Γάζα: η διπλή ντροπή

Μια δημοκρατική κυβέρνηση έχει την υποχρέωση να αιτιολογεί τις αποφάσεις της. Με την υπογραφή του «θαλασσοδαρμένου» κ. Παπουτσή, η κυβέρνηση απαγόρευσε τον απόπλου από όλα τα ελληνικά λιμάνια κάθε πλοίου που θα μετείχε στον «στολίσκο ελευθερίας» με προορισμό τη Γάζα. Προσθέτοντας μάλιστα ότι θα παρακολουθούσε με τα μέσα που διαθέτει κάθε ύποπτη κίνηση στην Ανατολική Μεσόγειο!
Δεν μας εξήγησε όμως το γιατί της διπλής αυτής απόφασης. Προφανώς έκρινε ότι αρκούσε για την ενημέρωσή μας το «αποφασίζουμε και διατάσσουμε». Κυρίως όταν ισχύει πάραυτα. Και η αιφνίδια «ιδέα» μεταφοράς βοήθειας από τον ΟΗΕ δεν είναι παρά θλιβερό επικοινωνιακό μπάλωμα.
Διαφωνώ με την αυταρχική απαγόρευση και επιμένω ότι για μια τόσο σοβαρή απόφαση ίσως και εν όπλοις συνεργασίας με το Ισραήλ, που οδηγεί στην καταπάτηση στοιχειωδών δικαιωμάτων, επιβάλλονται εξηγήσεις. Η Γάζα είναι ένα μεγάλο γκέτο ή αν προτιμάτε ένα «αυτοδιοικούμενο» στρατόπεδο συγκέντρωσης. Την θέλησε έτσι το Ισραήλ του Σαρόν ενώ οι διάδοχοί του απαντούν με βομβαρδισμούς σε κάθε (αναγκαστικά περιορισμένης έκτασης) απόπειρα αντίστασης της εξτρεμιστικής οργάνωσης Χαμάς που όμως κυριαρχεί εκεί μετά από εκλογές.
Πρόσφατα οι παλαιστινιακές ηγεσίες κατάφεραν επιτέλους να συμφωνήσουν μεταξύ τους. Για τον λόγο αυτό το Ισραήλ απειλεί να διακόψει κάθε διαπραγμάτευση με την αναγνωρισμένη διεθνώς, επίσημα ή ημιεπίσημα, κυβέρνηση της Ραμάλα. Ούτως ή άλλως το Ισραήλ συνεχίζει να χτίζει αποικίες στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη και όλοι καταλαβαίνουν ότι αν δεν τις διαλύσει και αν, με αμοιβαίες υποχωρήσεις για βελτιώσεις, δεν επανέλθουν οι ισραηλινοί στα μόνα σύνορα που τους αναγνωρίζονται δεν θα υπάρξει ποτέ λύση του παλαιστινιακού ό,τι κι αν λένε ο ΟΗΕ, οι ΗΠΑ, η Ευρώπη, όλοι. Και τι θα έλεγε η «διεθνής κοινότητα» αν η παλαιστινιακή ηγεσία αποφάσιζε ότι δεν δέχεται καμιά συζήτηση με τη σημερινή ακροδεξιά κυβέρνηση του Τελ Αβίβ των κ. Νετανιάχου και Λίμπερμαν;
Με αυτή την ακροδεξιά κυβέρνηση η δική μας αποφάσισε να συμμαχήσει. Η συμμαχία αυτή, με την υπόθεση του στολίσκου, προσέλαβε μια ακόμα μεγαλύτερη διάσταση. Λένε πολλά (αντισημιτικά αν αναλυθούν) για τη βοήθεια που υποτίθεται μας χαρίζει το Ισραήλ διαμέσου του εβραϊκού λόμπι στις ΗΠΑ και των χρηματοπιστωτικών οργανισμών που ελέγχει. Μας προσφέρουν, λένε, και τζάμπα ενεργειακό μέλλον. Για κάποτε…
Αν έχουμε φτάσει ως εκεί, απλά, ντροπή μας. Πρώτον για την απλοϊκότητα της πολιτικής μας. Και δεύτερον για την ιστορική «κωλοτούμπα». Αλλά ντροπή μας επίσης διότι όλα αυτά έγιναν χωρίς δημόσια εξήγηση από μέρους της κυβέρνησης. Μήτε καν για την απόφαση σχετικά όχι με κάποιους όρους ειρηνικής συμπεριφοράς των εθελοντών αλλά με την απαγόρευση απόπλου σε ελεύθερους πολίτες δικούς μας και ξένους που θέλουν να εκφράσουν την ανθρώπινη και όχι αναγκαστικά ιδεολογική αλληλεγγύη τους με τους διπλά αιχμάλωτους της Γάζας: τους αιχμάλωτους των Ισραηλινών αλλά και των φανατικών της Χαμάς.
πηγη