Η πανικόβλητη αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό και "Οι εκδοχές της εκτροπής" του Ψυχάρη

Η πανικόβλητη αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό και "Οι εκδοχές της εκτροπής" του Ψυχάρη

«Tο μεγαλύτερο εκδοτικό συγκρότημα της Ελλάδας, ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη – νυν Ψυχάρη, παίζει ξεδιάντροπα το ρόλο του Γραφείου τύπου της Τρόικας και του ΓΑΠ.
Ακολουθεί την παράδοση που έχει από τότε που ξεκίνησε», γράφαμε σε περασμένη ανάρτηση και στην οποία επικαλούμενοι ιστορικά στοιχεία φωτίζαμε τον βρόμικο ρόλο αυτού του συγκροτήματος από τότε που ιδρύθηκε.


Σήμερα τρομοκρατημένη η κομπραδόρικη από γεννησιμιού της ντόπια αστική τάξη, από τις λαϊκές αντιδράσεις που επέφερε η πρωτοφανή καπιταλιστική επέλαση που εξαθλιώνει τα εργατικά στρώματα και ξεπουλάει την χώρα βάζει τα δημοσιοκαφρικά της φερέφωνα –με πρώτα αυτά που συχνάζουν στο χαμαιτυπείο του ΔΟΛ- να ξεθάψουν «μπαμπούλες» του παρελθόντος. Είναι ένα σκηνικό που το έχουμε ξαναζήσει αν και όχι τόσο απροκάλυπτα.
Οπου δεν φτάνει το γκλοπ του ΜΑΤατζή, αναλαμβάνει η πένα του καλαμαρά, όπου δεν έχουν αποτελεσματικότητα χημικά και δακρυγόνα μπαίνει σε δράση το μαρκούτσι του τηλε-σχολιαστή.

Μπροστά λοιπόν στις εντελώς ήπιες μορφές λαϊκής αντιβίας που εκδηλώθηκαν τις τελευταίες μέρες (ίσως να είναι υπερβολικός αυτός ο χαρακτηρισμός) αναλαμβάνει σήμερα η ναυαρχίδα του ΔΟΛ, το «Βήμα» (όχι με κάποιο απλό δημοσιογραφίσκο, αλλά με την γραφίδα του διευθυντή του Σ. Ψυχάρη) να βγάλει από το χρονοντούλαπο της ιστορίας το φόβητρο του «κινδύνου του πολιτεύματος». Παραθέτουμε το άρθρο του για να το σχολιάσουμε παρακάτω:

"ΟΙ ΕΚΔΟΧΕΣ ΤΗΣ ΕΚΤΡΟΠΗΣ

Η προ ημερών απόπειρα εισβολής «διαδηλωτών» στο κτίριο της Βουλής δεν είναι η πρώτη επίθεση στο Κοινοβούλιο. Εχει προηγηθεί και μια «επιτυχημένη» εισβολή το 1964 από ομάδα ετερόκλητων ατόμων με την ευκαιρία προεκλογικής συγκεντρώσεως του δεξιού υποψήφιου δημάρχου Γ. Πλυτά. Η εισβολή αυτή όμως ήταν άνευ σημασίας. Στο κτίριο εισέβαλαν περίπου 30 άτομα, τα οποία έφυγαν τρέχοντας μόλις οι χωροφύλακες ανέσυραν τις γνωστές αστυνομικές ράβδους!

Εντυπωσιακή η εισβολή, αλλά ουδείς έδειξε να φοβάται ότι κινδύνευσε το Πολίτευμα• σήμερα δεν ισχύει προφανώς το ίδιο. Η προ ημερών απόπειρα στην Αθήνα, όπως και η εν συνεχεία επίθεση εναντίον βουλευτών στην Κέρκυρα φόβισαν τους πολίτες.

Τι συμβαίνει; Είναι οι κοινωνικές συνθήκες της εποχής μας που μεταβάλλουν τη διαμαρτυρία κοινωνικών ομάδων (που νιώθουν ότι αδικούνται) σε πυριτιδαποθήκη. Αν η ευημερούσα μερίδα της κοινωνίας ανησυχεί για τα προβλήματα δημόσιας τάξης, από την πλευρά τους οι ανήκοντες σε κοινωνικά στρώματα που κινούνται στα όρια της φτώχειας πιστεύουν ότι πρέπει και μπορούν να εξεγερθούν. Και να ανατρέψουν «την κοινωνία της αδικίας και της διαφθοράς». Και μετά;

Τι θα συμβεί αν ξεκινήσει η επανάσταση; Ανάκτορα θερινά ή έστω και χειμερινά δεν υπάρχουν πλέον. Μια ουσιαστική διασάλευση της δημόσιας τάξης θα οδηγήσει αφεύκτως στη βίαιη ανατροπή ή σε ένοπλη καταστολή.

Στην κοινωνία υπάρχουν και άτομα που θέλουν τη γενική ανατροπή. Δεν μπορούν προφανώς να την επιβάλουν διότι η συντριπτική πλειοψηφία του λαού ΔΕΝ θέλει. Ωστόσο υπό ορισμένες προϋποθέσεις μπορεί να προκληθεί τέτοια διασάλευση της τάξης που θα δικαιολογούσε έκτακτα μέτρα. Δηλαδή εκτροπή από τη συνταγματική τάξη. Αυτό θέλουν;".


