«Αθώοι» για την ακριβότερη βενζίνη της Ε.Ε.!

• Έλληνες: Με τους μικρότερους μισθούς και τα ακριβότερα καύσιμα

Την ακριβότερη βενζίνη στην Ευρώπη των 27 έχει πλέον η μοναδική χρεοκοπημένη χώρα της Ευρώπης, η Ελλάδα, αλλά η Επιτροπή Ανταγωνισμού περί άλλα τυρβάζει: Με μια απόφαση που φρόντισε να μην «διαφημίσει» (δεν εκδόθηκε καν δελτίου Τύπου για την...

αναγγελία της, όπως συμβαίνει κατά πάγια πρακτική της Επιτροπής!) τα δύο διυλιστήρια που ελέγχουν ασφυκτικά την αγορά «αθωώθηκαν» από βαριές κατηγορίες για καρτέλ!

Τα τελευταία στοιχεία που έδωσε την περασμένη εβδομάδα στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δείχνουν ότι στη χρεοκοπημένη Ελλάδα, με την κατανάλωση καυσίμων να καταρρέει και τα πρατήρια, αλλά ακόμη και εταιρείες χονδρικής εμπορίας, να βάζουν «λουκέτα», πληρώνουμε την ακριβότερη αμόλυβδη βενζίνη στην Ευρώπη των 27. Τα στοιχεία (τιμές σε ευρώ/χίλια λίτρα) παρουσιάζονται στον ακόλουθο πίνακα που επεξεργάσθηκε το “Badmoney”, κατατάσσοντας τις χώρες από την ακριβότερη στη φθηνότερη:

Χώρα	Τιμή αμόλυβδης
Ελλάδα	1670
Ολλανδία	1644
Δανία	1626,13615
Φινλανδία	1584
Πορτογαλία	1554
Ην. Βασίλειο	1546,628766
Βέλγιο	1546,2
Γερμανία	1540
Ιρλανδία	1532
Ιταλία	1529,36
Σουηδία	1524,403542
Γαλλία	1503
Σλοβακία	1459
Τσεχία	1443,150259
Μάλτα	1410
Ουγγαρία	1391,98461
Αυστρία	1374
Λιθουανία	1333,824722
Ισπανία	1323,26
Λετονία	1304,654443
Λουξεμβούργο	1304,05
Πολωνία	1270,835631
Σλοβενία	1264
Ρουμανία	1233,561227
Εστονία	1218
Κύπρος	1217,6
Βουλγαρία	1165,149811
Μέσος Όρος Ε.Ε.	1500,392335

Δεν χρειάζεται να έχει κανείς διδακτορικό στην οικονομική επιστήμη, για να αντιληφθεί ότι στην πολύπαθη ελληνική αγορά καυσίμων οι τιμές δεν καθορίζονται από τις δυνάμεις της προσφοράς και ζήτησης σε περιβάλλον ελεύθερου ανταγωνισμού, αλλά από άλλες «δυνάμεις», που πιθανότατα εμπίπτουν στο πεδίο ευθύνης της «τυφλής» ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού.

Όσοι σπεύσουν να «αθωώσουν» προκαταβολικά το κύκλωμα παραγωγής και διακίνησης καυσίμων, με το έωλο επιχείρημα ότι για την άγρια κερδοσκοπία στην αμόλυβδη «φταίει» η μεγάλη αύξηση στους φόρους κατανάλωσης, καλά θα κάνουν να ρίξουν μια ματιά στο χάρτη που δημοσιεύει στην ιστοσελίδα της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπου παρουσιάζεται η σχέση των συνολικών φόρων που επιβαρύνουν τη βενζίνη με τις τελικές τιμές.

Εκεί θα διαπιστώσουν με έκπληξη, ότι η φορολογική επιβάρυνση των καυσίμων στην Ελλάδα δεν είναι υψηλή, συγκριτικά με τις άλλες χώρες της Ευρώπης. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα οι φόροι συμμετέχουν με ποσοστό 59% στην τελική τιμή, δηλαδή ακριβώς όσο και στην Γερμανία. Μόνο που, όπως φαίνεται και στον πίνακα, στην Γερμανία η τελική τιμή είναι κατά 130 ευρώ/χιλιόλιτρο φθηνότερη από την Ελλάδα, προφανώς επειδή εκεί λειτουργεί η αγορά σε πιο υγιείς συνθήκες.

Είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού ότι κάτι πάει στραβά στη λειτουργία της ελληνικής αγοράς καυσίμων, που ελέγχεται ασφυκτικά από ελάχιστους «παίκτες» (κυρίως τους καθετοποιημένους ομίλους των δύο διυλιστηρίων), με τον υγιή ανταγωνισμό να «πνίγεται» από ένα αχανές, περιοριστικό πλαίσιο, που δεν επιτρέπει καν την εισαγωγή φθηνών καυσίμων από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ή την ανεμπόδιστη λειτουργία ανεξάρτητων εμπόρων (ακόμη και τα μεγάλα σούπερ μάρκετ ακόμη δεν έχουν καταφέρει να αναπτυχθούν στην αγορά καυσίμων της Ελλάδας!).

