Θα ήθελα να ήταν αλλιώς...

Μαραθώνας, Θερμοπύλες ή... "Θήβα";;;

Θα ήθελα να ήταν αλλιώς.

Να γράφω για ποδόσφαιρο, που μου αρέσει πολύ, και να κραζόμαστε Παναθηναικοί και Ολυμπιακοί, φίλοι της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα, την Μίλαν και της Γιουβέντους....

Να γράφω για μουσική, που επίσης μου αρέσει πολύ και να ανταλλάσσουμε απόψεις και τραγούδια...
να κραζόμαστε έντεχνοι, ροκάδες, μεταλάδες, χιπ-χοπάδες και σκυλάδες.

Να γράφω για γυναίκες, που μου αρέσουν ακόμη περισσότερο, και να κραζόμαστε ξανθόφιλοι και μελαχρινόφιλοι, να ανταλάσσουμε εμπειρίες, ιδέες, παροιμίες κλπ.

Να γράφω για τα αγαπημένα μου κόμικς, τον Αστερίξ, τους ήρωες του Αρκά, τις φιγούρες των Looney Tunes, να τα θυμόμαστε και να γελάμε...

Να γράφω για την αρχαία Ελλάδα, τον πολιτισμό της και τους θησαυρούς της και να ανταλλάσσουμε απόψεις και γνώσεις και να διαφωνούμε με τους Βυζαντινιστές.

Να γράφω για την κλιματική αλλαγή, για το φαινόμενο του θερμοκηπίου... να ανησυχούμε, να να προβληματιζόμαστε, να προτείνουμε λύσεις και δράσεις.

Να γράφω για το θέμα των "ταυτοτήτων", για το σύμφωνο συμβίωσης, για τους γάμους των ομοφυλόφιλων, για το χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους και να δοκιμάζουμε προοδευτικοί, ριζοσπαστικοί και συντηρητικοί τα όριά μας.

Να γράφω για την Παγκοσμιοποίηση, για τους κινδύνους της, να συζητάμε για τις πραγματικές συνωμοσίες αλλά και τις γραφικές συνωμοσιολογίες γύρω από αυτήν και να διαφωνούμε τεχνοκράτες και ουμανιστές.

Να γράφω για την Ιστορία, να αναλύουμε τους Περσικούς πολέμους, την τακτική τους αλλά και τη σημασία τους, για τη ρωμαική αυτοκρατορία, για τη βυζαντινή και την αραβική επέκταση, για τη γοτθική κυριαρχία στην Ευρώπη, για τη γενοκτονία των Ινδιάνων απ' τους Ισπανούς εποίκους, για την αιματηρή αλλαγή απ τη Φεουδαρχία στο Εθνικό Κράτος, για τους Αγγλογαλλικούς πολέμους, για τους Ρωσοτουρκικούς, για τη Γαλλική και την Αμερικανική Επανάσταση, για το '21, για την Εθνική Αντίσταση, για την Πίνδο, για την άνοδο του Φασισμού στο Μεσοπόλεμο, για τον Ισπανικό Εμφύλιο, για τον Ψυχρό Πόλεμο...

Να γράφω για τις Ιδεολογίες, για τον Μαρξ, τον Μπακούνιν και τον Άνταμ Σμιθ, για το Σοβιετικό μοντέλο, για την Παρισινή Κομμούνα, για το... "θαύμα" της Ιρλανδίας, για το Σουηδικό μοντέλο, για την Ευρω-λαγνεία και την Ευρω-φοβία.

Να γράφω για όλα όσα με απασχολούσαν μέχρι χθες...

Αλλά δεν μπορώ να γράψω πια για όλα αυτά...

Ακόμη κι όταν φευγαλέα μου περνούν όλα απ το μυαλό να γράψω για τα παραπάνω, ο βραχνάς του Σκότους που βιώνουμε έρχεται και με πλακώνει.
Δεν μπορώ να γράψω εύκολα για τα παραπάνω κι όταν το τολμώ, τότε νιώθω ενοχές.

Δεν μπορώ την ώρα που ξεπουλιέται η χώρα μας, η Ελλάδα, την ώρα που ο λαός της ετοιμάζεται να ζήσει το νέο "χειμώνα του '41", την ώρα που τα παγκάκια στα πάρκα και τις πλατείες ζεσταίνονται για να υποδεχτούν τους συμπολίτες μου και ίσως κάποια στιγμή κι εμένα, την ώρα που τα Φασιστικά ΜΑΤ επιβάλλουν την "τάξη" σε κάθε απεργό με βία, ξύλο, στημένες δίκες κλπ... δεν μπορώ όταν γίνονται όλα αυτά εγώ να κοιτώ αλλού!