Η λαθροθηρία που κάνει ο Ψυχάρης απ’ την αρχή του κειμένου του είναι φανερή. Παίρνει σαν δεδομένο την επιθυμία του γράφοντας ότι: «Η προ ημερών απόπειρα στην Αθήνα, όπως και η εν συνεχεία επίθεση εναντίον βουλευτών στην Κέρκυρα φόβισαν τους πολίτες» και πάνω σ’ αυτό καταλήγει στα συμπεράσματα που θέλει.

Δεν είναι ανόητος ο Ψυχάρης. Γνωρίζει πολύ καλά ότι κανένας πολίτης δεν φοβήθηκε από αυτά τα γεγονότα. (Εκτός και αν γράφοντας «πολίτες» εννοεί την αστική τάξη την οποία υπηρετεί αυτός και η φυλλάδα του). Αλλωστε μια απλή πληροφόρηση να είχε –που την έχει- το τι συνθήματα δονούν την ατμόσφαιρα σε δεκάδες κεντρικές πλατείες της χώρας αυτές τις μέρες θα γνώριζε ότι όχι απλώς δεν φοβήθηκαν οι πολίτες αλλά αντιθέτως το απόλαυσαν.

«Εεεε, οοο, πάρτε το μνημόνιο και φύγετε από δω! Ουστ», «Παρ’ την Μάργκαρετ και μπρος, δεν σε θέλει ο λαός», «Μια νύχτα μαγική, σαν την Αργεντινή, να δούμε στο ελικόπτερο, ποιος θα πρωτομπεί», «Δεν πουλάμε τα λιμάνια, δεν πουλάμε την ΔΕΗ, πουλάμε το μπουρδέλο που λέγετε Βουλή», «Ένα ελικόπτερο για κάθε υπουργό και για τον Πάγκαλο φαλαινοθηρικό», είναι μερικά απ’ τα συνθήματα που ακούγονται από δεκάδες χιλιάδες πολίτες.

Το πιο εντυπωσιακό όμως απ’ όλα είναι ο τρόμος της αστικής τάξης μπροστά στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και αυτόν τον τρόμο τον εκφράζει ο Ψυχάρης αναρωτώμενος: «Τι θα συμβεί αν ξεκινήσει η επανάσταση;».
Δεν έχει ξανασυμβεί από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα ένας γνήσιος εκφραστής της παρασιτικής ντόπιας πλουτοκρατίας να αφήνει ένα τέτοιο ενδεχόμενο ανοιχτό! Και απαντάει ο Ψυχάρης στο ερώτημα που ο ίδιος έθεσε: «Μια ουσιαστική διασάλευση της δημόσιας τάξης θα οδηγήσει αφεύκτως στη βίαιη ανατροπή ή σε ένοπλη καταστολή … υπό ορισμένες προϋποθέσεις μπορεί να προκληθεί τέτοια διασάλευση της τάξης που θα δικαιολογούσε έκτακτα μέτρα. Δηλαδή εκτροπή από τη συνταγματική τάξη.»!!!!

Για να γράφει τέτοια πράγματα ο Ψυχάρης πάει να πει ότι το αστικό πολιτικό σκηνικό και η αστική τάξη την οποία υπηρετεί είναι πανικόβλητη!!! Τρέμει στην ιδέα ότι και εδώ μπορεί να γίνουν καταστάσεις όπως στην Αργεντινή που έλεγε και το σύνθημα που παραθέσαμε παραπάνω. Και στην Αργεντινή δεν είχαμε απλώς διαμαρτυρίες με κατσαρόλες αλλά οι διαδηλωτές έστησαν οδοφράγματα, δεν είχαμε απλώς οργισμένα συνθήματα αλλά συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής πρωτοφανούς βιαιότητας.
(Δείτε εδώ ενδιαφέροντα βίντεο για το τι συνέβη σ’ αυτή την χώρα)

Γ’ αυτό και το δημοσιοκαφρικό παπαγαλάκι των πλουτοκρατών προσπαθεί να τρομοκρατήσει τον κόσμο που κατά δεκάδες χιλιάδες κατεβαίνει οργισμένος στις πλατείες διατρανώνοντας ότι: «Πληρώσαμε αρκετά δεν πληρώνουμε άλλο, το ψάρι το μικρό θα φάει το μεγάλο».

Ζούμε σε μια εποχή που διαμορφώνονται συνειδήσεις. Αν αυτή την κατάσταση το σύστημα θα την καναλιζάρει σε ακίνδυνα γ’ αυτό μονοπάτια ή αυτή η εμβρυακή ταξική αντίληψη που αρχίζει να εξαπλώνεται σε κοινωνικά στρώματα που μέχρι τώρα είχαν άλλες σταθερές, θα εδραιωθεί και θα εξελιχθεί, είναι κάτι που μένει να το δούμε.
πηγη