Γνώμη σε άρθρο για την παιδεία...

anti-ntp: Αντιγραφουμε σχόλιο απο άρθρο του Φ.Κρανιδιώτη στο antinews,με θέμα τον νόμο πλαίσιο και με τίτλο ''Τα δυο ξόανα της μεταπολιτευτικής παράγκας στην παιδεία γκρεμίστηκαν''
Αξίζει να διαβαστεί....

Φαήλε (σ.σ. Ρητορική αναφορά) με το να παραθέτεις μια σειρά από κοινότυπα στερεότυπα, δεν μπορείς δυστυχώς να κρύψεις την πραγματικότητα όσον αφορά την συμπόρευση της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ και τα ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ.


Η επιβολή μιας αντιδημοκρατικής δομής λειτουργίας στα πανεπιστήμια και η παράδοση τους στην κάθε κυρίαρχη «παρέα» που ελέγχει αυτήν την στιγμή το κάθε ίδρυμα, δεν αποτελεί ούτε κατεδάφιση της μεταπολίτευσης ούτε πλήγμα προς τον όποιο φαντασιακό εχθρό εσύ νομίζεις πως υπάρχει, ούτε προφανώς κάτι άλλο. Η ψήφιση αυτού του νόμου απλά επέφερε το τέλος του δημόσιου πανεπιστημίου με τα όποια θετικά και αρνητικά είχε αυτό. Δεν διόρθωσε κάποια κακός κείμενα του δημόσιου πανεπιστημίου, αλλά το κατεδάφισε. Και αυτό δεν αποτελεί μια πολιτική η οποία ταυτίζεται με την συντηρητική ιδεολογία και τον «κοινωνικό φιλελευθερισμό» για να μιλήσουμε και με όρους πολιτικής θεωρίας. Άλλο πράγμα ο σεβασμός προς κάθε κατεύθυνση που πρέπει να υπάρχει μέσα σε κάθε ίδρυμα και παντού άλλωστε, άλλο πράγμα η παροχή, διαμόρφωση και μετεξέλιξη προγραμμάτων σπουδών τα οποία παρέχουν συνολική γνώση του κάθε επιστημονικού αντικείμενου προς τους φοιτητές, άλλο πράγμα η διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος το οποίο θα προωθεί την παραγωγή επιστημονικής σκέψης και επιστημονικού έργου, άλλο πράγμα ο σεβασμός του δημόσιου χρήματος και η ορθή διαχείριση του στα πλαίσια του πανεπιστημίου καθώς και της πανεπιστημιακής περιουσίας αυτής κάθε αυτής, που όλοι και ειδικά τα μέλη ΔΕΠ θα έπρεπε και θα πρέπει πάντα να δείχνου, και άλλο πράγματα αυτές οι αστειότητες τις οποίες προωθεί αυτό το νομοσχέδιο το οποίο δυστυχώς ψήφισε και η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά.

Όσον αφορά τον νέο πυρήνα της εξουσίας στα πανεπιστήμια ο οποίος αναδεικνύεται με το νέο νομοσχέδιο και δεν είναι άλλος από το 15μελες Συμβούλιο, η σύνθεση του συμβουλίου αυτού και εάν θα είναι ο ορισμός της διαπλοκής για να μην αναφερθώ στην μη – συνάφεια των εξωτερικών μελλών με το αντικείμενο αυτό κάθε αυτό καθώς και τα ζητήματα που άπτονται στην λειτουργία του πάλε ποτέ δημοσίου πανεπιστημίου.

Όσον αφορά την διαδικασία της εκλογής των πρυτανικών αρχών εδώ και εάν είναι τα πράγματα τραγικά με το νέο νομοσχέδιο. Το Συμβούλιο θα προτείνει μία short list της αρεσκείας του – όπως πολύ σωστά έγραψε και άλλος συνομιλητής στο antinews – και η πανεπιστημιακή κοινότητα απλώς θα επιλέγει έναν από τους ήδη επιλεγμένους. Τέτοιες δομές μάλλον σε γειτονικό κράτος παραπέμπουν όπου ο στρατός μέχρι πρότινος «έλυνε και έδενε» και επιθεωρούσε και ο ίδιος της αντίστοιχες short list για την εκλογή των εκεί πρυτανικών αρχών παρά σε ένα κράτος που διέπεται από συντηρητικές άξιες ή της αξίες του κοινωνικού φιλελευθερισμού. Και μην αναφέρουμε παραδείγματα από τον αγγλοσαξονικό κόσμο, γιατί άλλα τα ήθη των διάφορων elite εκεί και άλλα τα ήθη των εν Ελλάδι elite. Πλείστα τα παραδείγματα και τα γνωρίζουμε όλοι μας.

