αφορά στην ένταξη των νέων εργαζομένων, ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία της βαθιάς ύφεσης στην οικονομία, όπου η ανεργία των νέων κυμαίνεται στο 45% του αντίστοιχου εργατικού δυναμικού».
Η ίδια ανάλυση θέτει και θέμα ύψους του κατώτατου μισθού, αναφέροντας πως «ο ισχύον κατώτατος μισθός, λαμβάνοντας υπόψη και το κόστος των ασφαλιστικών και άλλων εισφορών, είναι εξαιρετικά υψηλός για μια οικονομία σε κρίση, όπως η ελληνική. Αποτελεί το βασικό παράγοντα, που οδηγεί και στην παράνομη απασχόληση χωρίς ασφάλιση (προσωρινή ή μη) στην παράλληλη οικονομία».
Οι αναλυτές επικαλούνται τα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν πολλές επιχειρήσεις λόγω της κρίσης, για να καταλήξουν ότι «είναι αδιανόητο η πολιτεία να συνεχίζει να επιβάλλει με νόμους κατώτατους μισθούς και μονιμότητες στην απασχόληση».
Στο κείμενο, αφού γίνεται λόγος για «άγονες μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις εργατικών συνδικάτων, των οποίων οι πολιτικές επιδιώξεις δεν συμπίπτουν απαραίτητα με την προάσπιση των συμφερόντων των μελών τους», συνάγεται ότι «η αύξηση των μισθών δεν βλάπτει την ανταγωνιστικότητα όταν είναι αποτέλεσμα της αυξημένης ανταγωνιστικής παραγωγής. Αντίθετα, καταστρέφει την ανταγωνιστικότητα όταν στηρίζεται κυρίως σε κυβερνητικές ρυθμίσεις και αποφάσεις για την κατανομή του εξωτερικού δανεισμού σε ομάδες πίεσης εργαζομένων και επιχειρήσεων».
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου