Λίγες Σκέψεις... περί Συντάγματος τούτες τις ημέρες...

Μάθαμε λοιπόν πως τα δακρυγόνα είναι απαγορευμένα σε πολέμους, όχι για πολίτες!
Μάθαμε πως λεφτά υπάρχουν, αφού τόσα ΜΑΤ έριξαν τόσο καρκίνο σε όποιον τόλμησε να αντισταθεί ειρηνικά στο Σύνταγμα!
Μάθαμε πως είναι παράνομο να πετάς κομμάτια μάρμαρων σε κόσμο εκτός και αν είσαι ΜΑΤατζής!
Πως είναι νόμιμο αν είσαι ΜΑΤ να χτυπάς με το ρόπαλο σου όποιον θέλεις, αρκεί να έχεις εντολή! Μάθαμε πως όποιος τολμήσει να χτυπήσει τα ΜΑΤ, αυτόματα όλοι όσοι είναι κοντά τους θεωρούνται πιθανοί δολοφόνοι και χτυπιούνται, κυνηγιούνται, τρώνε χημικά μέχρι να βελάξουν!
Αποτέλεσμα των κρατικών τραμπούκων: 600 τραυματίες, αλλά προσπαθούν να εστιάσουμε πόσα ΜΑΤ χτυπήθηκαν ήμουν στο Σύνταγμα, θα είμαι στο Σύνταγμα μέχρι κάτι να αλλάξει! Μέχρι να ξυπνήσει ο μέσος νους, που βλέπει με το κάτοπτρο της Εξουσίας!
Είναι δυνατόν να υπάρχει μυαλό που σκέφτεται πως τα ΜΑΤ καλά κάνουν και χτυπούν το κόσμο? Αυτοί που γράφουν από εδώ και εκεί πως τα ΜΑΤ καλά έκαναν πόσο πληρώνονται? Δεν γίνεται, σίγουρα πληρώνονται για να γράφουν τέτοια πράγματα! Στο Σύνταγμα ήταν γυναίκες, παιδιά, γέροι και νέοι!
Όλοι ήταν ταραχοποιοί? Ήταν μασκοφόροι γιατί φοβόντουσαν μην αναγνωριστούν ή γιατί απλά δεν άντεχαν από τα δακρυγόνα? Ποιός έδωσε διαταγή να χτυπήσουν με τόση μανία τα ΜΑΤ?
Ρητορική ερώτηση ήταν, φυσικά και έπρεπε να χτυπήσουν τα ΜΑΤ!
Έπρεπε να χτυπήσουν οι κρατικοί τραμπούκοι για να βγάλει ο κόσμος το μίσος του στα ΜΑΤ και όχι στη Βουλή!
Έπρεπε να γίνουμε πρωτοσέλιδο σε όλο το κόσμο για να στρέψουν όλοι το βλέμμα τους στα ΜΑΤ και όχι στη Βουλή!
Πρέπει να μας κάνουν να φοβηθούμε και να μη βγαίνουμε έξω!
Το πέτυχαν, για λίγο όμως, επέστρεψε ο κόσμος στο Σύνταγμα και ίσως για πάντα μέχρι κάτι να αλλάξει...