Όσον αφορά τα υπόλοιπα στερεότυπα περί της κατάργησης του ασύλου στα οποία αναφέρεσαι, ρωτώ: στο άσυλο οφείλονται οι πράξεις ατομικής προβατικής συμπεριφοράς ή κοινωνικής ανομίας; Στο άσυλο οφείλετε η άνθηση της μικροεγκληματικότητας, η άνθηση του παραεμπορίου, η άνθηση της μηδενιστικής βίας, η ανεξέλεγκτη ροη μεταναστευτικών ρευμάτων; Εκεί βρίσκονται οι ρίζες ή η ουσία των ζητημάτων αυτών; Εάν ναι, τότε να πανηγυρίσουμε όλοι μας την κατάργηση του καθώς από την επόμενη μέρα μετά την ψήφιση και εφαρμογή του νομού αυτού θα ζούμε σε μια πατρίδα όπου η μικροεγκληματικότητα θα μειώνεται ραγδαία, το παραεμπόριο θα μειώνεται συστηματικά, οι πράξεις μηδενιστικής βίας θα αποτελούν παρελθόν και βεβαίως βεβαίως οι μεταναστευτικές ροές στην χώρα μας θα μειώνονται δραματικά καθώς και μόνο η ανακοίνωση στις όμορες χώρες αλλά και στα βάθη της Ασίας (π.χ. στο Αφγανιστάν) πως καταργήθηκε το άσυλο στο ΕΚΠΑ για παράδειγμα, θα αρκεί προκειμένου να αποτραπούν οι εν δυνάμει μετανάστες από το να έρθουν στην Ελλάδα όπως σκόπευαν και είχαν προγραμματίσει, ένεκα πανεπιστημιακού ασύλου φυσικά.

Δυστυχώς όμως επειδή τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και τα επίδικα ζητήματα ακόμη σοβαρότερα, καλό θα είναι αντί να πανηγυρίζει κανείς για την κατάργηση του ασύλου, να κάτσει να αναλογιστεί το τι θα επιφέρει η επιβολή των νέων δομών στα μέχρι πρότινος δημόσια πανεπιστήμια, καθώς και το τι σημαίνει και το τι συμβολίζει αυτή η συμπόρευση σε έναν τέτοιο ζήτημα καθώς και σε τέτοιο κρίσιμο πολιτικά χρόνο της Νέας Δημοκρατίας του Αντώνη Σαμαρά με την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και τα κόμματα ΛΑΟΣ και ΔΗΣΥ.

Μια παραπαίουσα κυβέρνηση με εάν πρωθυπουργό ο οποίος μην έχοντας τι να πει, προσπαθεί να αποφύγει μέχρι και την εκφώνηση ομιλίας στην ΔΕΘ, και ενώ έχει σύσσωμο τον πανεπιστημιακό κόσμο απέναντι του, πράγμα πρωτοφανές, με την διαμεσολάβηση ενός τηλεφωνήματος δέχεται ανέλπιστη χείρα βοηθείας από την μέχρι πρότινος αντιμνημονιακή αξιωματική αντιπολίτευση. Μάλιστα. πραγματικά πιστεύει κανείς πως μετά από αυτή την πράξη η οποία πραγματοποιήθηκε και σε ένα τόσο κρίσιμε πολιτικό χρόνο δεν δόθηκε επί της ουσίας στήριξη στην παραπαίουσα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ; Δεν αντιλαμβάνεται κανείς πως το αντιμνημονιακό μήνυμα της ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά «θαμπώθηκε» σημαντικά; Είναι δυνατόν η ΝΔ να λέει μετά από αυτήν την στήριξη που παρείχε στην κυβέρνηση πως αυτή η κυβέρνηση του ΓΑΠ είναι επικίνδυνη για την χώρα; Γιατί τότε δημιουργείτε το ερώτημα πως εάν πραγματικά η Νέα Δημοκρατία πίστευε πως η κυβέρνηση του ΓΑΠ ήταν πραγματικά επικίνδυνη για την χώρα και οδηγούσε την εθνική οικονομία προς την καταστροφή τότε γιατί η ΝΔ δεν έκανε ότι έπρεπε για να ρίξει αυτήν την επικίνδυνη κυβέρνηση;