Τι κάνει η ανεκδιήγητη Επιτροπή Ανταγωνισμού μπροστά σε όλα αυτά τα προβλήματα της αγοράς, που καταλήγουν σε τεράστιες επιβαρύνσεις των καταναλωτών και, τελικά, της εθνικής οικονομίας, προς όφελος ελάχιστων μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων; Φροντίζει να «αθωώνει» τα διυλιστήρια, δηλαδή τους ισχυρότερους παράγοντες της αγοράς, από κατηγορίες για καταχρηστικές πρακτικές!

Τον Νοέμβριο του 2006, ο τότε πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλέκος Αλαβάνος, είχε υποβάλει στην Επιτροπή Ανταγωνισμού μια πολύ σοβαρή καταγγελία για τα ΕΛΠΕ, που ελέγχουν τα τρία τέταρτα της αγοράς στη διύλιση, και την Motor Oil, που ελέγχει το 1/4. Μεταξύ άλλων, στην καταγγελία περιλαμβάνονταν στοιχεία που έδειχναν ότι τα δύο διυλιστήρια, από κάποια… σατανική σύμπτωση, πωλούσαν όλους τους τύπους καυσίμων, πλην της σούπερ αμόλυβδης, όπου είχαν ελάχιστη διαφορά, με την ίδια προσαύξηση επί της διεθνούς τιμής που δίνεται από το Platt’s. «Το κεντρικό θέμα της καταγγελίας μας είναι ακριβώς ο προκαθορισμός των τιμών ο οποίος γίνεται με έναν σκανδαλώδη τρόπο, διότι έχουμε ταύτιση στο σύνολο σχεδόν, των τιμών των προϊόντων ανάμεσα στις δύο επιχειρήσεις, πράγμα το οποίο αντιβαίνει σε μια οικονομία που έχει ως σημαία της την έννοια του ανταγωνισμού», τόνιζε τότε ο πρόεδρος του ΣΥΝ (αναλυτικά τα στοιχεία της καταγγελίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ: http://www.syn.gr/gr/keimeno.php?id=4229).

Με μια απόφαση που μάλλον δείχνει την αγωνία της Επιτροπής να μην… διαπιστώσει παραβάσεις δύο πανίσχυρων επιχειρηματικών ομίλων, η οποία δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της τις ημέρες του Πάσχα, η Επιτροπή παραδίδει λευκότερους και από… περιστέρια τους δύο πανίσχυρους ομίλους των καυσίμων (όποιος αντέχει να διαβάσει ατέλειωτες σελίδες νομικών ακροβασιών χωρίς αποτέλεσμα μπορεί να ανατρέξει εδώ: http://www.epant.gr/apofasi_details.php?Lang=gr&id=312&nid=637).

Η Επιτροπή, που για την έρευνά της δεν μπήκε καν στον κόπο να χρησιμοποιήσει στοιχεία από το Platt’s, αλλά χρησιμοποίησε άσχετα στοιχεία για την τιμή του μπρεντ (!), συμπεραίνει ότι υπάρχουν ορισμένες διαφορές στην τιμολόγηση μεταξύ των δύο διυλιστηρίων (ποιες, άραγε;) και πάντως η πολύ μεγάλη συσχέτιση των τιμών δεν αποδεικνύεται ότι είναι προϊόν καταχρηστικών συνεννοήσεων (καρτέλ), αλλά αποτέλεσμα «παράλληλης συμπεριφοράς» μεταξύ δύο ανταγωνιστών.

Ασφαλώς, τόσο ο κ. Ασ. Κομνηνός, που υπογράφει την απόφαση, όσο και τα λοιπά μέλη της Επιτροπής που συμμετείχαν στη διαδικασία, αλλά και η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού, που για χρόνια ερευνούσε το θέμα, αξίζουν συγχαρητηρίων, αφού κατάφεραν να παραθέσουν ατέλειωτα νομικά επιχειρήματα, για να πείσουν ότι ο υγιής ανταγωνισμός θριαμβεύει στην αγορά καυσίμων και, ιδίως, μεταξύ των δύο εγχώριων διυλιστηρίων.

Θα είχε ενδιαφέρον ένα επόμενο «πόνημα» των άξιων υπερασπιστών του ανταγωνισμού, όπου θα μας εξηγήσουν πώς γίνεται να καταρρέει η οικονομία και η ζήτηση στην αγορά καυσίμων και να πληρώνουν οι Έλληνες ακριβότερες τιμές από τους πολύ πλουσιότερους Γερμανούς, που απολαμβάνουν μάλιστα αυτή την περίοδο ρυθμούς ανάπτυξης από τους μεγαλύτερους των τελευταίων χρόνων. Ίσως, τελικά, στην τιμή των καυσίμων στην Ελλάδα να ενσωματώνεται κάποιο κόστος επιβράβευσης των παραγόντων της αγοράς για την άψογη λειτουργία του ανταγωνισμού!

Πηγή