Συνοικία το Όνειρο

Αυτό το βιντεο το αφιερώνω σε όλες τις φτωχογειτονιές της Ελλάδας, στις παλιές, αλλά και στις νέες. Τον τελευταίο μήνα γύρισα σε πολλές φτωχογειτονιές στην ιδιαίτερη πατρίδα μου (την Κέρκυρα) και είδα τόσο πόνο κι απαισιοδοξία που ομολογώ πως μου σπάραξε την καρδιά. Δεν είμαι από τους προνομιούχους, ίσα ίσα...
παλεύω κι εγώ με το μαχαίρι στα δόντια για να επιβιώσω, ώρες ώρες με παίρνει από κάτω και φοβάμαι το αύριο, αλλά σκέφτομαι πως αφού τα κατάφεραν τότε να αναστηθούν, μέσα από τις στάχτες ενός πολέμου και το αδελφικό αίμα του Εμφυλίου, αφού κατάφεραν να κάνουν όνειρα μέσα από τα συντρίμμια, το οφείλουμε κι εμείς σε αυτούς, στους εαυτούς μας, αλλά και στην αυριανή γενιά, να σηκωθούμε από τη λάσπη, να την πάρουμε στα χέρια, να την κάνουμε πηλό και να χτίσουμε. ¨Ορθιοι λοιπόν!Πηγη