Και όσον αφορά τα περί ασύλου και ελληνικής αστυνομίας και για να επαναφέρουμε και ένα πολύ σημαντικό ζήτημα από άποψη δημοκρατίας και εγκληματικής συμπεριφοράς στην ροη της συζήτηση μας, η ίδια ελληνική αστυνομία η οποία δήθεν δεν μπορεί να συλλάβει τους άνανδρους δολοφόνους των εργαζομένων στην Μαρφιν είναι η ίδια αστυνομία η οποία θα πατάξει τις όποιες έκνομες πράξεις πραγματοποιούνται στους χώρους των ελληνικών πανεπιστήμιων τώρα με την κατάργηση του ασύλου; Νομίζουν πως πείθουν κανέναν οι δημοσιολογούντες με το να ανάγουν το ζήτημα του ασύλου ως το επίκεντρο όλων των παρεμβατικών συμπεριφορών ή των δεινών των ελληνικών πανεπιστήμιων αυτών κάθε αυτών;

Και επί της ουσίας η παράδοση των ελληνικών δημόσιων πανεπιστημίων στις κλίκες οι οποίες τα διοικούσαν μέχρι τώρα και οι οποίες ευθύνονται εν πολύς για τα όποια χάλια τους, καθώς και η συμμετοχή στην διοίκηση των πανεπιστημίων από εδώ και πέρα των πολιτικών και επιχειρηματικών προσωπικοτήτων που έφεραν την ελληνική δημοκρατία και την εθνική οικονομία σε αυτά την τραγική κατάσταση, είναι δυνατόν να θεωρείτε πως θα επιφέρουν την ανάταξη και ανάδειξη των ελληνικών μέχρι πρότινος δημοσίων πανεπιστήμιων;

Καθώς όμως η πραγματικότητα είναι αδιάψευστος μάρτυρας, αναμένω να δω τι δικαιολογίες θα εφευρεθούν τώρα από τους διάφορους δημοσιολογούντες περί ασύλου για να αιτιολογήσουν την μη επίλυση όλων τα ζητημάτων την ύπαρξη των οποίων πρόβαλαν χρόνια τώρα πάνω στο ζήτημα του ασύλου. Τα «επιτεύγματα» της θεσμοθέτησες αυτού του νέου τύπου πανεπιστημίου που θεσμοθετήθηκε από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, με την αγαστή στήριξη του ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ και δυστυχώς της Νέας Δημοκρατίας του Αντώνη Σαμαρά, θα τα βιώσουμε όλοι μας, ψηφοφόροι των προαναφερθέντων κομμάτων και μη.

Κρίμα πραγματικά Φαήλε (σ.σ. ρητορικό και πάλι το σχήμα) και κρίμα για όλους μας δηλαδή, να επικεντρώνεσαι και να επικεντρώνουμε την συζήτηση στα φύλλα συκής (σ.σ. άσυλο) και όχι στην ουσία αυτών που έγιναν χθες καθώς και στο τι σηματοδοτούν τόσο ευρύτερα πολιτικά καθώς και επί του προκειμένου, δηλαδή επί της ουσίας του νόμου για τα ελληνικά πανεπιστήμια. Και είναι όλα αυτά και όχι η συζήτηση περί ασύλου τα οποία θα βρούμε μπροστά μας ως πολίτες αυτής της χώρας στο άμεσο μέλλον.

ΥΓ1: Δεν καταπιάνομαι με το ζήτημα της συμμετοχής ή όχι των φοιτητών στην συνδιοικητή γιατί δεν θα τελειώσουμε ποτέ. Κάθε πλευρά έχει τα επιχειρήματα της. Το ζήτημα είναι πως κάποτε αυτή η ρύθμιση έπαιξε ένα θετικό ρόλο στην εξέλιξη των ελληνικών πανεπιστημίων, και σε άλλες περιπτώσεις και σε πιο πρόσφατο χρόνο έπαιξε αρνητικό ρόλο στην εξέλιξη των ελληνικών πανεπιστημίων. Πάντως δεν βρίσκεται εκεί η ουσία, καθώς η επιρροή των διάφορων φοιτητών στα τεκταινόμενα των πανεπιστημίων επί της ουσίας ποίκιλε από ίδρυμα σε ίδρυμα και ανάλογα με τις σχέσεις και στάσεις των μελλών ΔΕΠ μεταξύ τους.

ΥΓ2: Για την τραγωδία των εργαζομένων στην Μαρφιν ας ανατρέξει κανείς στις αναφορές που κάνει στα άρθρα του ο πολύ αξιόλογος και έμπειρος δημοσιογράφος Σταύρος Λυγερός. Η μη σύλληψη των δραστών αποτελεί το λιγότερο άγος για την ελληνική πολιτεία για να μην χρησιμοποιήσω ακόμη βαρύτερους χαρακτηρισμούς.

Πηγη