Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011

Η άθλια απολογητική των πολύχρωμων παπαγάλων


Απο το resaltomag.gr
Σήμερα βλέπουμε καθαρά ότι και η οικονομική επιστήμη έχει εκπέσει στην πληρωμένη ξιφομαχία της πονηρής απολογητικής των μαφιών του χρήματος.
Είναι να γελά κανείς με τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, ανεγκέφαλα μίσθαρνα όργανα, καταθλιπτικά ακατάρτιστα και αγράμματα, να κάνουν τους «οικονομολόγους».
Να κυκλοφορούν, δηλαδή, με προκλητικό κομπασμό, τις ανακοινώσεις των οικονομικών κέντρων εξουσίας και να τις εμφανίζουν σαν «οικονομική επιστήμη»!!!!

Το ίδιο και τα καθεστωτικά κόμματα. Καθημερινά κτυπούν τις νεκρώσιμες καμπάνες της οικονομικής επιστήμης, ανάγοντας σε «οικονομική επιστήμη» κάθε μέτρο που αποσκοπεί στη διάσωση των κερδών, των τραπεζών του κεφαλαίου γενικά, κάθε μέτρο λεηλασίας και σφαγής των κοινωνιών και των λαών.

Το ακόμα χειρότερο: Ανάγουν σε «οικονομική επιστήμη» τα καθεστωτικά κόμματα (πολιτικά παπαγαλάκια) τις μικροπολιτικές, διαχειριστικές τους θέσεις και τους σκυλοκαυγάδες τους γύρω από αυτές…

Τώρα βρήκαν το «ευρωομόλογο»!!!

Ούτε λίγο, ούτε πολύ, όλα τα κόμματα μάς το εμφανίζουν σαν «επιστημονική» κατάκτηση που θα βγάλει την ΕΕ από την κρίση και θα μας σώσει!!!

Το ίδιο λέγανε και για τα «μνημόνια»!!!!

Όλα αυτά τα τεχνάσματα της «επιστημονική», πονηρής απολογητικής των πολύχρωμων παπαγάλων του καθεστώτος (πολιτικών και δημοσιογραφικών) ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ κυριολεκτική την Οικονομική Επιστήμη και τούτο για να ΜΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΦΤΕΙ η αδιέξοδη καπιταλιστική κρίση, η σήψη, η αποσύνθεση και η κατάρρευση του συστήματός τους, των «αγορών» και του κέρδους…

Δεν έχουμε, όμως εδώ ένα φόνο: Την επικάλυψη και απόκρυψη των αιτίων της κρίσης…

Έχουμε και άλλο φόνο: Την αναγωγή των συμπτωμάτων της κρίσης σε αιτία. Η ταχυδακτυλουργία της αναστροφής των πραγμάτων και της ανύψωσης του «συμπτώματος» σε ΑΙΤΙΟ προβάλλεται ως «οικονομική επιστήμη»…

Υπάρχει, όμως, και τρίτος φόνος: Η αναγωγή σε «οικονομική επιστήμη» των αποφάσεων και των μέτρων της διεθνούς μαφίας του χρήματος: Αποφάσεις και μέτρα παράτασης της καπιταλιστικής κατάρρευσης, διάσωσης των τραπεζών, χρεοκοπίας των κοινωνιών και εντατικοποίησης της λεηλασίας, της σφαγής και τη υπόταξης των λαών…

Αυτή είναι η «επιστήμη» τους!!!

Τέτοιου είδους «επιστημονική» ανακάλυψη (εφεύρημα) είναι και το ευρωομόλογο που όλοι διεκδικούν την «ευρεσιτεχνία»…

Το εφεύρημα αυτό δεν είναι παρά ένα επιπρόσθετο «εργαλείο» εξόντωσης των λαών και «θωράκισης» των κερδών, ένα προσωρινό γιατροσόφι για τη διασφάλιση της κερδοσκοπικής αναλγησίας των τραπεζών και χρηματιστών.

Το ευρωομόλογο είναι μορφή δανείου και ως τέτοιο έχει αυστηρούς όρους για την εκχώρησή του, οι οποίοι δε θα περιοριστούν μόνο στην καταβολή των τόκων αλλά και στην επιβολή συγκεκριμένων προγραμμάτων λιτότητας: Νέα «μνημόνια».

Το ευρωομόλογο ΟΧΙ μόνο δεν γιατρεύει τη νόσο (την καπιταλιστική κρίση κατάρρευσης), αλλά την βαθαίνει και την κάνει ακόμα πιο θανατηφόρα για τους λαούς και τα εθνικά κράτη.

