Ο Κλεισθένης γράφει.
Παρατηρώντας τις τελευταία χρόνια τα πολιτικά δρώμενα ανακαλύπτουμε δύο τουλάχιστον !!! παράδοξα.
Παράδοξο 1ο):
Η τεχνοκρατία επιβάλλεται της πολιτικής.
Παράδοξο 2ο):
Η πολιτική διαστρεβλώνει την επιστήμη.
Κανονικά οι τεχνοκράτες αποτελούσαν τους συνεργάτες των πολιτικών οι οποίοι λαμβάνοντας
υπ’ όψη τους τις προτάσεις τους αποφάσιζαν τις πολιτικές τους πράξεις. Αυτό έχει ήδη ανατραπεί και οι τεχνοκράτες όχι μόνο καθοδηγούν τους πολιτικούς αλλά επιβάλουν και τις πολιτικές τους. Οι πολιτικές πράξεις δεν μπορούν να είναι αποτέλεσμα τεχνοκρατικών εισηγήσεων αλλά οφείλουν να συνυπολογίζουν και τις κοινωνικές ανάγκες. Πολλές φορές οι πολιτικές αποφάσεις πρέπει να συγκρούονται με τα τεχνοκρατικά κελεύσματα. Αυτή είναι η πεμπτουσία της πολιτικής. Η εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών πολλές φορές προηγείται της εφαρμογής των τεχνοκρατικών μετρήσεων και αναλύσεων. Η κατά γράμμα εκτέλεση των τεχνοκρατικών προτάσεων καταλήγει στο παράδοξο να ευημερούν οι αριθμοί και να δυστυχούν οι άνθρωποι. Οι τεχνοκράτες δεν λαμβάνουν υπ’ όψη τους τις κοινωνικές προτεραιότητες-ανάγκες ούτε τον απαιτούμενο χρόνο για την υλοποίηση των πολιτικών πράξεων. «Τώρα σ’ ήβρα τώρα στάκα». Όσο αφορά το δεύτερο παράδοξο ίσως χρειαστεί μερικοί πολιτικοί που έχουν και την ιδιότητα του πανεπιστημιακού να σκίσουν τα πτυχία τους μιας και κάτω απ’ τα κομματικά κελεύσματα για την εφαρμογή συγκεκριμένων πολιτικών πράξεων δρουν αντίθετα με τα όσα η επιστήμη τους ορίζει. Τα παραδείγματα πολλά. Αξίζει να σημειώσουμε μερικά πολύ χαρακτηριστικά. Αλογοσκούφης, καθηγητής πανεπιστημίου και υπουργός επί των οικονομικών. Ένας που ενάντια στην επιστήμη του έφερε την χώρα στην σημερινή τραγική οικονομική κατάσταση. «Δάσκαλε που δίδασκες …». Παυλόπουλος, καθηγητής πανεπιστημίου. Συνυπεύθυνος για το μπάχαλο στη δημόσια διοίκηση και την Ελληνική κοινωνία. Βενιζέλος, καθηγητής συνταγματολόγος. Συνυπεύθυνος για τον κατάπτυστο νόμο περί ευθύνης υπουργών και τις παραβιάσεις του συντάγματος όσο αφορά τα μνημόνια και τα φορομπηχτικά μέτρα. Λοβέρδος, καθηγητής συνταγματολόγος, υπουργός σε κυβέρνηση που καταπατά το σύνταγμα κάνοντάς το «κουρελόχαρτο». Τα «έργα και οι ημέρες» όσων προανέφερα έχουν και πολλά άλλα «διαμάντια». Επίσης υπάρχουν και άλλοι των οποίων τα ονόματα δεν αναφέρω χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουν μικρότερο μερίδιο ευθύνης για τα όσα ζούμε σήμερα εξ αιτίας του ότι πολιτεύτηκαν αδιαφορώντας για την επιστημονική τους γνώση υποτασσόμενοι στις κομματικές εντολές. Όσοι υποστήριζαν ότι η υπουργοποίηση των πανεπιστημιακών θα έδινε κύρος και αξιοπιστία στην πολιτική αποδείχτηκε ότι έκαναν μεγάλο λάθος. Κατά τα άλλα το παρόν πολιτικό σύστημα θα μας βγάλει απ’ την κρίση. Αλήθεια μπορούν να γίνουν σήμερα πιστευτοί;
