Το “καυτό ερώτημα” που όλο και περισσότερο τις τελευταίες ημέρες τίθεται δεν είναι η παραμονή ή όχι της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.Είναι αν θα υπάρχει σε λίγο Ευρωζώνη!
Και αυτό το σενάριο στην Ελλάδα δεν έχει απασχολήσει κανένα.
Κυκλοφορεί και ως… ανέκδοτο. Ότι μπορεί η Ευρωζώνη να....
διαλυθεί κι εμείς ακόμη εδώ να συζητάμε ότι ο στόχος μας θα είναι η παραμονή μας στο ευρώ.
Δεν πρόκειται πια για σενάριο. Πολλοί το συζητούν ως κάτι αναπόφευκτο.
Οι New York Times έχουν αφιερώσει ολόκληρο άρθρο στη πρώτη τους σελίδα σύμφωνα με το οποίο η “ώρα μηδέν” για την Ευρωζώνη είναι πια πολύ κοντά.
“Καθώς η οικονομική κρίση βαθαίνει στην Ισπανία και η αβεβαιότητα για το μέλλον της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ, η εύθραυστη ευρωπαϊκή νομισματική ένωση είναι κοντά στη στιγμή της αλήθειας: μπορούν οι ηγέτες της ΕΕ να επιστρατεύσουν την απαραίτητη βούληση και τουςυς πόροι για να κρατήσουν τη ζώνη του ευρώ ;” αναφέρει η εφημερίδα.
Το άρθρο αναφέρει ακόμη:
“Το ερώτημα έγινε ακόμη πιο έντονο, από την δημοσιοποίηση των στοιχείων που δείχνουν ένα ρεκόρ στα ποσοστά ανεργίας στη ζώνη του ευρώ, τη μείωση των θέσεων εργασίας στις Ηνωμένες Πολιτείες και μια επιβράδυνση στον τομέα της μεταποίησης στην Κίνα. Συνδυασμένα, τα σήματα αυτά έχουν πυροδοτήσει φόβους για μια δεύτερη παγκόσμια ύφεση”.
Επιπλέον την περασμένη εβδομάδα, δύο από τις πιο ισχυρές προσωπικότητες στην Ευρώπη - ο Mario Draghi, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, και Olli Rehn, ο ανώτερος - προειδοποίησαν ότι το μέλλον της ζώνης του ευρώ είναι υπό αμφισβήτηση.
Σύμφωνα με το άρθρο των New York Times
“κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, οι ηγέτες των δύο πιο ευάλωτων χωρών της Ευρώπης συσπειρώθηκαν υπέρ της ενότητας. Ο Mario Monti της Ιταλίας ζήτησε τη χρήση του ευρωομολόγου και ο Mariano Rajoy της Ισπανίας πρότεινε την ιδέα μιας κοινής δημοσιονομικής αρχής στην Ευρώπη για να συγχρονίσει τους προϋπολογισμούς και να διαχειριστεί τα χρέη”.
Το πρόβλημα σ΄ όλα αυτά εξακολουθεί να είναι η Γερμανία και οι απόψεις της που ακόμη κι αν είχαν ελπίδες επιτυχίας, χρειάζονται πολύ χρόνο.Και χρόνος πια δεν υπάρχει.
"Η ζώνη του ευρώ βρίσκεται σε αποσύνθεση και αυτό έχει αρχίσει ήδη να τροφοδοτεί φυγή κεφαλαίων από τη ζώνη του ευρώ," δήλωσε ο Jens Nordvig, ένας ανώτερος ειδικός ομολόγων και νομισμάτων της Nomura στη Νέα Υόρκη. "Η κρίση έχει φτάσει σε ένα νέο επίπεδο. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής συνειδητοποιούν ότι υπάρχουν μόνο δύο επιλογές. Η περαιτέρω ενοποίηση ή η διάλυση."
Οι αναλυτές εκτιμούν ότι μια “επιχείρηση” διάσωσης για την Ισπανία θα κοστίσει € 350 δισεκατομμύρια, και μία για την Ιταλία, ακόμη περισσότερο. Και πάντως σίγουρα δεν φθάνουν ούτε για αστείο τα € 500 δισεκατομμύρια που διαθέτει το νέο ευρωπαϊκό ταμείο διάσωσης, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας.