Αυτό το νέο θανατηφόρο τέχνασμα θωράκισης των κερδών και ολοκληρωτικής χρεοκοπίας των λαών και των εθνικών κρατών εμφανίζεται σαν «σωτήρια» διέξοδος.

Γι αυτό όλοι αρχίζουν να μιλούν για Ευρωπαϊκή «Οικονομική Διακυβέρνηση».

Δεν είναι τυχαίο ότι μεθοδεύεται η θεσμοθέτηση της «Οικονομικής Διακυβέρνησης» στην ΕΕ.

Μεθοδεύεται, δηλαδή, ένας ακόμα τεχνοκρατικός μηχανισμός δικτατορικού ελέγχου (υπεράνω των εθνικών κρατών) για την αυστηρή και έγκαιρη εφαρμογή των μέτρων που αποφασίζονται σε επίπεδο ΕΕ, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις χώρες που δανείζονται από τα ταμεία της Ευρωένωσης.

Τα «τεστ ανταγωνιστικότητας» και οι κυρώσεις που θα μπορεί να επιβάλλει, θα κρέμονται σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια των λαών και θα χρησιμεύουν για τον εκβιασμό τους από τα εκάστοτε κυβερνητικά ανδρείκελα.

Θα μας εμφανίσουν, λοιπόν τα παπαγαλάκια (πολιτικά και δημοσιογραφικά) και αυτόν τον άκρως δικτατορικό θεσμό των μαφιών του χρήματος («Οικονομική Διακυβέρνηση» της ΕΕ), ο οποίος ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ θα θεσμοθετεί την κατάλυση της εθνικής μας υπόστασης (οικονομικής και πολιτικής), σαν κατάκτηση της «οικονομικής» και «πολιτικής» επιστήμης…

Ευρωομόλογο και «Οικουμενική Διακυβέρνηση» είναι οι νέες «επιστημονικές» ανακαλύψεις των διεθνών και εγχώριων ληστών και δημίων.

«Ανακαλύψεις» που παρέχουν το τεκμήριο και το άλλοθι στα ποικίλα και πολύχρωμα πολιτικά ανδρείκελα να εκτελούν τα «συμβόλαια θανάτου» με το αιτιολογικό των «αποφάσεων» της «Ευρωπαϊκής Διακυβέρνησης»…

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλ. Μόσιαλος, αναφερόμενος στις συζητήσεις περί έκδοσης ευρωομολόγου, τόνισε την ανάγκη για «γενικούς κανόνες στην οικονομική διακυβέρνηση» της ΕΕ!!!

Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που τα καθεστωτικά κόμματα «ερίζουν» για την πατρότητα του ευρωομόλογου: Δίνουν τα διαπιστευτήριά τους στους «νταβάδες» της ΕΕ…

Και ο «αριστερός» ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ «συνωστίζεται» στον αγώνα για την πατρότητα του ευρωομόλογου.

Απολαύστε τον Τσίπρα:

«Είναι θλιβερή η άρνηση της κυβέρνησης να εξετάσει το παραμικρό εναλλακτικό σχέδιο. Σας είπαμε, πιέστε για την έκδοση ευρωομολόγου. Δεν το τολμήσατε εσείς, το τόλμησε ο πρωθυπουργός της Ισπανίας. Εμείς δεν θέλουμε να πιέσουμε για να μην παρεξηγηθούμε…»

Και ο ΛΑΟΣ διεκδικεί την πατρότητα του ευρωομόλογου:

«Το έχει προτείνει στον κ. Μπαρόζο η ευρωβουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Ν. Τζαβέλα στην ολομέλεια από τον Ιούνιο του 2010».

Τα περαιτέρω σχόλια περιττεύουν…
Πηγη 

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Θεωρώντας ότι είναι σκόπιμο να αναφερθούμε εδώ περιληπτικά στα Brady Bonds, έτσι ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα την περίπου «μορφή» των ευρωομολόγων (πολλοί τα θεωρούν δυστυχώς σωτήρια, μεταξύ των οποίων, ενδεχομένως καλοπροαίρετα, και ο πρωθυπουργός μας - χωρίς να γνωρίζουν καν τη μορφή τους), έτσι όπως τουλάχιστον σχεδιάζονται από το γαλλογερμανικό άξονα, τα εξής:



Τα Brady Bonds δημιουργήθηκαν το Μάρτιο του 1989, όταν φάνηκε ότι πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, μεταξύ των οποίων αυτές της Λατινικής Αμερικής, δεν ήταν σε θέση να αποπληρώσουν τα χρέη τους – κυρίως απέναντι στις αμερικανικές τράπεζες. Ουσιαστικά επρόκειτο για «τιτλοποίηση» των χρεών αυτών των χωρών, κάτι περίπου σαν τα γνωστά μας σήμερα CDO’s, με τη βοήθεια της οποίας τότε οι Η.Π.Α., όπως και πρόσφατα, «μοιράσθηκαν» το πρόβλημα τους με τον υπόλοιπο κόσμο.



