Εφτά τραγούδια θα σου πω....

 Του Καθηγητή  ΓΙΩΡΓΟΥ  ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

    “ ...Για να διαλέξεις το σκοπό και να μου πεις και να σου πω...” 

     Ο στίχος ολοκληρώνεται με το ποθητό και ελπιδοφόρο…»σε αγαπώ»

      Αλλά….

      Από χτες το βράδυ αφού παρακολούθησα το ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ του ΣΚΑΪ  πείσθηκα ότι το ρήμα που ολοκληρώνει με το «σ΄αγαπώ» τον....

στίχο ΔΕΝ το είπε το συγκεκριμένο κανάλι στην Κυβέρνηση Παπανδρέου ούτε στην Αξιωματική Αντιπολίτευση του Σαμαρά ΟΥΤΕ και σε ολόκληρο το Πολιτικό μας σύστημα!

      Το είπαν βέβαια, το «σε αγαπώ»  με το δικό τους τρόπο οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού την Ομάδα τους και σε αυτό το γνωστό σφαιρικό σώμα που καθώς το κλωτσούν, το χτυπούν, το πατούν, το παίζουν σε γόνατα και στήθη και κεφάλια 22 καλογυμνασμένοι άνδρες σε κάθε ποδοσφαιρική συνάντηση μας κάνουν και ανατριχιάζουμε από ρίγη συγκίνησης όλους εμάς τους αθεράπευτα ρομαντικούς ποδοσφαιρόφιλους από άκρο σε άκρο της Ελλάδας, της Ευρώπης, του πλανήτη μας (εάν δεχθούμε, φυσικά, ότι η σφαιρική γη έχει…άκρα!)...

      Εφτά τραγούδια  να πω ΟΧΙ στο Πολιτικό μας σύστημα αλλά στο αγαπημένο μας σπορ το ποδόσφαιρο, λοιπόν, καθότι εφτά οι μέρες της βδομάδας, εφτά οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, εφτά τα θαύματα της αρχαιότητας, εφτά τότε οι σοφοί, εφτά τα παλικάρια που βάδισαν προς τη Θήβα για να εκδικηθούν το σφαγιασμό των επιγόνων

(αυτό για εκείνους που τα έχουν ακόμη καλά με την ιστορία!...)    

     Και για τους πιο σύγχρονους, Έβδομη τη θέλουμε την τέχνη του σινεμά στον Έβδομο ουρανό βρίσκεται η ευτυχία και - πριν σας κουράσω, φίλες, και φίλοι – έκλεισαν όχι ΕΦΤΑ αλλά ΔΕΚΑΕΦΤΑ μήνες Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και ακόμη ψάχνουμε ενόχους, ανακοινώνουμε πρόστιμα, εντοπίζουμε ατασθαλίες ΑΛΛΑ μέχρι σήμερα:

     ΚΑΝΕΝΟΣ ΤΑ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΚΤΗΘΕΝΤΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΧΕΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΗΓΕ ΦΥΛΑΚΗ!!!

     Και από εκεί ξεκίνησε όλος αυτός ο σημερινός μου οίστρος με τα «…εφτάρια» που κανονικά θα έπρεπε να είναι ....με τα «δεκάρια», όχι, όχι εκείνα τα φοβερά δύο νούμερα που καθώς τα έγραφαν καλλιγραφικά στον σχολικό μας έλεγχο οι παλιές μας δασκάλες τα παίρνανε τα χαρτιά στα χέρια περήφανες οι μανάδες και βγαίνανε στα μπαλκόνια με τις γειτόνισσες και να σου η καλοπροαίρετα καρφωτή ερώτηση:

      «Πώς τα πήγε ο δικός σου Κούλα μου φέτος;»

      «Θαύμα, θαύμα, Σάσα μου, πήρε το παιδί το εννιά και με έπαινο.. Και ο δικός σου τί έκανε;»

       «ΔΕΚΑΡΙ πήρε, το δεκάρι το άριστα, ο κανακάρης μου Κούλα μου...»

       «Να τα χαιρόμαστε...»

       Και μείς να χαιρόμαστε τα δικά μας τα παλικάρια εδώ στη γη των 300 του Λεωνίδα, των τιμημένων του ’21, που πήρανε ΔΕΚΑΡΙΑ με το φιλί της ζωής από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Ένωση (από τους 3 της…τρόικα, δηλαδή) που μάλλον μας έχει αφήσει ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΣΑ καθότι περιμέναμε επιστροφή στις αγορές φέτος, το αναβάλλαμε κάποια στιγμή για του χρόνου, το πήγαμε στο 2013 και, λάου - λάου, πάμε ΣΙΓΟΥΡΑ για το 2023 και…βάλε!

      ΔΕΚΑ άριστα από τους εκπροσώπους του βάρβαρου καπιταλισμού στους – δημοκρατικά λαοπρόβλητους Κυβερνήτες μας – (η Κυβέρνηση του κ Παπανδρέου ΔΕΝ επεκράτησε με…τανκς, αλλά με την ΨΗΦΟ του Λαού και ας διαμαρτύρονται τώρα οι αμέτρητοι-γνωστοί…»κοψοχέρηδες!) 

       ΔΕΚΑ άριστα στην Κυβέρνηση και την Αντιπολίτευση ή, όπως μου επιτρέπει να το προσδιορίσω το χτεσινό βραδυνό Δελτίο ειδήσεων του Σκάϊ ΔΕΚΑ ΑΡΡΩΣΤΑ, έτσι δεν είναι; Και αυτό το γράφω επειδή το συγκεκριμένο τηλεοπτικό κανάλι χτες χαρακτήρισε «παράλυτη» την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και «παιδική χαρά» την Νέα Δημοκρατία!

        Το επαναλαμβάνω ως μομφή στο ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ μας χωρίς να είναι  κακόγουστα ειρωνική η σημερινή θέση. Κάθε άλλο... Είναι καλόπιστα θετική και εποικοδομητική στον στόχο και στη σύλληψή της. Και τούτο για να διορθώσω σαν... “από μηχανής θεός....” ούπς, με το συμπάθιο, ότι τόχαμε λίγο καβαλημένο το καλάμι και ξεχάσαμε Σαλονικιοί, Αθηναίοι, Πειραιώτες, Ρουμελιώτες, Θεσσαλοί, Μωραϊτες, Θρακιώτες, Ηπειρώτες, Κρητικοί και άλλοι νησιώτες ότι αυτό που χαρίζει απαράμιλλη γοητεία στο ποδόσφαιρο (αμάν μπέρδεψα τα τερέν και από τη Βουλή βρέθηκα στο γήπεδο, συγχωρείστε με) είναι η ικανότητα αυτού του σφαιρικού αντικειμένου που κλωτσάμε και λέγεται μπάλα να κυλά εσαεί και επ΄άπειρον περνώντας άλλοτε κομψά και ύπουλα και άλλοτε βροντερά και άκομψα αλλά πάντοτε το ίδιο επικίνδυνα και πικρά τη γραμμή της εστίας σημειώνοντας...ΓΚΟΛ!

      Το ΔΕΚΑ άριστα το είχαμε κερδίσει στο ποδόσφαιρο επειδή βρέθηκε ένας Όττο Ρεχάγκελ, που ακόμα ΔΕΝ βρέθηκε για τα πολιτικά μας πράγματα και αυτό δεν είναι αυταπάτη αλλά ψύχραιμη, ρεαλιστική αξιολόγηση…

     Γιατί άλλο να βγαίνει και νά λέει η παροιμιακή κυρία  Σάσα για το ΔΕΚΑ άριστα του δικού της γιού κι άλλο να το συγκρίνει με το βαθμό του Ευρωπαίου γείτονα που δεν σταμάτησε στο αριστείο του Δημοτικού Σχολειού αλλά περπάτησε σε Γυμνάσιο και Λύκειο και Πανεπιστήμιο και μεταπτυχιακές σπουδές..

     Ανέκαθεν είχαμε σαν διακριτικό μας γνώρισμα να καβαλάμε το καλάμι και την αίσθηση ότι φτάσαμε μόλις κερδίζαμε το δικαίωμα συμμετοχής στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις... Μετά βγαίναμε έξω και τα κάναμε Θάλασσα για να μη γράψω τίποτε πιο βαρύ...

     Είμαστε πια στην Ευρώπη, συμμετέχουμε στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση, συναλλασσόμαστε με ευρώ (που μας έκανε απρόσμενες ζημιές αυτό είναι δεδομένο), όπως δεδομένο είναι ότι κάθε αγώνας αποτελεί σε ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις μια αυτοτελή οντότητα και σε κάθε αγώνα η μπάλα παίζεται για 90 λεπτά της ώρας ( τουλάχιστο από ότι φαίνεται από υπαρκτές και ανύπαρκτες καθυστερήσεις....) Και όλα κρίνονται μόνο με το τελικό σφύριγμα....

      ΖΟΥΜΕ το οικονομικό ΔΡΑΜΑ από τον Μάη του 2010 με το ΜΝΗΜΟΝΙΟ αλλά το τελικό σφύριγμα ΔΕΝ ήρθε στις 25 Μαρτίου καθώς το μεταθέσανε για τον ερχόμενο Ιούνιο ΕΦΟΣΟΝ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΑΝ ως «επιπρόσθετα και απαραίτητα μέτρα!»     

     Πάντως εγώ υποσχέθηκα να σας πω «εφτά τραγούδια» στο σημερινό μου άρθρο επειδή στην πολιτική όπως και στο ποδόσφαιρο οι παίκτες πρέπει να ξέρουν μπάλα και να παίζουν μπάλα, να χειρίζονται σωστά αυτό το σφαιρικό αντικείμενο που θυμίζει «βόλι» από τα ντουφέκια των πατεράδων μας…

     Υποθέτω ότι και εσείς όπως εγώ, αγαπάμε την μπάλα, το σφαιρικό αντικείμενο και χειροκροτούμε αυτούς που το χειρίζονται επιδέξια στο ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ με ελιγμούς, τακτικές και στρατηγικές στο γήπεδο αλλά και στην αρένα της πολιτικής…

     Η μπάλα είναι το σφαιρικό αντικείμενο, το «βλήμα», που οι παίκτες το κλωτσάνε και το πετάνε στα γήπεδα!

     ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ στους πολιτικούς ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΝ τους ΠΟΛΙΤΕΣ ως…βλήματα!