δημοψήφισμα είναι τα ίδια.Θέλουμε να είμαστε μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης με κυβέρνηση Ευρωπαϊκού προσανατολισμού ή θα ακολουθήσουμε μια μοναχική πορεία ανασύνταξης του Ελληνικού κράτους με την ταυτόχρονη αναζήτηση νέων στρατηγικών συμμαχιών; Στην ερώτηση αυτή μπορούμε να απαντήσουμε λογικά μόνο εάν δεν πάρουμε αποφάσεις για το μέλλον μας κάτω από τον πανικό που προσπαθεί το υπάρχον πολιτικό σύστημα με την βοήθεια των μ.μ.ε. να μας βάλει. Πριν απαντήσουμε λοιπόν στην παραπάνω ερώτηση θα πρέπει να κάτσουμε να σκεφτούμε πολλές παραμέτρους. Πρώτη παράμετρος είναι η εθνική υπόσταση ενός κράτους που στην προκειμένη περίπτωση είναι η πατρίδα μας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Καταρχήν δεν πρόκειτε για μια ένωση των Εθνών που απαρτίζουν την Ευρώπη αλλά για μια οικονομική-νομισματική Ένωση που οι νόμοι και οι κανόνες πολλές φορές υπερισχύουν των εθνικών μας νόμων. Αυτό πάει να πει πως περνά η γραμμή των ισχυρών κρατών (όπως βλέπουμε σήμερα της Γερμανίας και της Γαλίας) και επιβάλλεται σε όλα τα εθνικά κράτη που απαρτίζουν αυτήν την ένωση. Αυτήν την στιγμή βλέπουμε πιο καθαρά από ποτέ πως η Γερμανία και η Γαλία προσπαθούν να υποτάξουν την χώρα μας προσπαθώντας να ετοιμάσουν το έδαφος με την επιβολή φτωχοποίησής της, βάζοντας «χέρι» στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και στον δημόσιο τομέα ώστε όταν έρθει η ώρα να πουληθεί ο εθνικός μας πλούτος να έχουν φτηνά εργατικά χέρια για τις επιχειρήσεις τους. Αυτή η στρατηγική τους είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμού και χωρίς να χρειάζεται ο μέσος πολίτης να έχει ιδιαίτερες οικονομικές ή διοικητικές γνώσεις. Πρόσφατα ακούσαμε ή διαβάσαμε δημοσιεύματα όπου οι αρχηγοί των δυο δυνατών κρατών της Ε.Ε. αλλά και αξιωματούχοι της να μιλούν ωμά για την παραχώρηση άνευ όρων της Εθνικής μας κυριαρχίας. Αυτή τους η απαίτηση είχε εξασφαλιστεί από την πρώτη κιόλας δανειακή σύμβαση η οποία υπεγράφεί από τον τότε υπουργό οικονομικών κύριο Παπακωνσταντίνου χωρίς αυτή να μπει στην βουλή για να λάβουν γνώση οι άμεσα εκλεγμένοι από τον λαό βουλευτές του Ελληνικού κοινοβουλίου. Μια δανειακή σύμβαση που προέβλεπε εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας σε περίπτωση εκτροχιασμού της δημοσιονομικής πολιτικής και την αφαίρεση του δικαιώματος να δανειστούμε από άλλες παγκόσμιες δυνάμεις οι οποίες θα θέτουν καλύτερους και πολύ λιγότερο αιματηρούς όρους για την πατρίδα μας. Το γεγονός το ότι δεν ήρθε στην βουλή αυτή η σύμβαση που είναι υψίστου εθνικού ενδιαφέροντος για να λάβουν γνώση οι βουλευτές και εν συνεχεία ο Ελληνικός λαός αποτελεί την μέγιστη εσχάτη προδοσία, διότι εάν λάμβανε γνώση των όρων της σύμβασης αυτής ακόμα και τώρα ο Ελληνικός λαός η κοινωνική αναταραχή και τα πρόσφατα επεισόδια θα ωχριούσαν μπροστά σε αυτά που θα επρόκειτο να συμβούν. Παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας, καταπάτηση άρθρων του Εθνικού μας συντάγματος, καταπάτηση εργασιακών κεκτημένων και πώληση του εθνικού μας πλούτου. Να υπογραμμίσω πως η σύναψη της πρώτης δανειακής σύμβασης είχε ανατεθεί σε δικηγορική εταιρεία του Λονδίνου με αμοιβή της τάξεως των 500.000.000 � και υπόκειται στο Βρετανικό δίκαιο. Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι η νέα δανειακή σύμβαση που ο πρωθυπουργός θέλει να την θέσει σε δημοψήφισμα ή αν δεν επιτευχθεί η συμφωνία για το δημοψήφισμα γίνουν εκλογές,η νέα δανειακή συμβαση αυτή λοιπόν θα είναι η τελευταία φτυαριά στον τάφο των Ελλήνων πολιτών και της Ελλάδας εφόσον αυτή θα έχει την «φρέσκια» λαϊκή νομιμοποίηση είτε μέσω του δημοψηφίσματος είτε μέσω των εκλογών. Εάν θα μπορούσαμε ως λαός να εκμεταλευτούμε το δημοψήφισμα θα ήταν η πρώτη σωστή(λάθος για τον ευατό του και τους εντολοδότες του) κίνηση του πρωθυπουργού της χώρας που έγινε μόνο για να τρομοκρατήσει και να εκβιάσει τον Ελληνικό λαό. Η νέα δανειακή σύμβαση θα εμπεριέχει ωμή παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας και πλούτου που ανήκει στον λαό καθώς και καταπάτηση όλων των εργασιακών κεκτημένων του λαού με μείωση αποδοχών και αύξηση των ωρών εργασίας. Όχι μόνο δεν πρέπει να απορρίψουμε το δημοψήφισμα του οποίου το ερώτημα μπορεί να αφορά την νέα δανειακή σύμβαση αλλά μπορεί να μας θέτει και την ερώτηση για έξοδο ή παραμονή στην Ε.Ε. όπου στην πρώτη περίπτωση θα μας πουν ότι σημαίνει και πτώχευση. Αλλά έρχομαι να ρωτήσω το εξής:φτωχοί και άνεργοι θα είμαστε είτε παραμείνουμε στην Ε.Ε. είτε φύγουμε,μόνο που στην περίπτωση που αποχωρήσουμε θα έχουμε την δυνατότητα να ανασυνταχθούμε πολύ πιο νωρίτερα από τα 30 και τα 40 χρόνια που μας λένε ότι θα έχουμε συνέλθει. Θα έχουμε την δυνατότητα άρνησης του χρέους ως απεχθούς, θα έχουμε την δυνατότητα να εκμεταλευτούμε προς δικό μας όφελος τον ορυκτό πλούτο της πατρίδας μας και ταυτόχρονα θα έχουμε και το στρατηγικό χρονικό διάστημα να ψαχτούμε και να αναδείξουμε πολιτικές δυνάμεις που να απέχουν από τα ήθη του προηγούμενου(δηλαδη του παρόντος) πολιτικού συστήματος. Καταλογίζω ευθύνη σε όλους τους βουλευτές του κοινοβουλίου γιατί ούτε ένας δεν ανέλαβε την πρωτοβουλία για να ψάξει και να παρουσιάσει την πρώτη δανειακή σύμβαση στον λαό,όπου ο λαός ούτε καν γνωρίζει την ύπαρξή της, την σημασία της και τους όρους της. Απαξίωσαν να μας ενημερώσουν. Καλώ λοιπόν στην περίπτωση του δημοψηφίσματος να φωνάξουμε ένα βροντερό όχι στην δανειακή σύμβαση και τους εμπνευστές της, ένα όχι στην Ε.Ε. και ένα όχι στο υπάρχον πολιτικό σύστημα. Αυτήν την στιγμή όλα τα κόμματα του κοινοβουλίου έχουν ευρωπαϊκό προσανατολισμό εκτός του κομμουνιστικού κόμματος το οποίο έχει μπολσεβικικό προσανατολισμό με ότι αυτό συνεπάγεται. Χρέος μας είναι με τον ακτιβισμό είτε με την ψήφο μας να βγάλουμε τους πάντες από την βουλή και να αναδείξουμε δυνάμεις που δεν θα μας εκθέσουν ξανά σε τέτοιους κινδύνους.Χρέος μας είναι να διαγράψουμε το παρελθόν και το θλιβερό παρόν και να φτιάξουμε ένα μέλλον που να ανήκει σε εμάς και όχι στις τράπεζες και την Ε.Ε. Nicolas Tz
Πηγη