Γράφει ο Δ.Γ. Παπαδοκωστόπουλος
Εδώ και χρόνια γραφόταν ότι πολλές φωτιές στα ελληνικά δάση είχαν τουρκικό δάχτυλο. Ειδικά στη Μεταπολίτευση ήταν το «έθιμο» του καλοκαιριού. Η γείτονα χώρα αποσταθεροποιούσε με τον τρόπο αυτό την...
«φινλανδοποιημένη» Ελλάδα. Η «Ελληνοτουρκική φιλία» παρέκαμπτε τέτοια επώδυνα θέματα, χαρακτήριζε ακραίους όσους τα έθιγαν και επένδυε στις καλές σχέσεις με την γείτονα, δημιουργώντας τη γενιά των πολιτικών κλώνων, που πάσχιζαν να είναι αρεστοί στα αφεντικά τους.
Μετά τα Ίμια το 1996 (όπου πρωθυπουργός ήταν η Τανσού Τσιλέρ) ακολούθησε μία πολύχρονη πολιτική κατευνασμού των Τούρκων, που υποστήριξαν πιστά πολιτικοί όπως η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Γιώργος Παπανδρέου αλλά και άλλοι πολλοί από την Αριστερά. Το Σχέδιο Ανάν στην Κύπρο και η προσπάθεια να υλοποιηθεί πάση θυσία, ήταν το αποκορύφωμα μίας σειράς υποχωρήσεων. Τελικά το σχέδιο εκείνο δεν πέρασε χάρη στον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο, αλλά και στους Κύπριους που ψήφισαν εναντίον του, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους την τρομοκρατία, τα καλοπιάσματα και οτιδήποτε άλλο έθεσαν σε λειτουργία οι «γραφικοί μπάτλερ» εντός και εκτός Ελλάδας.
Όλα αυτά τα χρόνια τόσο οι Ευρωπαίοι όσο και οι Αμερικανοί πίεζαν την Ελλάδα για καλές σχέσεις με την Τουρκία. Θλιβεροί ηγέτες μας έφτασαν να αλλάζουν ως και τα σχολικά βιβλία! Επί υπ. Παιδείας της συντηρητικής Μαριέττας Γιαννάκου η καταστροφή της Σμύρνης επιχειρήθηκε να εμφανιστεί σαν συνωστισμός! Απλά κάποιοι ποδοπατήθηκαν από την πολυκοσμία στο λιμάνι! Πρόσφατα ιστορικά ντοκιμαντέρ ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού θεωρούσαν σχεδόν δεδομένο ότι επί τουρκοκρατίας οι Έλληνες ζούσαν αρμονικά με τους Οθωμανούς!!! Κάποιοι ανισόρροποι Έλληνες, που προφανώς δεν μετείχαν αυτής της αρμονίας, ξεκίνησαν μία επανάσταση που κατέληξε να διώξει τους Τούρκους και να χωρίσει τους δύο καλούς γείτονες… Και στα σχολεία σήμερα τα Ελληνόπουλα μαθαίνουν ότι στην Επανάσταση του 1821 είχαν και οι Τούρκοι (του Μοριά και της Ρούμελης) δίκιο και πρέπει να μας ενδιαφέρει η άποψή τους. Η λογική επί της οποίας πατάνε αυτές οι αντιλήψεις είναι ότι οι γείτονες είναι φίλοι μας και πιθανόν αύριο να ονομαστούν και αδέλφια μας.
Τα παραπάνω δέον είναι να μην θεωρηθούν μία εθνικόφρονη έξαρση, από τις οποίες χορτάσαμε. Αναφέρθηκαν για να καταλάβουμε τι συνέβαινε ως χθες που ο Γιλμάζ (υπουργός Εξωτερικών της Τανσού Τσιλέρ) ανέφερε ότι δίνονταν μυστικά κονδύλια για να καίγονται Ελληνικά δάση. Και πριν αλέκτορα λαλήσαι, βγήκε η Ντ. Μπακογιάννη να κατακεραυνώσει τον Μεσούτ Γιλμάζ, ο οποίος αποκάλυψε αυτά που γίνονταν. Για την προαναφερόμενη και τους ομοϊδεάτες της στο θέμα της Ελληνοτουρκικής φιλίας θα ήταν καλύτερο να μην γίνονταν ποτέ οι δηλώσεις του Γιλμάζ. Αποκάλυψαν διαμιάς τον ρόλο όλων των εγχώριων πολιτικών (της Δεξιάς και της Αριστεράς) που έκαναν καριέρα με ξένους χορηγούς υποστηρίζοντας την άνευ όρων προσέγγιση με τους Τούρκους.
Τις επόμενες ημέρες θα δούμε και άλλους τέτοιους σαλτιμπάγκους να ζητούν ικανοποίηση από την Τουρκία, οι οποίοι θα φωνάζουν δυνατά για να καλύψουν τα γυμνά (προς ανατολή και δύση) οπίσθιά τους. Εξάλλου, όπως λέει και η παροιμία, «η ντροπή, ντροπή δεν έχει…»
πηγή
Εδώ και χρόνια γραφόταν ότι πολλές φωτιές στα ελληνικά δάση είχαν τουρκικό δάχτυλο. Ειδικά στη Μεταπολίτευση ήταν το «έθιμο» του καλοκαιριού. Η γείτονα χώρα αποσταθεροποιούσε με τον τρόπο αυτό την...
«φινλανδοποιημένη» Ελλάδα. Η «Ελληνοτουρκική φιλία» παρέκαμπτε τέτοια επώδυνα θέματα, χαρακτήριζε ακραίους όσους τα έθιγαν και επένδυε στις καλές σχέσεις με την γείτονα, δημιουργώντας τη γενιά των πολιτικών κλώνων, που πάσχιζαν να είναι αρεστοί στα αφεντικά τους.
Μετά τα Ίμια το 1996 (όπου πρωθυπουργός ήταν η Τανσού Τσιλέρ) ακολούθησε μία πολύχρονη πολιτική κατευνασμού των Τούρκων, που υποστήριξαν πιστά πολιτικοί όπως η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Γιώργος Παπανδρέου αλλά και άλλοι πολλοί από την Αριστερά. Το Σχέδιο Ανάν στην Κύπρο και η προσπάθεια να υλοποιηθεί πάση θυσία, ήταν το αποκορύφωμα μίας σειράς υποχωρήσεων. Τελικά το σχέδιο εκείνο δεν πέρασε χάρη στον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο, αλλά και στους Κύπριους που ψήφισαν εναντίον του, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους την τρομοκρατία, τα καλοπιάσματα και οτιδήποτε άλλο έθεσαν σε λειτουργία οι «γραφικοί μπάτλερ» εντός και εκτός Ελλάδας.
Όλα αυτά τα χρόνια τόσο οι Ευρωπαίοι όσο και οι Αμερικανοί πίεζαν την Ελλάδα για καλές σχέσεις με την Τουρκία. Θλιβεροί ηγέτες μας έφτασαν να αλλάζουν ως και τα σχολικά βιβλία! Επί υπ. Παιδείας της συντηρητικής Μαριέττας Γιαννάκου η καταστροφή της Σμύρνης επιχειρήθηκε να εμφανιστεί σαν συνωστισμός! Απλά κάποιοι ποδοπατήθηκαν από την πολυκοσμία στο λιμάνι! Πρόσφατα ιστορικά ντοκιμαντέρ ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού θεωρούσαν σχεδόν δεδομένο ότι επί τουρκοκρατίας οι Έλληνες ζούσαν αρμονικά με τους Οθωμανούς!!! Κάποιοι ανισόρροποι Έλληνες, που προφανώς δεν μετείχαν αυτής της αρμονίας, ξεκίνησαν μία επανάσταση που κατέληξε να διώξει τους Τούρκους και να χωρίσει τους δύο καλούς γείτονες… Και στα σχολεία σήμερα τα Ελληνόπουλα μαθαίνουν ότι στην Επανάσταση του 1821 είχαν και οι Τούρκοι (του Μοριά και της Ρούμελης) δίκιο και πρέπει να μας ενδιαφέρει η άποψή τους. Η λογική επί της οποίας πατάνε αυτές οι αντιλήψεις είναι ότι οι γείτονες είναι φίλοι μας και πιθανόν αύριο να ονομαστούν και αδέλφια μας.
Τα παραπάνω δέον είναι να μην θεωρηθούν μία εθνικόφρονη έξαρση, από τις οποίες χορτάσαμε. Αναφέρθηκαν για να καταλάβουμε τι συνέβαινε ως χθες που ο Γιλμάζ (υπουργός Εξωτερικών της Τανσού Τσιλέρ) ανέφερε ότι δίνονταν μυστικά κονδύλια για να καίγονται Ελληνικά δάση. Και πριν αλέκτορα λαλήσαι, βγήκε η Ντ. Μπακογιάννη να κατακεραυνώσει τον Μεσούτ Γιλμάζ, ο οποίος αποκάλυψε αυτά που γίνονταν. Για την προαναφερόμενη και τους ομοϊδεάτες της στο θέμα της Ελληνοτουρκικής φιλίας θα ήταν καλύτερο να μην γίνονταν ποτέ οι δηλώσεις του Γιλμάζ. Αποκάλυψαν διαμιάς τον ρόλο όλων των εγχώριων πολιτικών (της Δεξιάς και της Αριστεράς) που έκαναν καριέρα με ξένους χορηγούς υποστηρίζοντας την άνευ όρων προσέγγιση με τους Τούρκους.
Τις επόμενες ημέρες θα δούμε και άλλους τέτοιους σαλτιμπάγκους να ζητούν ικανοποίηση από την Τουρκία, οι οποίοι θα φωνάζουν δυνατά για να καλύψουν τα γυμνά (προς ανατολή και δύση) οπίσθιά τους. Εξάλλου, όπως λέει και η παροιμία, «η ντροπή, ντροπή δεν έχει…»
πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου