Η ιστορία της μητέρας, που ακούει στο όνομα Wardo Mohamud Yusuf και η οποία περπατούσε για δύο εβδομάδες με την μόλις ενός έτους κόρη της και των τεσσάρων ετών γιο της για να...
βρει νερό, είχε συγκλονίσει όλο τον κόσμο. Όταν το αγοράκι της κατέρρευσε λίγο πριν το τέλος της διαδρομής, εκείνη του έριξε λίγες σταγόνες από το ελάχιστο νερό που είχε προκειμένου να συνέλθει, η μητέρα συνειδητοποίησε ότι εκείνος είχε χάσει τις αισθήσεις του και δεν μπορούσε να πιει νερό.
Εκείνη τότε ζήτησε από άλλες οικογένειες που ταξίδευαν μαζί τους για βοήθεια, αλλά κανένας δεν σταμάτησε φοβούμενος για την επιβίωσή του. Τότε η 29χρονη μάνα, έπρεπε να πάρει μία απόφαση... Έζησε τον πόνο ενός διλλήματος, το οποίο δεν θα έπρεπε να έχει καμία μητέρα!
''Τελικά αποφάσισα να τον αφήσω πίσω, να τον αφήσω στο Θεό να τον βοηθήσει... Είμαι σίγουρη ότι ήταν ζωντανός κι αυτό που αναγκάστηκα να κάνω μου έχει σπάσει την καρδιά'', είπε η Yusuf λίγες μέρες αργότερα σε συνέντευξή της στο στρατόπεδο προσφύγων της Κένυας.
Πηγη
βρει νερό, είχε συγκλονίσει όλο τον κόσμο. Όταν το αγοράκι της κατέρρευσε λίγο πριν το τέλος της διαδρομής, εκείνη του έριξε λίγες σταγόνες από το ελάχιστο νερό που είχε προκειμένου να συνέλθει, η μητέρα συνειδητοποίησε ότι εκείνος είχε χάσει τις αισθήσεις του και δεν μπορούσε να πιει νερό.
Εκείνη τότε ζήτησε από άλλες οικογένειες που ταξίδευαν μαζί τους για βοήθεια, αλλά κανένας δεν σταμάτησε φοβούμενος για την επιβίωσή του. Τότε η 29χρονη μάνα, έπρεπε να πάρει μία απόφαση... Έζησε τον πόνο ενός διλλήματος, το οποίο δεν θα έπρεπε να έχει καμία μητέρα!
''Τελικά αποφάσισα να τον αφήσω πίσω, να τον αφήσω στο Θεό να τον βοηθήσει... Είμαι σίγουρη ότι ήταν ζωντανός κι αυτό που αναγκάστηκα να κάνω μου έχει σπάσει την καρδιά'', είπε η Yusuf λίγες μέρες αργότερα σε συνέντευξή της στο στρατόπεδο προσφύγων της Κένυας.
Πηγη
6 σχόλια:
Αυτη ειναι η νεα ταξη πραγματων
Απίστευτα πράγματα σε μακρινές χώρες που όμως είναι τόσο κοντά και σε εμάς...
κυριε ελεησον ημας τους αμαρτωλους που τα εχουμε ολα και συνεχως γκρινιαζουμε.
ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ
οι μεγαλες χωρες δεν μπορουν να βοηθησουν αυτους τους ανθρωπους που το μονο που ζητανε ειναι ενα μπουκαλι νερο και ενα πιατο φαι.Ειναι απασχολημενοι στο να βοηθανε τους εξεγερμενους στη λιβυη να πολεμανε τους τρομοκρατες στο αφγανισταν και στο ιρακ να τελιωσουν τον ελληνισμο και τοσα αλλα.Ποσα να προλαβουν και αυτοι.
Ανώνυμε 10:30,
όπως τα λες είναι, ακριβώς
Δημοσίευση σχολίου