Συνταγματικό το Μνημόνιο κατά το ΣτΕ!

Γράφει ο Δημήτρης Ματσικούδης

Οι πρόγονοι μας που επινόησαν το πολίτευμα της Δημοκρατίας, συμφώνησαν ότι το νέο αυτό πολίτευμα έπρεπε να εκφράζει το φιλότιμο και το αίσθημα δικαίου (αιδώς και δίκη) που έχει έμφυτα μέσα του ο άνθρωπος και ότι η πολιτεία προκόβει με την αλληλεγγύη, με τη σωφροσύνη και την δικαιοσύνη.

Η προεκλογική αριστερή ρητορεία, με την οποία το ΠΑΣΟΚ διεκδίκησε και πήρε την ψήφο μας, διατύπωνε με σαφήνεια την διαφορά της οικονομικής πολιτικής του από εκείνη της Ν.Δ. Όχι μόνον δεν θα πάγωνε μισθούς και συντάξεις αλλά θα μας έδινε και μικρές έστω, αυξήσεις προκειμένου να μην βάλει την οικονομία σε ύφεση και στην συνέχεια σε «κύκλο θανάτου», που σε βάθος χρόνου συνεπάγεται καταστροφή της χώρας.
Για τα απάνθρωπα μέτρα που πήρε μετά την αντισυνταγματική δανειακή σύμβαση του πρώτου Μνημονίου και για αυτά που ετοιμάζεται να πάρει με το Μεσοπρόθεσμο, που έρχεται προς ψήφιση στην βουλή τις επόμενες μέρες, ήλθε χθες η απαλλακτική δικαστική απόφαση του ΣτΕ η οποία νομιμοποιεί τις κλοπές των περιουσιών-συντάξεων, την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους, αλλά και το ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας που προβλέπεται στο Μεσοπρόθεσμο, το οποίο ο αρχηγός του ΣΥΝ κ. Α. Τσίπρας χαρακτήρισε ως Λίστα Κατασχετηρίου.
Οι δικαστές με συντριπτική πλειοψηφία (συνολικά ήταν 55 και οι μειοψηφούντες δεν ξεπερνούν τους 10) απέκρουσαν όλη τη νομική επιχειρηματολογία που είχε αναπτύξει ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών στη βασική προσφυγή που είχε καταθέσει ενώπιον του ΣτΕ για την αντισυνταγματικότητα των ρυθμίσεων που επέβαλλαν τις περικοπές μισθών και επιδομάτων σε δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους. Κινούμενοι στη λογική των εισηγήσεων των συμβούλων Επικρατείας Μαίρης Σαρπ και Σπυριδούλας Χρυσικοπούλου, οι οποίες είχαν επικριθεί έντονα ως πολιτικά κείμενα, αποφάνθηκαν ότι τα μέτρα δικαιολογούνται από σοβαρούς λόγους δημοσίου συμφέροντος, ενόψει της αποφυγής χρεοκοπίας της χώρας και της δεδομένης χρονικής συγκυρίας και κατά συνέπεια δεν παραβιάζουν ούτε το Σύνταγμα ούτε την ΕΣΔΑ. Στις εισηγήσεις, που αποδέχθηκαν οι δικαστές, αναφέρεται ότι οι λόγοι δημοσίου συμφέροντος αποτελούν ταυτόχρονα και σκοπούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την τήρηση των υποχρεώσεων δημοσιονομικής πειθαρχίας και τη διασφάλιση της σταθερότητας της ζώνης του ευρώ στο σύνολό της!
Ο νομικός κόσμος της χώρας απορεί πως Έλληνες δικαστές μπόρεσαν να πάρουν μια τέτοια απόφαση η οποία βασικά θίγει το αίσθημα δικαίου των Ελλήνων πολιτών. Η επίκληση της ενδεχόμενης χρεοκοπίας για τη λήψη αυτής της απόφασης είναι αυθαίρετη μιας και οι δικαστές μας δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν τις εναλλακτικές οικονομικές λύσεις που υπάρχουν και θα μπορούσαν να γίνουν αποδεκτές από τους Έλληνες πολίτες για την τακτοποίηση των δημοσιονομικών της χώρας, ούτε ρόλος τους είναι να αξιολογήσουν την πολιτική ευθύνη αυτών που μας έφεραν σ’ αυτά τα χάλια. Τι θέλει να μας πει το ΣτΕ με την απόφασή του αυτή; Ότι πρέπει να εξισώσουμε τους μισθούς και τις συντάξεις μας με εκείνες της Βουλγαρίας και των άλλων Βαλκανικών χωρών εξ αιτίας της ανεπάρκειας, των λαθών και της ανεντιμότητας μεγάλου μέρους του πολιτικού προσωπικού της χώρας; Γιατί κι αυτές είναι σε βιώσιμα επίπεδα..
Σε ποια άλλη χώρα σε δημοσιονομική δυσχέρεια, μπροστά στον κίνδυνο χρεοκοπίας πάρθηκε τέτοια απόφαση από ανώτερο δικαστικό όργανο που να μην ακυρωθεί κατόπιν ως αντισυνταγματική;