...πράγματι, εδώ πια είναι ξεκάθαρο πως οι "κουκουλοφόροι" είναι ασφαλίτες, πως είναι κρατικοί τραμπούκοι που η δουλειά τους είναι να στιγματίζουν τη κάθε πορεία, να δίνουν και λόγο στα ΜΑΤ να διαλύουν τη κάθε προσπάθεια κάποιων να αναδείξουν πως είναι εναντίων!
Ακόμα δεν ανέλαβε κανένας υπουργός να ζητήσει συγνώμη για τη κρατική βία! Ακόμα κανένας ένστολος ή εισαγγελέας δεν ζήτησε συγνώμη για τη δολοφονική και τυφλή επίθεση εναντίων των πολιτών! Πόση διαφορά είχαν αυτά που ζήσαμε από τη Χούντα? Είμαι μικρός (!) και δεν έζησα τη Χούντα του τότε, αλλά ζω τη σημερινή Χούντα και μου πέφτει βαριά για να κάθομαι στο καναπέ μου σαν καλό παιδί! Κανένας δεν ζήτησε συγνώμη γιατί δεν το πιστεύει, ξέρει πως με τη συχνή βία (κρατική) θα κλειστούν πολλοί στα σπίτια τους! Τα blogs και οι εκπομπές στα ΜΜΕ άρχισαν να βγάζουν τη λάσπη τους, πως έγινε ένα σοβαρό πλήγμα στο τουρισμό μετά τα επεισόδια κλπ! Μπορούν να μας πουν πόσες κρατήσεις ακυρώθηκαν γιατί τα στοιχεία που εγώ βρίσκω είναι ακριβώς τα αντίθετα? Στο Σύνταγμα είδα όπως προείπα, γυναίκες, παιδιά, γέρους και νέους! Ανάμεσά μας ήταν πολλοί ασφαλίτες, πάρα πολλοί! Είναι κοινό μας μυστικό πως ξέρει η ΕΛ.ΑΣ και τί βρακί φοράει ο καθένας μας! Πόσο μυαλό θέλει να δούμε πως είμαστε πολλοί αυτοί που αρνούμαστε αυτή τη κατάσταση που θέλουν να μας βάλουν? Είδαμε πως το Σύνταγμα και πάλι είναι γεμάτο από κόσμο! Τολμήστε να πάτε, θα δείτε κόσμο που δεν φαντάζεστε! Από όλες τις ομάδες, από όλες τις ηλικίες στο Σύνταγμα είδα δύο πράγματα: α) Πως όποια στιγμή θέλουν σε 5 λεπτά τα ΜΑΤ καταλαμβάνουν τη πλατεία, το έκαναν όποτε ήθελαν, φανερά και κρυφά! Το πέτυχαν γιατί εμείς μεταξύ μας δεν έχουμε αποφασίσει πώς να αντιδράσουμε! Με βία στη βία του κράτους ή με καθιστική διαμαρτυρία! Αποτέλεσμα:
Κάθε φορά που έβγαιναν τα ΜΑΤ για να καταλάβουν το Σύνταγμα, οι μισοί καθόμασταν κάτω και οι άλλοι μισοί πετούσαν ό,τι είχαν!
Το τέλειο μπάχαλο!
Το αστείο είναι πως πράγματι, αν αποφασίσουμε να προχωρήσουμε σε λύσεις βίας, είναι τόσος ο κόσμος που θα τους παλουκώσουμε στη πλατεία!
Έλα όμως που δεν είμαστε πολεμιστές, ούτε τόσο αποφασισμένοι ώστε να χύσουμε αίμα συνανθρώπου μας όπως αυτοί οι κρατικοί τραμπούκοι!
Μάλλον εμείς δεν χτυπάμε τον συνάνθρωπό μας για μία στολή και 900 ευρώ!
Μάλλον εμείς δεν ανεχόμαστε τόσες ημέρες να μας βρίζουν ό,τι έχουμε και δεν έχουμε για λίγα ευρώ! Τολμάμε να τραγουδάμε τον Εθνικό μας Ύμνο απέναντι στον Άγνωστο Στρατιώτη και τα ΜΑΤ είναι απέναντί μας, χωρίς να τραγουδούν τον ίδιο Ύμνο!
Μας χωρίζουν πολλά φαίνεται, και αυτά είναι αξίες και αυτοσεβασμός!
Για 900 ευρώ καταδέχονται να τους βρίζουν τις μανάδες, τις αδερφές και τα παιδιά τους και δεν ιδρώνουν!
Γαμώτο, είναι τόσο ξεφτίλες, τόσο απαξιωμένοι, τόσο χαζοί και στόκοι...

