Η κυβέρνηση διαλύει την τράπεζα διατήρησης της βιοποικιλότητας

ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΓΕΝΕΤΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ. Στον αέρα το DNA της ελληνικής φύσης. Τινάζεται στον αέρα δουλειά 30 ετών, τονίζουν οικολογικές ομάδες. Στο σφυρί βγαίνει πολύτιμο γενετικό...
υλικό αφού η κυβέρνηση διαλύει την τράπεζα διατήρησης της βιοποικιλότητας με νομοθετική πρωτοβουλία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, επισημαίνουν οικολογικές ομάδες που θεωρούν λάθος τις συγχωνεύσεις οργανισμών χωρίς κριτήρια. Αποστολή της τράπεζας γενετικού υλικού ήταν η προστασία και διάσωση των φυτών της ελληνικής βιοποικιλότητας. Από το 1981 έως σήμερα συγκέντρωσε και διατηρεί 14.500 πολύτιμους σπόρους άγριων και καλλιεργούμενων συγγενών φυτών. Τα αγροτικά ιδρύματα που υπάγονται στο Εθνικό Ιδρυμα Αγροτικής Ερευνας βάσει του «σχεδίου» του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων συγχωνεύονται - διαλύονται και τριάντα χρόνια κόπων τινάζονται στον αέρα, τονίζουν η ΒΙΟΖΩ και το ΗΛΕΣΙΟΝ. Ασφαλές θησαυροφυλάκιο Για την ιστορία αναφέρουμε ότι η παγκόσμια τράπεζα σπόρων «είναι ένα ασφαλές θησαυροφυλάκιο σπόρων που βρίσκεται στο νησί Spitsbergen του νορβηγικού αρχιπελάγους Svalbard και είναι σε απόσταση 1.120 χιλιομέτρων από το Βόρειο Πόλο. Ξεκίνησε να λειτουργεί το 2008 και στόχος της είναι να συμβάλει στη συντήρηση της βιοποικιλότητας του πλανήτη και να συγκεντρωθούν εκεί σπόροι από κάθε γνωστό είδος φυτού της γης». Το θησαυροφυλάκιο σπόρων, όπως μας ενημερώνει το «ΗΛΕΣΙΟΝ», χτίστηκε σε ένα παλιό ορυχείο, στο εσωτερικό του οποίου υπάρχουν κρυμμένα αποθέματα σπόρων απ' όλη τη διατροφική αλυσίδα. Το υψόμετρο που βρίσκεται δεν επιλέχθηκε τυχαία αφού έτσι μπορεί να αποφευχθεί το πρόβλημα ενδεχόμενης αύξησης της στάθμης της θάλασσας και είναι πολύ βαθιά στη γη ώστε να προστατεύεται ακόμη και από πυρηνική έκρηξη και ακόμα από σύγκρουση μετεωρίτη. Την κατασκευή του «θησαυροφυλακίου» χρηματοδότησαν οι ΗΠΑ και η Νορβηγία. Στην Ελλάδα, τις τελευταίες δεκαετίες, φορείς που ξεκίνησαν από διαφορετικές αφετηρίες συνειδητοποίησαν τον κίνδυνο απώλειας των τοπικών ποικιλιών και την πολύπλευρη αξία τους. Οι τοπικές ποικιλίες των καλλιεργούμενων ειδών είναι δημιούργημα της επιλογής των αγροτών και της προσαρμογής τους στο περιβάλλον όπου καλλιεργούνται. Ορισμένες από αυτές, που είναι και αρκετά εμπορεύσιμες, είναι τα ρόδια Ερμιόνης, η κορινθιακή σταφίδα, τα φασόλια Πρεσπών, το τοματάκι Σαντορίνης, ο ξινόμαυρος οίνος της Νάουσας, οι επιτραπέζιες ελιές Χαλκιδικής κ.λπ. Καρποί με φυσικό τρόπο Η ομάδα του ΗΛΕΣΙΟΝ έχει στόχο να προστατεύσει το αγαθό της διατροφής και βλέπει το περιβάλλον σαν ένα κοινωνικό και συλλογικό αγαθό προσπαθώντας να βάζει φρένο στην κερδοσκοπία, δίνοντας συνάμα εναλλακτικές λύσεις και προβάλλοντας την αξία της εμπειρίας των προγόνων μας και την αξία της ποικιλίας. Οι βασικές παραγωγικές διαδικασίες που επέλεξε η ομάδα είναι: Η πρωτογενής παραγωγή των καρπών να γίνεται με φυσικό τρόπο και χωρίς τεχνητά λιπάσματα ή φυτοφάρμακα. Το λιγότερο αποδεκτό είναι τα πιστοποιημένα βιολογικά προϊόντα. Η συλλογή των αγαθών γίνεται αφού ωριμάσει ο σπόρος τους και η φυσική συντήρησή τους γίνεται «χωρίς ακρότητες». Η τράπεζα διατήρησης γενετικού υλικού στη Θεσσαλονίκη μαζί με άλλα ιδρύματα του ΕΘΙΑΓ έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο διασώζοντας τα φυτά της ελληνικής βιοποικιλότητας. Ας ελπίσουμε να μη χαθούν όλοι οι κόποι με μία υπουργική απόφαση. Πηγή: Η κυβέρνηση διαλύει την τράπεζα διατήρησης της βιοποικιλότητας
 Ελευθεροτυπία
ramnousia.com