απεργήσουν παραλύοντας εντελώς την οικονομική ζωή της χώρας, ενώ εξαιρετικά υψηλή αναμένεται να είναι και η συμμετοχή στις διαδηλώσεις. Το πώς θα εξελιχθεί η γενική απεργία ενδέχεται να πυροδοτήσει και πολιτικές εξελίξεις γύρω από το θέμα της διακυβέρνησης της χώρας.
Η αιτία της γενικής απεργίας είναι η σοβαρότερη οικονομική αιτία που υπήρξε ποτέ, καθώς αν περάσει ως έχει το περιβόητο πολυνομοσχέδιο, το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων για πρώτη φορά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο θα υποστεί βιαιότατη πτώση και θα γυρίσει πολλές δεκαετίες πίσω. Λογικό είναι εκατομμύρια Ελλήνων να αντιδρούν σε μια τέτοια προοπτική και να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να την αποτρέψουν.
Η κυβέρνηση δεν κατόρθωσε να πείσει κανέναν ουσιαστικά ότι η επιστροφή στις δεκαετίες του 1970 και του 1960 είναι επιβεβλημένη, όπως αυτή υποστηρίζει, για να "σωθεί η χώρα". Πώς να αισθανθούν άλλωστε ότι "σώζονται" εκατομμύρια εργαζόμενοι, νέοι, συνταξιούχοι, μικρομεσαίοι που θα πεταχτούν στον κοινωνικό Καιάδα της ανεργίας και της φτώχειας;
Η κυβέρνηση νομίζει ότι αρκεί η κοινοβουλευτική της πλειοψηφία των τεσσάρων βουλευτών (συν τα "εξαπτέρυγα" του ΛΑΟΣ, της Ντόρας και κάποιων της ΝΔ, αν χρειαστεί βοήθεια) για να αλλάξει τόσο δραματικά τη ζωή του λαού μας. Επαναπαύεται στο γεγονός ότι είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τα δυναμικά στηρίγματα της εξουσίας, την αστυνομία και τον στρατό, αν παραστεί ανάγκη, προκειμένου να καταπνίξει τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας.
Θεωρητικά, έχει δίκιο. Πρακτικά, είναι αδύνατον να κυβερνήσει μια κυβέρνηση που έχει στρέψει εναντίον της σχεδόν ολόκληρο τον ελληνικό λαό, μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που έχει εξεγερθεί εναντίον της το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων και των εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Αυτό σημαίνει ότι παρατηρείται ταχέως προϊούσα αποσύνθεση του κρατικού μηχανισμού, ο οποίος πλέον διακατέχεται από εχθρικά συναισθήματα και υιοθετεί εχθρική στάση απέναντι στην κυβέρνηση.
Η σύγκρουση της κυβερνητικής πολιτικής με τα συμφέροντα των Ελλήνων εργαζομένων, συνταξιούχων, νέων, μικρομεσαίων θα κορυφωθεί συμβολικά με τη γενική απεργία και την ψήφιση του νόμου από την κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή. Δεν θα λήξει όμως αυτή η σύγκρουση, γιατί η επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου του πληθυσμού θα είναι συνεχής, αδιάκοπη, πολυετής.
Κάθε βήμα που θα κάνουν εκατομμύρια Ελλήνων στην πορεία προς τα Τάρταρα θα αναπαράγει διαρκώς το δίλημμα: θα ενισχύει τις τάσεις υποταγής και μοιρολατρίας ή θα εξεγείρει νέες συνειδήσεις; Η απάντηση θα δίνεται κάθε φορά εμπράκτως. Η κρίση -πολιτική, οικονομική, κοινωνική- θα καταστεί ενδημική, θα είναι μόνιμη.
Καταλύτης των εξελίξεων σε πρώτη φάση θα είναι η αυριανή και μεθαυριανή γενική απεργία. Αυτό το αντιλαμβάνονται κορυφαίοι παράγοντες της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής του τόπου, έστω κι αν κάπως υπερβάλλουν. Κατά τη διάρκεια αυτής της εβδομάδας "κρίνονται πολλά, ίσως όλα" δήλωσε προχθές ο υπουργός Οικονομικών και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευάγγελος Βενιζέλος.
"Οι πολίτες δικαιούνται να περιμένουν πρωτοβουλίες σας", γράφει ο εκδότης του "Βήματος" Σταύρος Ψυχάρης σε ανοικτή επιστολή που απηύθυνε την Κυριακή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια "στις λίγες ημέρες που απομένουν, καθώς πιθανολογείται ότι η κρίση οσονούπω θα κορυφωθεί".
"Στις λίγες ημέρες που απομένουν" λοιπόν πάμπολλοι είναι αυτοί που αναμένουν -κάποιοι από αυτούς εργάζονται κιόλας για να τις φέρουν- πολιτικές εξελίξεις.
Αλλο φυσικά οι προσδοκίες, οι εκτιμήσεις, οι εικασίες, οι αυταπάτες και άλλο τα πραγματικά γεγονότα, τα οποία πρέπει πρώτα να λάβουν χώρα και κατόπιν να αναλύσει κανείς τις συνέπειες και τις επιπτώσεις τους σε διάφορους τομείς. Είναι όμως βέβαιο ότι μόνο απαρατήρητη δεν πρόκειται να περάσει η αυριανή και μεθαυριανή γενική απεργία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ - πόσω μάλλον μέσα στη σοκαριστική εικόνα που προκαλούν τα κλειστά μαγαζιά.
Ρήξη
Μια άλλη Ελλάδα Παρασκευή πρωΐ
Ορόσημο νέας εποχής για την Ελλάδα και τους Ελληνες θα αποτελεί συμβολικά το πρωί της Παρασκευής, οποιαδήποτε και αν έχει υπάρξει η έκβαση της διήμερης γενικής απεργίας της Τετάρτης και της Πέμπτης. Αν η κυβέρνηση έχει περάσει το νομοσχέδιο χωρίς κοινοβουλευτικές απώλειες και με ήσσονος σημασίας λαϊκές αντιδράσεις, θα αρχίσει η πορεία δεκαετιών προς τα πίσω με την υπόσχεση της κυβέρνησης Παπανδρέου ότι κάποτε στο μέλλον θα ξαναβαδίσουμε προς τα εμπρός. Αν πάλι η απεργία και οι διαδηλώσεις έχουν τόσο συγκλονιστική συμμετοχή ώστε να πυροδοτήσουν πολιτικές εξελίξεις, τότε θα αρχίσει πάλι ένας πολύ δύσκολος δρόμος εξόδου από την κρίση χωρίς καταβαράθρωση του βιοτικού μας επιπέδου. Οψόμεθα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου