Η υποθήκευση της χώρας, στους πολιτικούς και οικονομικούς της δυνάστες, ήταν μια επιλογή συνειδητή. Ήταν μια επιλογή που δρομολογήθηκε με διαδικασίες που συνιστούν κατάπτυστη αντεθνική συνομωσία με τη συγκατάθεση και την απόλυτη συνέργεια του πολιτικού δοσιλογισμού. Και επί της ουσίας ταυτίζεται με την έννοια της εθνικής προδοσίας....
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Και ξαφνικά… ήρθε η κρίση…
Το τεχνικό πρόσχημα γι αυτήν την κρίση, ήταν η κατάρρευση της LEHMANN BROTHERS στην Αμερική, που τυπικά άνοιξε τον ασκό του Αιόλου και ξεκίνησε το ντόμινο των ανατροπών στη ζωή και τις κοινωνίες.
Πολιτικά, και αυτή η κρίση – όπως και κάθε κρίση άλλωστε – επειδή ακριβώς είναι σύμφυτη με τη δομή και το χαρακτήρα του κοινωνικοπολιτικού συστήματος μέσα στο οποίο βιώνουμε, ήταν και εν πολλοίς αναπόφευκτη μέσα στην ιστορική του διαδρομή, και από την άποψη αυτή, το ξέσπασμά της ήταν απλούστατα θέμα χρόνου.
Και η κρίση έγινε ευκαιρία…
Μόνο που αυτή την κρίση, αυτοί που τη σχεδίασαν και την ξεδίπλωσαν πάνω από τις κοινωνίες και τους λαούς, την έκαναν μια πρώτης τάξεως «ευκαιρία», για την προώθηση ενός πλανητικού σχεδίου δραματικών αλλαγών, στην οικονομία, στους θεσμούς, στο σύστημα διακυβέρνησης και στη ζωή των ανθρώπων.
Αυτό ακριβώς το στοιχείο, σε συνάρτηση με τη δραματική έκταση των επιχειρούμενων αλλαγών και πολιτικών αναδιαρθρώσεων, είναι που την καθιστά διαφορετική, και μαζί της τροποποιεί δραστικά και τις μεθόδους της πολιτικής αντίστασης των κοινωνιών, κυρίως δε το σκληρό πυρήνα των πολιτικών τους αιτημάτων.
Το εξωτερικό χρέος όχημα καθυπόταξης…
Τα δημόσια οικονομικά, στηριγμένα στο δεκανίκι του εξωτερικού δανεισμού, δε χρησιμοποιούνται απλά σαν εργαλείο πίεσης και εκβιασμού των κοινωνιών μέσω των πολιτικών αχυρανθρώπων...
Το σημαντικότερο είναι πως οριοθετούνται ως βολικό άλλοθι νομιμοποίησης απαιτήσεων, που δρομολογούν κράτη υποτελή στους σχεδιασμούς άλωσης και ελέγχου των εθνικών οικονομιών και όχι μόνο.
Το πλέγμα των παραπάνω δεδομένων και η συνύπαρξη τους με μια πολιτική εξουσία πρόθυμη να υποταχθεί στις έξωθεν εντολές, διαμορφώνουν τις σύγχρονες συμπληγάδες κάτω από τις οποίες συνθλίβεται σήμερα και η Ελληνική κοινωνία.
Η υπαγωγή της χώρας στο «μηχανισμό στήριξης» της μαφίας των ισχυρών, συνιστά έναν διαρκή μπαμπούλα πειθαναγκασμού και εκβιασμών για την επιβολή το πλέον εκτεταμένου προγράμματος απορρυθμίσεων και καθολικής πολιτικής αναπροσαρμογής με βάση τα προβλεπόμενα στο πρωτόκολλο των σχεδιασμών τους.
Η υποθήκευση της χώρας ήταν μια επιλογή συνειδητή. Ήταν μια επιλογή που δρομολογήθηκε με διαδικασίες που συνιστούν κατάπτυστη αντεθνική συνομωσία με τη συγκατάθεση και την απόλυτη συνέργεια του πολιτικού δοσιλογισμού. Και επί της ουσίας ταυτίζεται με την έννοια της εθνικής προδοσίας.
Τα φούμαρα της αποφυγής της χρεοκοπίας…
Το δίλημμα της δήθεν αποφυγής της χρεοκοπίας, για τη δήθεν «σωτηρία» της πατρίδας, είναι ψεύτικο και αποπροσανατολιστικό.
Πρόκειται για ένα δίλημμα που τεχνηέντως εντάσσεται στο οπλοστάσιο του μαζικού κοινωνικού εκφοβισμού και στην ανατροφοδότηση μιας γενικευμένης κοινωνικής αυταπάτης, που δεν αποσκοπεί στη σωτηρία της χώρας όπως ψευδέστατα διατείνονται, αλλά στην εξασφάλιση της απαραίτητης πίστωσης χρόνου προκειμένου να ολοκληρώσουν το εφιαλτικό σχέδιο που έχουν ήδη δρομολογήσει.
Η χρεοκοπία είναι δεδομένη.
Και μέχρι τη στιγμή και της τυπικής της κήρυξης, ζητούν από την κοινωνία να καταθέσει στο βωμό των στρατηγικών τους επιδιώξεων και το τελευταίο της ευρώ, και την τελευταία ελπίδα της, και το τελευταίο ίχνος της αξιοπρέπειάς της.
Προσβλέπουν σε μια κοινωνία απογυμνωμένη από κάθε ίχνος προστατευτισμού, με κατακρεουργημένα δικαιώματα, με υπεξαιρεμένη την κοινωνική αποταμίευση στο σύνολό της.
Αποσκοπούν σε μια κοινωνία εξοικειωμένη με την ιδέα της δυνατότητας εισβολής του κράτους – δυνάστη στην τσέπη αλλά και στο σπίτι της.
Επενδύουν το δικό τους «όραμα» της φασιστικής ενδυνάμωσης, σε μια κοινωνία με μηδενικές προσδοκίες και όνειρα για το μέλλον.
Η τυπική χρεοκοπία είναι αναπόφευκτη.
Και αυτό το ξέρουν καλά και οι πολιτικοί αχυράνθρωποι που εξαπατούν συνειδητά το λαό, αλλά και οι «μεγαλόκαρδοι» νταβατζήδες που «επενδύουν» με δανεικά στην υποτιθέμενη «σωτηρία» μας.
Και το ξέρουν απλούστατα διότι κανένας χρεοκοπημένος δεν έχει την παραμικρή ελπίδα να ανακάμψει, όσο επιλέγει να βουλιάζει μέχρι το λαιμό σε ακόμη μεγαλύτερο χρέος και εξάρτηση.
Η οικονομική «στήριξη» που με ένα κλικ πιστώνει ηλεκτρονικά οικονομική βοήθεια και με το αμέσως επόμενο κλικ την παίρνει πίσω για να αποπληρώνονται τα δανεικά της ντροπής, ανατροφοδοτεί απλώς και βαθαίνει έτι περαιτέρω το φαύλο κύκλο της απόλυτης υποταγής και της ολοκληρωτικής εξάρτησης.
Συμπέρασμα…
Όλοι ξέρουν πως το διαρκώς διογκούμενο «φέσι» που φορτώνουν καθημερινά στις πλάτες της Ελληνικής κοινωνίας, δεν πρόκειται ποτέ να επιστραφεί. Κανείς δεν περιμένει να το πάρει ποτέ πίσω σε χρήμα.
