The Guardian: Πέντε σκέψεις για τα δάκρυα του Πούτιν

Ο θρίαμβος του Βλαντίμιρ Πούτιν στις ρωσικές προεδρικές εκλογές δεν αποτέλεσε έκπληξη, δεν ισχύει όμως το ίδιο και για τα δάκρυα που έχυσε ο ισχυρός άντρας κατά την εκφώνηση της επινίκιας ομιλίας του. Όπως γράφει ο Λιουκ Χάρντινγκ στη βρετανική εφημερίδα «Guardian», από αυτή την πρωτοφανή δημόσια συναισθηματική φόρτιση μπορούν να ...
εξαχθούν πέντε «μαθήματα».

Αρχικά, αυτό που συνάγει κανείς είναι ότι οι πρόσφατες, άνευ προηγουμένου διαδηλώσεις έχουν τρομοκρατήσει τον Πούτιν, ο οποίος στο παρελθόν έχει δηλώσει ότι πίσω από τις μαζικές διαδηλώσεις των Ρώσων πολιτών κρύβεται η Δύση.

«Αντιθέτως, οι διαδηλωτές απλώς έχουν μπουχτίσει με το διαφθαρμένο σύστημα του Πούτιν. Τα αιτήματά τους δεν είναι μεγάλα: επανάληψη των φερόμενων ως νοθευμένων εκλογών του Δεκεμβρίου, την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων και την απόλυση του αναξιόπιστου επικεφαλής για τις ρωσικές εκλογές. Δεν υπάρχει επαναστατική διάθεση. Το γεγονός ότι ο Πούτιν δεν το καταλαβαίνει, δείχνει ότι έχει χάσει επαφή με την πραγματικότητα, το αιώνιο πρόβλημα των απανταχού ηγετών που έχουν παραμείνει υπερβολικά πολύ στην εξουσία», λέει.

Το δεύτερο στοιχείο που διαφαίνεται είναι το γεγονός ότι οι επικοινωνιολόγοι του Κρεμλίνου έχουν μια ταιριαστή εξήγηση για όλα. Μετά τη δακρύβρεχτη ομιλία του ρώσου προέδρου, ο Ντμίτρι Πεσκόφ δήλωσε ότι ουδεμία σχέση είχε με την ψυχική κατάστασή του: για όλα έφταιγε ο παγωμένος αέρας που φυσούσε.

«Η ρωσική ηγεσία έχει μια μακρόχρονη ιστορία περίπλοκων εξηγήσεων με στόχο τη συσκότιση μιας πασιφανούς αλήθειας. Μερικές φορές, όπως με τα δάκρυα του Πούτιν, αυτό είναι αστείο. Αλλες, είναι κακόβουλο. Οποτε σκοτώνονται ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δικηγόροι στη Ρωσία, ο Πούτιν ρίχνει παραδοσιακά το φταίξιμο στους εχθρούς του Κρεμλίνου, υποστηρίζοντας ότι οι δολοφονίες είναι προβοκάτσιες των εχθρών του που θέλουν να τον σπιλώσουν», εξηγεί ο Χάρντινγκ.

Έπειτα, τα πολύ κοντινά πλάνα του Ρώσου προέδρου επιβεβαίωσαν τις φήμες ότι ενόψει την νέας προεδρικής του υποψηφιότητας, ο Πούτιν είχε υποβληθεί σε κάποιου είδους αισθητική επέμβαση – η οποία δεν πέτυχε και απολύτως. Οι εικασίες ξεκίνησαν από πέρυσι, όμως τη βραδιά των εκλογών, οι σακούλες κάτω από τα μάτια και οι ρυτίδες του είχαν εξαφανιστεί μυστηριωδώς, τα ζυγωματικά του ήταν περιέργως λεία, ενώ τα μάτια του έμοιαζαν να έχουν μικρύνει. «Ο παλιός Πούτιν έδειχνε πολύ καλύτερος. Σχεδόν νοσταλγεί κανείς την εποχή που ένας πιο τσαλακωμένος Πούτιν έκανε σκι σε ηφαίστεια και πάλευε με πολικές αρκούδες», καταλήγει ο βρετανός δημοσιογράφος.

Παράλληλα, τα δάκρυα του Πούτιν έδωσαν τροφή σε μυριάδες νέα πολιτικά αστεία, αναβιώνοντας το πολιτικό χιούμορ στη Ρωσία. Το twitter γέμισε με περιπαικτικές εξηγήσεις για τα δάκρυα του ρώσου προέδρου, ταυτόχρονα φέρνοντας και πάλι στο προσκήνιο μια δημοφιλή σοβιετική ταινία του 1980 με τίτλο «Η Μόσχα δεν πιστεύει σε δάκρυα». Oπως εξηγεί ο Χάρντινγκ, «παρόλο που η Ρωσία διαθέτει πλούσια παράδοση πολιτικής σάτιρας, δυσκολεύεται να εκφραστεί στην ηλιθιωδώς σοβαροφανή Ρωσία του Πούτιν».

Τέλος, όπως δείχνουν τα πράγματα, η δακρύβρεχτη ομιλία του Πούτιν αναμένεται να εξοργίσει τους διαδηλωτές, για τους οποίους εκείνος είναι μορφή που περιφρονούν και μισούν. «Περιέγραψε τις εκλογές της Κυριακής ως καθαρές και έντιμες. Και αυτό παρά το πλήθος αποδείξεων νοθείας. Ο Πούτιν έχει ήδη αποκλείσει το ενδεχόμενο επανάληψης των αμφισβητούμενων εκλογών του Δεκεμβρίου για τη Δούμα και έχει δηλώσει ότι δεν τον ενδιαφέρει μια έρευνα στις παραβάσεις. Αυτό είναι ένα από τα κύρια αιτήματα των διαδηλωτών», τονίζει ο Χάρντινγκ συμπεραίνοντας ότι οι διαδηλώσεις δεν πρόκειται να σταματήσουν.

ΠΗΓΗ: tovima.gr