Πηγη
υπ’ όψη τους τις προτάσεις τους αποφάσιζαν τις πολιτικές τους πράξεις. Αυτό έχει ήδη ανατραπεί και οι τεχνοκράτες όχι μόνο καθοδηγούν τους πολιτικούς αλλά επιβάλουν και τις πολιτικές τους. Οι πολιτικές πράξεις δεν μπορούν να είναι αποτέλεσμα τεχνοκρατικών εισηγήσεων αλλά οφείλουν να συνυπολογίζουν και τις κοινωνικές ανάγκες. Πολλές φορές οι πολιτικές αποφάσεις πρέπει να συγκρούονται με τα τεχνοκρατικά κελεύσματα. Αυτή είναι η πεμπτουσία της πολιτικής. Η εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών πολλές φορές προηγείται της εφαρμογής των τεχνοκρατικών μετρήσεων και αναλύσεων. Η κατά γράμμα εκτέλεση των τεχνοκρατικών προτάσεων καταλήγει στο παράδοξο να ευημερούν οι αριθμοί και να δυστυχούν οι άνθρωποι. Οι τεχνοκράτες δεν λαμβάνουν υπ’ όψη τους τις κοινωνικές προτεραιότητες-ανάγκες ούτε τον απαιτούμενο χρόνο για την υλοποίηση των πολιτικών πράξεων. «Τώρα σ’ ήβρα τώρα στάκα». Όσο αφορά το δεύτερο παράδοξο ίσως χρειαστεί μερικοί πολιτικοί που έχουν και την ιδιότητα του πανεπιστημιακού να σκίσουν τα πτυχία τους μιας και κάτω απ’ τα κομματικά κελεύσματα για την εφαρμογή συγκεκριμένων πολιτικών πράξεων δρουν αντίθετα με τα όσα η επιστήμη τους ορίζει. Τα παραδείγματα πολλά. Αξίζει να σημειώσουμε μερικά πολύ χαρακτηριστικά. Αλογοσκούφης, καθηγητής πανεπιστημίου και υπουργός επί των οικονομικών. Ένας που ενάντια στην επιστήμη του έφερε την χώρα στην σημερινή τραγική οικονομική κατάσταση. «Δάσκαλε που δίδασκες …». Παυλόπουλος, καθηγητής πανεπιστημίου. Συνυπεύθυνος για το μπάχαλο στη δημόσια διοίκηση και την Ελληνική κοινωνία. Βενιζέλος, καθηγητής συνταγματολόγος. Συνυπεύθυνος για τον κατάπτυστο νόμο περί ευθύνης υπουργών και τις παραβιάσεις του συντάγματος όσο αφορά τα μνημόνια και τα φορομπηχτικά μέτρα. Λοβέρδος, καθηγητής συνταγματολόγος, υπουργός σε κυβέρνηση που καταπατά το σύνταγμα κάνοντάς το «κουρελόχαρτο». Τα «έργα και οι ημέρες» όσων προανέφερα έχουν και πολλά άλλα «διαμάντια». Επίσης υπάρχουν και άλλοι των οποίων τα ονόματα δεν αναφέρω χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουν μικρότερο μερίδιο ευθύνης για τα όσα ζούμε σήμερα εξ αιτίας του ότι πολιτεύτηκαν αδιαφορώντας για την επιστημονική τους γνώση υποτασσόμενοι στις κομματικές εντολές. Όσοι υποστήριζαν ότι η υπουργοποίηση των πανεπιστημιακών θα έδινε κύρος και αξιοπιστία στην πολιτική αποδείχτηκε ότι έκαναν μεγάλο λάθος. Κατά τα άλλα το παρόν πολιτικό σύστημα θα μας βγάλει απ’ την κρίση. Αλήθεια μπορούν να γίνουν σήμερα πιστευτοί;
Πηγη
1 σχόλια:
η σχολη του σικαγου επικρατει
Δημοσίευση σχολίου