Πηγή
Και αυτό το σενάριο στην Ελλάδα δεν έχει απασχολήσει κανένα.
Κυκλοφορεί και ως… ανέκδοτο. Ότι μπορεί η Ευρωζώνη να....
διαλυθεί κι εμείς ακόμη εδώ να συζητάμε ότι ο στόχος μας θα είναι η παραμονή μας στο ευρώ.
Δεν πρόκειται πια για σενάριο. Πολλοί το συζητούν ως κάτι αναπόφευκτο.
Οι New York Times έχουν αφιερώσει ολόκληρο άρθρο στη πρώτη τους σελίδα σύμφωνα με το οποίο η “ώρα μηδέν” για την Ευρωζώνη είναι πια πολύ κοντά.
“Καθώς η οικονομική κρίση βαθαίνει στην Ισπανία και η αβεβαιότητα για το μέλλον της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ, η εύθραυστη ευρωπαϊκή νομισματική ένωση είναι κοντά στη στιγμή της αλήθειας: μπορούν οι ηγέτες της ΕΕ να επιστρατεύσουν την απαραίτητη βούληση και τουςυς πόροι για να κρατήσουν τη ζώνη του ευρώ ;” αναφέρει η εφημερίδα.
Το άρθρο αναφέρει ακόμη:
“Το ερώτημα έγινε ακόμη πιο έντονο, από την δημοσιοποίηση των στοιχείων που δείχνουν ένα ρεκόρ στα ποσοστά ανεργίας στη ζώνη του ευρώ, τη μείωση των θέσεων εργασίας στις Ηνωμένες Πολιτείες και μια επιβράδυνση στον τομέα της μεταποίησης στην Κίνα. Συνδυασμένα, τα σήματα αυτά έχουν πυροδοτήσει φόβους για μια δεύτερη παγκόσμια ύφεση”.
Επιπλέον την περασμένη εβδομάδα, δύο από τις πιο ισχυρές προσωπικότητες στην Ευρώπη - ο Mario Draghi, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, και Olli Rehn, ο ανώτερος - προειδοποίησαν ότι το μέλλον της ζώνης του ευρώ είναι υπό αμφισβήτηση.
Σύμφωνα με το άρθρο των New York Times
“κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, οι ηγέτες των δύο πιο ευάλωτων χωρών της Ευρώπης συσπειρώθηκαν υπέρ της ενότητας. Ο Mario Monti της Ιταλίας ζήτησε τη χρήση του ευρωομολόγου και ο Mariano Rajoy της Ισπανίας πρότεινε την ιδέα μιας κοινής δημοσιονομικής αρχής στην Ευρώπη για να συγχρονίσει τους προϋπολογισμούς και να διαχειριστεί τα χρέη”.
Το πρόβλημα σ΄ όλα αυτά εξακολουθεί να είναι η Γερμανία και οι απόψεις της που ακόμη κι αν είχαν ελπίδες επιτυχίας, χρειάζονται πολύ χρόνο.Και χρόνος πια δεν υπάρχει.
"Η ζώνη του ευρώ βρίσκεται σε αποσύνθεση και αυτό έχει αρχίσει ήδη να τροφοδοτεί φυγή κεφαλαίων από τη ζώνη του ευρώ," δήλωσε ο Jens Nordvig, ένας ανώτερος ειδικός ομολόγων και νομισμάτων της Nomura στη Νέα Υόρκη. "Η κρίση έχει φτάσει σε ένα νέο επίπεδο. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής συνειδητοποιούν ότι υπάρχουν μόνο δύο επιλογές. Η περαιτέρω ενοποίηση ή η διάλυση."
Οι αναλυτές εκτιμούν ότι μια “επιχείρηση” διάσωσης για την Ισπανία θα κοστίσει € 350 δισεκατομμύρια, και μία για την Ιταλία, ακόμη περισσότερο. Και πάντως σίγουρα δεν φθάνουν ούτε για αστείο τα € 500 δισεκατομμύρια που διαθέτει το νέο ευρωπαϊκό ταμείο διάσωσης, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου