Εάν στη Δημοκρατία το άσυλο είναι περιττό, καταργήστε και τη βουλευτική ασυλία

Μετά την υπερψήφιση του νομοσχεδίου για τα ΑΕΙ της Άννας Διαμαντοπούλου, ξεχύθηκαν στα κανάλια οι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού να διατρανώσουν τη χαρά τους για την κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου. Γεωργιάδης,
Μητσοτάκης, Βόζεμπεργκ είχαν από κάτι να πουν. Καλύτερη ατάκα της τελευταίας, που δήλωσε ότι, στη Δημοκρατία το Πανεπιστημιακό Άσυλο είναι περιττό, στη Χούντα χρειάζεται. Θα συμφωνούσαμε μαζί της εάν είχαμε όντως δημοκρατία στον τόπο και όχι Ολιγαρχία. Αλλά για να της αντιστρέψουμε το επιχείρημα λέμε: και γιατί δεν καταργείτε και τη βουλευτική ασυλία, μαζί με το νόμο περί ευθύνης Υπουργών, αφού στη «Δημοκρατία» πράγματι είναι περιττά; Για το θέμα της βουλευτικής ασυλίας κουβέντα από την κυρία Βόζεμπεργκ, τι να πει εξάλλου.

Αντιθέτως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε μια προσπάθεια να γλιτώσει από το μένος των ΔΑΠιτών, έγραψε στο twitter του, σειρά έχει να καταργήσουμε και τη βουλευτική ασυλία, για να εκτονώσει προφανώς την οργή στο πρόσωπό του.

Εμείς θα απαντήσουμε σε όλους αυτούς με απλές και σύντομες κουβέντες:

1. Ποτέ δεν έγινε κατάχρηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου από την πανεπιστημιακή κοινότητα. Μόνο από εξωπανεπιστημιακούς, δήθεν αντιεξουσιαστές, οι οποίοι είναι γνωστό σε όλη την Ελλάδα ότι δεν κινούνται ποτέ από μόνοι τους, για αυτό εξάλλου και αποκαλούνται «γνωστοί – άγνωστοι». Το θέμα αυτό θα μπορούσε να είχε λυθεί εάν το Άσυλο συνέχιζε να ισχύει μόνο για φοιτητές και πανεπιστημιακούς και όχι να καταργηθεί για όλους. Επίσης, ποτέ δεν έχει αναφερθεί εγκληματίας να κάνει χρήση του πανεπιστημιακού ασύλου ως καταφύγιο, γιατί ξέρει ότι θα εγκλωβιστεί.

2. Το Άσυλο είναι εφεύρημα του Ελληνικού Πολιτισμού από την αρχαιότητα και ίσχυε στους ναούς. Ακόμα και όταν ήρθε η Δημοκρατία στις περισσότερες πόλεις της Ελλάδας -και εκείνη ήταν πραγματική δημοκρατία, όχι μαϊμού σαν τη σημερινή- το άσυλο ουδέποτε καταργήθηκε.

3. Συμφωνούμε ότι το Πανεπιστημιακό Άσυλο δεν είναι για όλους, δεν είναι πολιτικό Άσυλο. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι στη Πόλη δεν πρέπει να υπάρχει ένα Άσυλο, σεβαστό από όλους, για την περίπτωση που τα πράγματα ξεφύγουν. Είναι δομικό στοιχείο του Ελληνικού Πολιτισμού ο θεσμός του Ασύλου, εάν το αντιλαμβάνονται όλοι αυτοί οι νεοφιλελεύθεροι αλλοτριομορφοδίαιτοι.

4. Σε περίπτωση που η νεοφιλελεύθερη κατοχική συναίνεση επιμείνει στην κατάργηση του Ασύλου, γιατί η ψήφιση ενός νόμου στη Δημοκρατία δεν σημαίνει τίποτα, αφού μπορεί να αναιρεθεί από άλλο νόμο, τότε πρέπει τάχιστα να προχωρήσουν και στην κατάργηση της βουλευτικής Ασυλίας.

5. Είναι υποχρέωση της επόμενης κυβέρνησης που θα προκύψει μέσα από το λαό, να αποκαταστήσει το Πανεπιστημιακό Άσυλο για τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, να ορίσει πολιτικό άσυλο σε κάθε πόλη για τους πολίτες που θα χρειαστεί να καταφύγουν σε αυτό -σύμφωνα με τα πατρώα ήθη- να καταργήσει τη βουλευτική ασυλία και το νόμο περί ευθύνης υπουργών και να οδηγήσει στη Δικαιοσύνη όσους ψήφισαν την Άρση της Εθνικής μας κυριαρχίας ή συναίνεσαν σε αυτή.

Στέφανος Μυτιληναίος

Υ.Γ. Αντιλαμβάνεστε ότι το Άσυλο δεν το κατάργησαν για τους λόγους που επικαλούνται, αφού ο Χρυσοχοΐδης απέδειξε -ως υπουργός Προστασίας του Πολίτη- ότι με τα κατάλληλα προληπτικά μέσα και «μαζεύουν» τους αντιεξουσιαστές όποτε θέλουν και κανένα πανεπιστήμιο δεν καταστρέφεται. Το άσυλο καταργήθηκε ώστε στις επόμενες διαδηλώσεις, που είναι αποφασισμένοι να τσακίσουν τους διαδηλωτές, να μην υπάρχει τόπος να καταφύγει ο λαόςκαι όχι φυσικά τα κουκουλοφόρικα υπαλληλάκια τους που τα αφήνουν ανεξέλεγκτα να σπάνε και να καταστρέφουν. Λησμονούν οι ανόητοι ότι, στα επεισόδια με τους Αγανακτισμένους κανένας δεν κατέφυγε σε άσυλο, λησμονούν ότι στη Γερμανική Κατοχή βγήκαν οι πατεράδες και οι παππούδες μας στα βουνά και πολέμησαν. Με άλλα λόγια, όσους χαζούς σχεδιασμούς και να κάνουν για να «σπάσουν» το ηθικό του λαού, στο τέλος εκείνοι θα αναζητούν άσυλο με την πολιτική που εφαρμόζουν και ίσως τότε να μετανοιώσουν που το κατάργησαν…
Πηγη