Όλα κληρώνονται …. στην απαξιωμένη Δημόσια Διοίκηση.

του Αρδηνιστή.
Από τη πρώτη ημέρα διακυβέρνησης της χώρας από τη κατοχική κυβέρνηση του οίκου Παπανδρέου ήταν εμφανής μεταξύ άλλων η καχυποψία αλλά και η εχθρική της στάση απέναντι στους ανθρώπους της Δημόσιας Διοίκησης, ιδιαίτερα δε από τους...
υπουργούς-«κηπουρούς» Μπιρμπίλη και Σία. Η στάση αυτή θα ήταν κατανοητή αν περιορίζονταν σε αυτό που η κοινή γνώμη αναγνωρίζει ως γραφειοκρατικό, πελατειακό, ανίκανο, διαπλεκόμενο κ.λπ. κράτος, το οποίο βεβαίως και υφίσταται και πρέπει να αλλάξει επειγόντως. Όμως η συστηματική απαξίωση, οι χονδροειδείς προσβολές, η υποβάθμιση και ο παραγκωνισμός αφορούσε και εκείνο το στελεχιακό δυναμικό της Δημόσιας Διοίκησης που αποδεδειγμένα διέθετε εντιμότητα και υψηλό γνωστικό επίπεδο, είχε όραμα και διάθεση προσφοράς και μάλιστα μέσα σε αντίξοες συνθήκες που δημιουργεί παραδοσιακά ο πολιτικαντισμός και η διαπλοκή των πάσης φύσεως δημοσίων παραγόντων (Υπουργοί, Γενικοί Γραμματείς, Βουλευτές κ.λπ.). Πέρα όμως από την εχθρότητα υπήρξε μια εκ προμελέτης αποδυνάμωση εκείνων των μηχανισμών της Δημόσιας Διοίκησης που θεωρούνται μάχιμοι για ανάπτυξη της χώρας και την ενδυνάμωση της ανταγωνιστικότητας, αλλά με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον. Δίπλα στους Υπουργούς και στους Γενικούς Γραμματείς εγκαταστάθηκαν οι στρατιές των κατ’ ευφημισμόν Τεχνικών Συμβούλων, κυρίως ιδιώτες, οι οποίοι (όλως τυχαίως) όχι μόνο αποδυνάμωσαν τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους και περιθωριοποίησαν και χρησιμοποίησαν συστηματικά τα υγιή στοιχεία του Δημοσίου αλλά είχαν τις δικές τους βλέψεις. Ενίοτε είχαν και τις δικές τους εταιρείες για τις οποίες έφτιαχναν το «σκηνικό» για την ώρα της λεηλασίας και μάλιστα όταν η χώρα, βάση σχεδίου όπως φαίνεται πλέον, οδηγούνταν στη χρεοκοπία. Αν κάποιος παρακολουθήσει συστηματικά τις αναρτήσεις μέσα στο χάος της Διαύγειας θα διαπιστώσει του λόγου το αληθές, τουλάχιστον τα περί αναθέσεων μελετών και Τεχνικών Συμβούλων και θα καταλάβει ποιο είναι το νόημα των υπουργικών παρεών που ουσιαστικά διοικούν ακόμη το ταλαίπωρο ελληνικό κράτος. Ένα από τα τελευταία ύπουλα χτυπήματα του κύρους της Δημόσια Διοίκησης στο όνομα βέβαια της «διαφάνειας και της πάταξης της διαφθοράς» είναι και η απόφαση Ρέππα (Διαύγεια: ΑΔΑ:4577Χ-ΠΧΧ, 45ΒΜΧ-Ω1Β, 457ΚΧ-ΤΧΩ), σύμφωνα με την οποία ο ορισμός των υπαλλήλων για τη διενέργεια δημόσιων «διαγωνισμών ή την ανάθεση ή την αξιολόγηση, παρακολούθηση, παραλαβή προμηθειών, υπηρεσιών ή έργων» θα γίνεται με κλήρωση μεταξύ εκείνων που «πληρούν τις νόμιμες προϋποθέσεις συμμετοχής», χωρίς να διευκρινίζεται ποιοι πληρούν αυτές τις «νόμιμες προϋποθέσεις», ειδικά όταν πρόκειται για έργα ή μελέτες που απαιτούν εξειδικευμένες γνώσεις και μεγάλη εμπειρία αυτών που από τη πλευρά του Δημοσίου θα τα παρακολουθούν. Δεν είναι γνωστό ποιες είναι οι βαθύτερες σκέψεις του υπουργού γι αυτή την προσπάθεια «εκσυγχρονισμού» της Δημόσιας Διοίκησης. Πάντως όλα αυτά επιτείνουν την απαξίωση του δημόσιου τομέα και επιπλέον αποτελούν τη χαρά του κάθε διαπλεκόμενου, κρατικοδίαιτου εργολάβου και μελετητή, όταν θα έχουν απέναντί τους ως ελεγκτές άπειρους (άρα φοβισμένους) ή χωρίς ειδικές γνώσεις υπαλλήλους. Αυτό βεβαίως θα ανοίξει την όρεξη των ιδιωτών συμβούλων που περίτεχνα αυτοπροβάλλονται ως ειδήμονες (sic), ειδικά στην Ελλάδα, να αναλάβουν αυτοί το ρόλο του υπερασπιστή του δημόσιου συμφέροντος.
Πηγη