Δεν μπορώ να μη γράφω σαν επιμύθιο κάθε φορά ότι έτσι και συνεχίσουν αυτοί οι αληταράδες να ξεπουλούν την πατρίδα και το λαό της, θα τους γαμήσω το σπίτι όπου, όπως και με όποιους μπορώ.

Δε μπορώ να μην καλώ συνεχώς, στα όρια της κουραστικής επανάληψης, τους συμπολίτες μου σε ξεσηκωμό, για να διώξουμε αυτήν την αλητο-συμμορία που κυβερνά τόσες δεκαετίες τον τόπο μας και ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία.

Δεν μπορώ να καίγεται η αυλή μου κι εγώ να κοιτάω αποχαυνωμένος την τηλεόραση.
Δεν μπορώ να καίγεται το σπίτι του γείτονά μου κι εγώ να ψάχνω να βρω τι λάθος έκανε στο χτίσιμο και αν δεν είχε δηλώσει το παράθυρο που βλέπει στο δρόμο και άρα καλά να πάθει ο κοπρίτης.

Δε μπορώ να βλέπω τους αλήτες που μας κυβερνούν να κατεβάζουν τα φερμουάρ τους κι εγώ να στήνομαι για να "τον" υποδεχτώ, έστω και γκρινιάζοντας.


Δεν μπορώ να κάτσω να τον φάω και να λέω ότι τουλάχιστον γκρίνιαξα.
Απλά θα κάνω ό,τι περνά απ' το χέρι μου για να μην τον φάω.

Κι αν τον φάω τελικά, παρά την αντίστασή μου, τουλάχιστον ΔΕ ΘΑ ΝΙΩΘΩ ΠΟΥΣΤΗΣ!

Όπως θα νιώθεις ΕΣΥ που, αν και γκρινιάζεις, τελικά θα τουρλώσεις τον κώλο σου στους αλήτες τους εξουσιαστές.

Εσύ που τελικά θα σκύψεις γιατί, λέει, "δεν υπάρχει άλλος δρόμος".

Και ποιος το λέει;

Μα ο ίδιος που κατεβάζει το φερμουάρ του, που σαν βιαστής σε απειλεί ότι δεν υπάρχει δρόμος να διαφύγεις και πρέπει να το υποστείς.

Θα κάτσεις να το υποστείς;

Τι χειρότερο μπορείς να πάθεις;

Ή θα ξεφύγεις και θα σωθείς ή το πολύ-πολύ να μην τα καταφέρεις και να σε πιάσει και να σε βιάσει στη χειρότερη.

Ό,τι θα πάθεις κι αν δεν προσπαθήσεις, δηλαδή.

Αλλά θα χεις προσπαθήσει.
Και με σημαντικές πιθανότητες επιτυχίας.
Θα σαι περήφανος.
Θα σαι περήφανη.
Και δε θα ντρέπεσαι να μιλάς γι' αυτό, ακόμη κι αν αποτύχεις.


Πάντως δε θα ανοίξεις τα πόδια σου, όπως η Θήβα στους Πέρσες η οποία κέρδισε προσωρινά την ασυλία της από τους Πέρσες, μετά από πολύ λίγα χρόνια όμως, όλες οι ελληνικές πόλεις της επιτίθεντο και την τιμωρούσαν για χρόνια και χρόνια γι' αυτήν την προδοσία..

Και για τη Θήβα "δεν υπήρχε άλλος δρόμος", και για την Αθήνα και για τη Σπάρτη και για τις Πλαταιές...
Έτσι τους υποδείκνυαν οι Πέρσες.
Η Αθήνα, η Σπάρτη και οι Πλαταιές όμως επέλεξαν αυτόν τον άλλο δρόμο.
Η Θήβα συμφώνησε πως δεν υπήρχε άλλος δρόμος...
Και ήταν η ντροπή της Ελλάδας.
Και τελικά έχασε περισσότερα από όσα έχασαν οι υπόλοιποι που αποφάσισαν να αντισταθούν στον παντοδύναμο εχθρό.

Δεν υπάρχει τρίτος δρόμος, εδώ που φτάσαμε!

Ή θα κραυγάζεις ως περήφανος νικητής ή θα στέκεσαι τιμημένα και αγέρωχα σαν περήφανος νικημένος.

Ή θα κερδίσεις σαν το Μαραθώνα και την Πίνδο εσύ ο Δαυίδ τον Γολιάθ ή θα χάσεις τιμημένα σαν τις Θερμοπύλες και το Ρούπελ!!!

Αλλιώς, θα γίνεις "Θήβα"...

ΕΣΥ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ?????

ΥΓ.:
Όσες κι αν χτίζουν φυλακές
Κι αν ο κλοιός στενεύει
Ο νους μας είναι αληταριό
Που όλο θα δραπετεύει!!!

http://toixo-toixo.blogspot.com/