Αυτό που θέλουν να πάρουν, είναι:
Ένα πλέγμα θεσμών και νομοθετημάτων κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους που θα τους εξασφαλίζει τον απόλυτο έλεγχο και την ασύδοτη οικονομική και όχι μόνο παρουσία στον τόπο…
Ένα μοντέλο διακυβέρνησης που θα τους εξασφαλίζει τη σχεδιαζόμενη από αυτούς παντοκρατορία…
Ολόκληρη την πίτα από τους γεωπολιτικούς τους σχεδιασμούς…
Την αξιοπρέπειά μας, την ελπίδα μας, την αυτοπεποίθησή μας, την ίδια μας την εθνική υπόσταση.
Επί της ουσίας…
Η Ελλάδα έχει ήδη χρεοκοπήσει από τη στιγμή που έχουν χρεοκοπήσει οι πολίτες της.
Οι απολυμένοι δεν πρόκειται ποτέ να ξαναπροσληφθούν…
Οι μισθοί που κόπηκαν, δεν πρόκειται ποτέ να επανέλθουν…
Τα χρήματα που εκλάπησαν από τα ασφαλιστικά ταμεία δεν πρόκειται ποτέ να επιστραφούν…
Οι συντάξεις που κατακρεουργήθηκαν, δεν πρόκειται ποτέ να επανέλθουν…
Οι μισθοί και τα επιδόματα που καταργήθηκαν δεν πρόκειται ποτέ να επαναθεσμοθετηθούν…
Το σύνολο των κοινωνικών δικαιωμάτων που κατήργησαν, δεν πρόκειται ποτέ να επανέλθει...
Τα χρήματα που υπεξαίρεσαν με τον «τσαμπουκά» των νομοθετικών αποφάσεων, δεν πρόκειται ποτέ να επιστρέψουν στις τσέπες των πολιτών που τα στερήθηκαν…
Τα χαράτσια που επιβάλουν καταπατώντας κάθε έννοια συνταγματικής νομιμότητας, είναι λεφτά που χάθηκαν οριστικά, και το μόνο που χρηματοδοτούν είναι τον αφανισμό μας…
Τα θύματα που αυτοκτόνησαν και τα υπόλοιπα που πρόκειται να ακολουθήσουν, δε θα επιστρέψουν ποτέ ξανά στις οικογένειες που τα στερήθηκαν…
Το μόνο που μένει να τους πάρουμε πίσω είναι την αξιοπρέπειά μας.
Είναι το μόνο που δε θα μπορέσουν να καπηλευτούν ποτέ, εκτός αν αποφασίσουμε μόνοι μας να τους το εκχωρήσουμε.
Αν αυτό συμβεί, τότε αυτό θα είναι και το τελευταίο σκαλοπάτι του ξεπεσμού μιας κοινωνίας που θα έχουν καταφέρει να της αλώσουν και το τελευταίο ίχνος περηφάνιας.
Το «ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ» καλεί αυτή την κοινωνία να μην υποκύψει και να αντισταθεί στην απόπειρα για ομαδική εκτέλεση της αξιοπρέπειάς της.
Την καλούμε να αναλογιστεί πως πρέπει να σταθεί όρθια και να τους ανατρέψει. Να τους ανατρέψει και να τους τιμωρήσει παραδειγματικά για το κακό που έκαναν στη χώρα και το λαό μας.
Να ανατρέψει μαζί μ αυτούς και το εφιαλτικό τους σχέδιο που καταργεί την Ελλάδα, καταργεί τη ζωή μας, και αφανίζει το μέλλον μας, εκμηδενίζοντας κάθε προοπτική για τον τόπο.
Πρόκειται για ένα χρέος τιμής, όχι μονάχα απέναντι στους νεκρούς συμπολίτες μας που έφυγαν άδικα χτυπημένοι από την απελπισία και την απόγνωση…
Αλλά κυρίως απέναντι στα παιδιά μας που τους στερούν αδίστακτα το δικαίωμα στο όνειρο και την ελπίδα.
Πρωτίστως όμως πρόκειται για ένα χρέος τιμής απέναντι στην ίδια την πατρίδα μας που ξεπουλάνε αδίστακτα στο βωμό των πλέων ανίερων και ύπουλων σχεδιασμών.
Πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου