Πότε θα εξεγερθεί πραγματικά ο Έλληνας;

Επειδή έχω βαρεθεί να διαβάζω άρθρα για το πότε θα εξεγερθούν οι Έλληνες, παραθέτω λακωνικά τη δική μου άποψη.

Γενικά, όσο κάποιος διαθέτει στέγη με φως, νερό, τηλέφωνο, έχει τη δυνατότητα να ντυθεί, έστω και από τα κινέζικα και, το βασικότερο, έχει πιάτο με φαγητό στο μεσημεριανό του τραπέζι, δεν ξεσηκώνεται.

Όσο βλέπουμε αγανακτισμένους, με ...

καλά ρούχα, κινητά τηλέφωνα του πεντακοσάρικου, αυτοκίνητο να γεμίζουν τις ταβέρνες, δεν πρόκειται να γίνει τίποτα.

Όταν κάποια στιγμή, δούμε στα περίχωρα των πόλεων, να δημιουργούνται παραγκουπόλεις, όπου θα ζουν ρακένδυτοι, οι οποίοι θα αντιμετωπίζουν διατροφικό πρόβλημα, τότε θα δούμε εξεγέρσεις και μάλιστα αιματηρές.

Ο άνθρωπος, γενικά, για να εξεγερθεί και να διακινδυνεύσει τη σωματική ακεραιότητά του, πρέπει να σπρωχτεί στην εξαθλίωση και την απόγνωση.

Κάτι που ακόμα, για την συντριπτική πλειοφηφία των ελλήνων, δεν έχει συμβεί.

Τώρα μας ενοχλεί που είμαστε στη φάση που:

από το smartphone των 600 ευρώ, θα πάμε στην απλή συσκευή των 30 ευρώ.
θα παραδώσουμε τις πινακίδες του 2λιτρου τζιπ, αλλά θα μας μείνει το 1.300άρι μινι για να κόβουμε βόλτες.
Αντί για 5 μέρες στο Λονδίνο, θα πάμε μια βδομάδα στο χωριό για διακοπές.
Αντί για Armani θα ντυθούμε με Χαρμάνι.
Αντί για ψαροταβέρνα θα φάμε στο τοπικό σουβλατζίδικο
κλπ κλπ κλπ

Αλλά εξαθλίωση όμως ακόμα δεν έχουμε. Οι καφετέριες με φραπέ στα 3,5 ευρώ συνεχίζουν να είναι φίσκα και στις παραλίες δεν βρίσκεις ελεύθερη ενοικιαζόμενη ξαπλώστρα.

Φυσικά υπάρχουν συμπολίτες μας που αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης, αλλά αυτοί είναι ισχνή μειοψηφία.

Και επειδή οι κυβερνώντες πολλά μπορεί να είναι, αλλά σίγουρα δεν είναι ηλίθιοι, δεν φοβούνται και συνεχίζουν απτόητοι το ξεπούλημα της πατρίδας μας.

Αυτή είναι η ταπεινή άποψή μου και περιμένω τα σχόλιά σας.

Begar