Από την άλλη, οι κερδοσκόποι περιμένουν στην γωνιά την νομοτελειακή χρεοκοπία της χώρας. Ναι αυτήν που πάει να αποτρέψει η απόφαση του ΣτΕ. Και η οποία εξ αιτίας των μέτρων που πάρθηκαν με το Μνημόνιο, βρίσκεται ήδη εν εξελίξει. Τώρα που το Δ.Ν.Τ. διαπιστώνει ότι τα υπεσχημένα έσοδα δεν ανταποκρίνονται στα συμπεφωνημένα, ζητά ακόμη πιο σκληρά μέτρα και ξεπούλημα κοψοχρονιά της εθνικής περιουσίας! No pasaran (δεν θα περάσουν), όλοι οι επικείμενοι εκτελεστικοί νόμοι, εκπέμπει η πλατεία. Και πράγματι δεν θα περάσουν. Αν ανατρέξει κανείς στην εμπειρία των προγόνων μας οι οποίοι, (Πρωταγόρας) είχαν αντιληφθεί, ότι «τα πολιτεύματα και οι Νόμοι είναι παροδικοί και ισχύουν όσο τους ανέχονται οι άνθρωποι. Όταν καταντούν τυραννικοί πρέπει να αντικατασταθούν με ανθρωπινότερους».
Αυτό όμως είναι πέραν της βούλησης ή/και της ικανότητας αυτών που συμφώνησαν αυτά τα απάνθρωπα μέτρα, να το κατανοήσουν..Οι ανώτεροι Έλληνες δικαστές όμως; Αυτοί δεν έπρεπε πρώτοι από όλους, να το κατανοήσουν; Θα περίμενε κανείς οι αποφάσεις τους να ακυρώνουν αντισυνταγματικούς νόμους και να μην συνδράμουν έναν ολιγαρχικής και συνάμα μειονεκτικής αντίληψης κυβερνήτη να παραδίδει την χώρα του στο ΔΝΤ για να την «σώσει» από την χρεοκοπία χωρίς να ρωτήσει τους συμπολίτες του, με ένα δημοψήφισμα, αν επιθυμούσαν να σωθούν με αυτόν τον τρόπο. Και μάλιστα να επικαλούνται λόγους δημοσίου συμφέροντος που αποτελούν ταυτόχρονα και σκοπούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την τήρηση των υποχρεώσεων δημοσιονομικής πειθαρχίας και τη διασφάλιση της σταθερότητας της ζώνης του ευρώ στο σύνολό της! Αν είναι δυνατόν Έλληνες δικαστές να δίνουν πρόταγμα στα συμφέροντα των τοκογλύφων δανειστών μας της Ε.Ε. Κι ύστερα απορούμε που ο ΓΑΠ υπέγραψε το Μνημόνιο χωρίς καν να διαπραγματευτεί τους όρους της δανειακής αυτής σύμβασης.
Τα αποτελέσματα αυτής της «σωτήριας υπαγωγής μας στο ΔΝΤ και στην τρόικα» τα ζούμε καθημερινά οι πολίτες στο πετσί μας. Η έλλειψη σωφροσύνης την οποία επέδειξαν οι δημοκρατικά εκλεγμένοι Κυβερνήτες με το να αποδεχθούν τις ηλίθιες συνταγές του ΔΝΤ, προκαλεί καθημερινά καταστροφή της οικονομίας, εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτα σε επιχειρήσεις και καταστήματα ανά την επικράτεια, ανεργία που έπιασε το 1.000.000 ανέργους, μετανάστευση των πιο ικανών νέων του τόπου, κοινωνικά και ψυχικά εξαθλιωμένους, αγανακτισμένους πολίτες που γεμίζουν κάθε βράδυ τις πλατείες των μεγαλουπόλεων.
Από πού θα βρει το δίκηο του ό Έλληνας πολίτης όταν το ΣτΕ δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του στην απόφασή του τις διαδοχικές παραβιάσεις άρθρων του Συντάγματος που επιφέρει η δανειακή σύμβαση δια του Μνημονίου όπως αυτά για την προστασία της οικογένειας, την προστασία των περιουσιών-συντάξεων του κ.λπ. Δεν πρέπει να αισθάνεται στήριγμά του την Δικαιοσύνη όταν οι άλλες δύο εξουσίες Νομοθετική και Εκτελεστική αυθαιρετούν;
Ο σημερινός αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Ε. Βενιζέλος με το άρθρο 86 του Συντάγματος, που συνέταξε, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για τα όσα έφεραν την χώρα στα χάλια που ζούμε εξ αιτίας της ατιμωρησίας των πολιτικών που προβλέπει. Ατιμωρησία η οποία πέρασε σε όλα τα επίπεδα της Δ.Δ. και εξέθρεψε σκάνδαλα τα οποία μας οδήγησαν στις υψηλότερες θέσεις διαφθοράς στην παγκόσμια κλίμακα με ότι αυτό συνεπάγεται στην πιστοληπτική ικανότητα της χώρας. Αναρωτιέται ό Έλληνας πολίτης: Δεν έπρεπε η Δικαιοσύνη, το ΣτΕ να είχε προφυλάξει τον Ελληνικό λαό από μια τέτοια νομική παγίδα; Να είχε προστατεύσει τον τόπο και το πολίτευμα; Τώρα, με την κοινωνία σε αναβρασμό σε αναζήτηση ενόχων για την κατάντια του τόπου, δεν αντιλαμβάνονται οι δικαστές του ΣτΕ τον κίνδυνο που διατρέχει το πολίτευμα από αποφάσεις που αντιστρατεύονται το κοινό περί δικαίου αίσθημα;
Πρόσκαιρη είναι η εξουσία του πολιτικού κ. Ε. Βενιζέλου. Τον περιμένει μεγάλη έκπληξη στις κάλπες όποτε αυτές στηθούν. Για τους ανώτερους δικαστικούς που απογοητεύουν τους πολίτες, μήπως πρέπει στην απαιτούμενη, ούτως ή άλλως, αναθεώρηση του Συντάγματος να προβλέπεται και αυτών η εκλογή από τους πολίτες, όπως γίνεται στις ΗΠΑ;

Δημήτρης Ματσικούδης
Μηχ-Ηλεκτρολόγος Ε.Μ.Π
Πηγη