Από το mykonensis
Η πληροφορία αυτή έρχεται από ξεναγούς και ταξιδιωτικά γραφεία και το επιβεβαίωσα ο ίδιος σε πρόσφατη επίσκεψή μου στην Δήλο. Ένα μεγάλο μέρος των αρχαιοτήτων στην Δήλο, που βρίσκεται στην Συνοικία του Θεάτρου, παραμένει κλειστό για τους επισκέπτες του νησιού από τις 10 Οκτωβρίου του 2011. Τότε είχε σημειωθεί κατολίσθηση τμήματος από αρχαίο κτίριο στην περιοχή με αποτέλεσμα....
να κινδυνεύσει η σωματική ακεραιότητα των επισκεπτών. Με φόβο τον πιθανό τραυματισμό των επισκεπτών και ελλείψει επαρκούς φύλαξης, προτιμήθηκε να απαγορευτεί επίσημα η πρόσβαση στους επισκέπτες. Η μόνη περίπτωση πρόσβασης στην απαγορευμένη περιοχή είναι για τους μεμονωμένους επισκέπτες, οι οποίοι παρατύπως και με δικό τους ρίσκο μπορούν αν βρουν τον δρόμο, να πάνε γύρω-γύρω από το μονοπάτι που βρίσκεται κάτω από το Άνδρο του Κύνθου και να επισκεφθούν τα απαγορευμένα σημεία. Μέχρι σήμερα κανένας τοπικός φορέας δεν έχει κινητοποιηθεί ώστε να γίνουν οι απαραίτητες επιδιορθώσεις και να ανοιχτεί εκ νέου η πρόσβαση στους επισκέπτες, οι οποίοι πληρώνουν τα ίδια ναύλα και το ίδιο εισητίριο με πριν για ξενάγηση στην Δήλο, χωρίς ωστόσο να έχουν πρόσβαση σε πολλά και σημαντικά μνημεία του ιερού νησιού, όπως το Θέατρο, τη Συνοικία του Θέατρου, το Υδραγωγείο κτλ. Είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας τόσο για το κύρος του αρχαιολογικού χώρου της Δήλου, όσο και για το επίπεδο παροχής τουριστικών υπηρεσιών που προσφέρει η Μύκονος, να αποκασταθεί άμεσα η ζημιά και να επιτραπεί εκ νέου η είσοδος στην αποκλεισμένη περιοχή, ώστε οι επισκέπτες να απολαμβάνουν πλήρη ξενάγηση στις Δήλιες αρχαιότητες. Αν βέβαια είχε πέσει κανένας βράχος σε κανένα δρόμο για παραλιακό κλαμπ, θα είχαν γίνει οι κατάλληλες ενέργειες την ίδια μέρα και με συνοπτικές διαδικασίες. Δυστυχώς η Δήλος, αν και αποτελεί μακράν το σπουδαιότερο μνημείο που υπάγεται στον Δήμο Μυκόνου και αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο συμβάλλωντας στην γενικότερη οικονομική ανάπτυξη της Μυκόνου, δεν χαίρει της αρμόζουσας αντιμετώπισης από τις αρχές του νησιού. Αν γνωρίζαμε την ιστορία μας θα αναγνωρίζαμε ότι εν πολλοίς στην Δήλο είναι που οφείλουμε την έξοδο του νησιού μας από την αφάνεια και την διεθνή φήμη που έχει αποκτήσει σήμερα, αφού η Μύκονος άρχισε να αποκτά τους πρώτους φανατικούς θαυμαστές στις αρχές του 20 αιώνα από την ευρωπαϊκή κυρίως αφρόκρεμα, ως υποχρεωτικός ενδιάμεσος σταθμός για το νησί του Απόλλωνα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου