Τα ασφαλιστικά ταμεία δεν ναυάγησαν... ληστεύθηκαν από τους διασώστες μας!

Τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα τις προηγούμενες μέρες για τα δύο μεγάλα ασφαλιστικά ταμεία, το ΙΚΑ και τον ΟΑΕΕ, δείχνουν ότι το σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης μελετημένα και σχεδιασμένα οδηγήθηκε στον γκρεμό...


Γιατί η σημερινή κατάσταση των Ταμείων, η κατάρρευση των εσόδων τους, που βάζει σε κίνδυνο ακόμα και την καταβολή των μίζερων αυτών συντάξεων που δίνουν, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Πίσω από την κρίσιμη αυτή κατάσταση, αλλά και το δράμα που βιώνουν εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι, με συντάξεις - ψίχουλα που δε φτάνουν ούτε για τα βασικά, με το αίσχος να τους στερούν ακόμα και τα φάρμακά τους, υπάρχουν αιτίες. Υπάρχουν αιτίες και συγκεκριμένες πολιτικές ευθύνες.

Η αλήθεια είναι ότι η δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση ναρκοθετήθηκε εδώ και χρόνια από...

Τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Τα αποθεματικά των Ταμείων, δηλαδή οι εισφορές από τον ιδρώτα των εργαζομένων, έγιναν το καύσιμο της μεταπολεμικής καπιταλιστικής ανάπτυξης. Τεράστια κεφάλαια που οδηγήθηκαν - με πολιτικές αποφάσεις - για δεκαετίες άτοκα στην Τράπεζα της Ελλάδας, χρηματοδότησαν την ανάπτυξη του κεφαλαίου. Εγιναν «δανεικά και αγύριστα» και μετατράπηκαν σε βιομηχανίες, σε καράβια, σε τράπεζες και επιχειρήσεις.

Στη συνέχεια, στη νέα φάση ανάπτυξης του καπιταλισμού, στις δεκαετίες του '90 και του 2000 ρίχτηκαν στο χρηματιστηριακό τζόγο, λεηλατήθηκαν. Τελευταία πράξη, το «κούρεμα» των ομολόγων, που απογύμνωσε τα Ταμεία και από τα τελευταία ευρώ. Την ίδια στιγμή, παράλληλα με τη λεηλασία των αποθεματικών, η εισφοροδιαφυγή, η εισφοροαποφυγή και οι συνεχείς εισφοροαπαλλαγές και χαριστικές ρυθμίσεις προς τις επιχειρήσεις κατέτρωγαν τα σπλάχνα του Ασφαλιστικού. Ακόμα και σήμερα, οι απώλειες του ΙΚΑ, απ' όλα τα παραπάνω, ανέρχονται στο ποσό των 6 δισ. ευρώ ετησίως. Και μαζί με όλα τα παραπάνω η αυξανόμενη συνεχώς ανεργία τα τσακίζει.

Η καπιταλιστική κρίση επιτάχυνε τις αρνητικές εξελίξεις, έκανε ακόμα πιο οξυμένα τα χρόνια προβλήματα και ταυτόχρονα έγινε το πρόσχημα οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου να εξαπολύσουν μια νέα επίθεση που είχε στρατηγικό στόχο όχι την αντιμετώπιση των «στρεβλώσεων», όπως ισχυρίζονταν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αλλά το τσάκισμα και των ελάχιστων ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Οι αντιασφαλιστικοί νόμοι της τελευταίας διετίας δεν έγιναν για να αντιστραφεί η κατάσταση και να «σωθεί το σύστημα» - όπως έλεγαν οι κυβερνώντες - αλλά για να φορτωθούν στις πλάτες των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων και νέα βάρη. Και δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι «οι λύσεις» που ετοιμάζονται θα έχουν την ίδια πικρή γεύση για τους εργαζόμενους. Σχεδιάζονται νέες μειώσεις σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, παραπέρα αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ριζικές περικοπές στην Υγεία και την Πρόνοια.

Και όλα αυτά και με τη σφραγίδα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία τα προωθεί με την «Ατζέντα 2020» και την Πράσινη Βίβλο για τις συντάξεις, για όλες τις χώρες της Ενωσης, ισχυρές και αδύνατες, με χρέος ή χωρίς χρέος, με μνημόνια ή χωρίς αυτά.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