Το β) που είδα και καμάρωσα, ήταν πως όλοι είμαστε μαζί!
Κανένας δεν αφήνει κάποιον χωρίς βοήθεια, δεν κοιτάει κανείς σε ποια παράταξη είναι ο άλλος, είμαστε ένα!
Να χτυπούν τα ΜΑΤ με ό,τι έχουν και να υπάρχουν άνθρωποι με σπρέι να ρίχνουν στα μάτια μας για να βλέπουμε!
Να μας ρίχνουν τα ΜΑΤ πέτρες και κάποιοι να προσπαθούν να δώσουν τις πρώτες βοήθειες σε όποιον χρειαστεί! Τρομερό συναίσθημα να νιώθεις τόσο κόσμο σαν μία γροθιά!
Είναι απίστευτο πως στο πρόχειρο νοσοκομείο που έχουν σε μία σκηνή τρώνε χημικά και δακρυγόνα σε κάθε επίθεση των ΜΑΤ αλλά ακόμα υπάρχει!
Είναι απίστευτη η ένταση όταν τα χημικά των κρατικών τραμπούκων σου κόβει την αναπνοή και σου καίνε τα μάτια και κάποιοι σε τραβάνε για να σε βοηθήσουν, να σε πάνε κάπου με καθαρό αέρα, να σε ψεκάσουν με φάρμακα για να σου φύγει ο πόνος!
Νόμιζα πως άντεχα τα χημικά τους, μάλλον γέρασα και χρειάστηκα οξυγόνο μετά από μία τους επίθεση!
Οξυγόνο δεν είχαν στο πρόχειρο νοσοκομείο, είχαν όμως τα φιξάκια που δίνουν για το άσθμα, που μου έδωσαν!
Με έπιασαν εκεί που είχα χάσει το φως μου και έσκαγα, με πήγαν, με πρόσεξαν και μετά από λίγο είχα δύναμη και πάλι...

...αυτό που δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό!
Κάπως έτσι ένιωσα!
Αφού δεν τα κατάφεραν τα ΜΑΤ με τα χημικά τους να με σκοτώσουν, πια αγόρασα μάσκα, αγόρασα γυαλιά να με προστατεύουν και πια είμαι ετοιμοπόλεμος!
Θα είμαι πάντα απέναντί τους γιατί αυτοί ξεκίνησαν το πόλεμο!
Δεν είμαι κουκουλοφόρος, αλλά φυσικά και πια έχω το δικαίωμα να προστατεύσω τα μάτια και τα πνευμόνια μου από τα απαγορευμένα χημικά των ΜΑΤ!
Στο Σύνταγμα δεν τους βρίζω, τους λυπάμαι και δεν τους δίνω τη χαρά να νιώσουν πως λύνεται κάτι γιατί τους έβρισα!
Δεν εξισορροπώ τα χημικά τους με λίγες λέξεις όσο υβριστικές και αν είναι!
Στους δρόμους όμως ας προσέχουν από εδώ και πέρα, γιατί όλο και κάποιος με άντερα θα τους κάψει εκεί στη κλούβα τους όπως τους αξίζει!
Δεν μπορεί να καμφθεί το ηθικό μου με τα χημικά τους, αντέχω τις πέτρες τους, αντέχω το ξύλο τους! Αντέχω και ακόμα περισσότερα γιατί αν αύριο τους αφήσω να νομίζουν πως κέρδισαν θα νιώσουν πως λουφάξαμε με δύο σφαλιάρες...

...κάθε φορά που θα χτυπούν τα ΜΑΤ 200 διαδηλωτές, θα βρίσκουν μετά στο Σύνταγμα 400! Μετά 1000, έως να σηκωθεί και ο τελευταίος από το καναπέ του και τότε ίσως κάτι να αλλάξει!
Το σίγουρο είναι πως στο Σύνταγμα είδα γυναίκες, γέρους, παιδιά και αυτό σημαίνει πως κάτι αλλάζει...
Πηγη