Η δημιουργία αυτών των «τιτλοποιημένων χρεών», των ομολόγων καλύτερα, ακολούθησε με τη χρήση πόρων εκ μέρους του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας (ο συσχετισμός με το σήμερα είναι εμφανής), καθώς επίσης των συναλλαγματικών αποθεμάτων των υπερχρεωμένων κρατών. Τα Brady Bonds χωρίζονταν σε διάφορες κατηγορίες, λήξεως μεταξύ 10 και 30 ετών, ενώ διακρινόταν σε δύο κυρίως τύπους:



(α) Στα «Par Bonds», τα οποία εκδόθηκαν στην ίδια ονομαστική αξία με το πραγματικό χρέος - με επιτόκια πολύ χαμηλότερα από τα συνήθη, αλλά με εγγυημένη την πληρωμή τόσο του κεφαλαίου, όσο και των τόκων.



(β) Στα «Discount Bonds», τα οποία εκδόθηκαν σε χαμηλότερη αξία από το πραγματικό χρέος (διαγραφή, haircut) - τοκίζονταν όμως με τα συνήθη επιτόκια, ενώ ήταν επίσης εγγυημένη η πληρωμή τους.



Οι χώρες που χρησιμοποίησαν πρώτες τα Brady Bonds ήταν η Αργεντινή, η Βραζιλία, η Βουλγαρία, η Κόστα Ρίκα, η Δομινικάνικη Δημοκρατία, το Εκουαδόρ, το Μεξικό, το Μαρόκο, η Νιγηρία, οι Φιλιππίνες, η Πολωνία και η Ουγγαρία (αργότερα ακολούθησαν και άλλες, όπως για παράδειγμα η Ρωσία). Το Εκουαδόρ ήταν η πρώτη χώρα που δεν μπόρεσε να εξυπηρετήσει τα Brady Bonds, ενώ το Μεξικό η πρώτη χώρα που τα αποπλήρωσε (2003) - έχοντας ουσιαστικά εγγυηθεί με τα πετρέλαια της (όπως η Ελλάδα σήμερα, με τη δημόσια περιουσία της, βάσει των μνημονίων που υπογράφει μόνος του ο υπουργός οικονομικών).



Όπως γνωρίζουμε, τα αποτελέσματα αυτών των προσπαθειών δεν έλυσαν τελικά τα προβλήματα, οδηγώντας πολλές χώρες εν πρώτοις στα νύχια του ΔΝΤ (Βραζιλία, Αργεντινή κλπ) και στη συνέχεια στη χρεοκοπία (άρνηση εξόφλησης των χρεών από τη Ρωσία κ.α.).



Ελπίζοντας ότι τα ευρωομόλογα, εάν και όταν αποφασισθούν, δεν θα έχουν αυτή τη μορφή, επίσης όχι μία ανάλογη «σκοπιμότητα» (λεηλασία των ελλειμματικών κρατών, αποκρατικοποίηση των κερδοφόρων, κοινωφελών επιχειρήσεων τους, σε εξευτελιστικές τιμές, κατάλυση της μεσαίας επιχειρηματικής και λοιπής τάξης, προτεκτοράτα στη θέση εθνικών κρατών κλπ), θεωρούμε ότι, πριν ακόμη γίνουν αποδεκτά από την οποιαδήποτε κυβέρνηση, θα έπρεπε να αναλυθούν προσεκτικά - καθώς επίσης να πληροφορηθούν με κάθε λεπτομέρεια οι εκάστοτε Πολίτες των χωρών, πριν ακόμη επιλέξουν την περιπέτεια της έκδοσης κόκκινων ευρωομολόγων, πιθανότατα «εγγυημένων» με τη δημόσια περιουσία τους.

http://www.casss.gr/PressCenter/Articles/2255.aspx

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=Cu54MtDi3iQ

Τά λεγε ο πανοσιότατος Μουλατσιώτης αλλά ποιός άκουγε