Τρίτη 12 Ιουλίου 2011
ΤΟ ΑΥΡΙΟ
Το αύριο κατάντησε ένας εφιάλτης στη ζωή των περισσοτέρων ανθρώπων.
Μας απασχολεί το αύριο, μας φοβίζει το μέλλον.
Πολλοί άνθρωποι το αντιμετωπίζουν με φόβο και αγωνία. Απασχολεί το αύριο τον πατέρα τη μάνα.
Τι να γίνουν τα παιδιά τους;
Θα μπορέσουν να τα ζήσουν και να τα μεγαλώσουν; Θα μπορέσουν να τα μορφώσουν και να τα αποκαταστήσουν;
Τι θα γίνει αύριο, αναρωτιέται ο νέος.
Τι θα γίνει αύριο, αναρωτιέται ο γέροντας και η γερόντισσα.
Αν αρρωστήσω, αν μείνω μόνος, αν με εγκαταλείψουν τα παιδιά μου; Αυτό το αν, απασχολεί τους περισσότερους ανθρώπους.
Ο κάθε άνθρωπος αισθάνεται ανασφαλή τον εαυτό του για το αύριο. Ποιος μας εξασφαλίζει το μέλλον, το αύριο;
Την απάντηση μας τη δίνει εκείνος που έκανε το σήμερα και το αύριο.
Ο Κύριος είπε: «Μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἤ τί πίωμεν ἤ τί περιβαλώμεθα; Πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδεν γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων.» (Ματθ. στ', 31-32)
Η ανησυχία μας για το αύριο οφείλεται στην έλλειψη εμπιστοσύνης στο Θεό. Το παράδειγμα του Κυρίου είναι πολύ πειστικό.
Αυτός που μεριμνά για τα άνθη του αγρού, αυτός που φροντίζει για τα πετεινά του ουρανού, είναι ποτέ δυνατό να αδιαφορήσει για τα παιδιά του;
Έχουμε ξεχάσει, έχουμε λησμονήσει, οι περισσότεροι άνθρωποι, ότι έχουμε πατέρα στον ουρανό. Σε απασχόλησε ποτέ εάν αύριο θα βγει ο ήλιος, εάν θα έχει οξυγόνο για να αναπνεύσεις;
Γιατί γνωρίζεις πολύ καλά, ότι αυτός που έβγαλε τον ήλιο χθες και έδωσε το οξυγόνο σήμερα, θα το κάνει και αύριο. Διότι γνωρίζει ότι το έχουμε ανάγκη. Πού οφείλεται η ανησυχία αυτή για το αύριο;
Οφείλεται κατά μέγα μέρος στην έλλειψη εμπιστοσύνης στο Θεό. Είδες ποτέ το παιδί σου να ανησυχεί για το αύριο;
Ποτέ! Γιατί άραγε; Διότι γνωρίζει ότι έχει πατέρα που φροντίζει για αυτό.
Γιατί εμείς λησμονούμε ότι έχουμε πατέρα που μεριμνά και φροντίζει για μας;
Για ρίξε μια ματιά στο παρελθόν της ζωής σου. Δεν πέρασες δυσκολίες, δεν βρέθηκες πολλές φορές σε αδιέξοδο και όμως ο Θεός δεν σε εγκατέλειψε, δεν σε άφησε.
Πόσες φορές δεν είδες το χέρι του Θεού να απλώνεται επάνω σου!
Γιατί τώρα ανησυχείς, γιατί αγωνιάς, γιατί χάνεις τον ύπνο σου; Άλλαξε ο Θεός;
Λιγόστευσε η δύναμη του;
Μη γένοιτο!
Ο Θεός εξακολουθεί να είναι ο πατέρας σου. Σε σκέπτεται, σε αγαπά, σε παρακολουθεί.
Το αύριο ανήκει στο Θεό.
Στα χέρια Του βρίσκεται η ζωή μας, η υγεία μας, τα παιδιά μας. Εμπιστεύσου το Θεό.
Άφησε τη ζωή σου στα χέρια Του.
Μην ανησυχείς για το αύριο, για το μέλλον.
Ο Θεός θα σε αναλάβει κάτω από τη σκέπη του.
Βέβαια εμπιστοσύνη στο Θεό δεν σημαίνει μοιρολατρεία, σταύρωμα των χεριών.
Ο γεωργός θα σπείρει το χωράφι του, αλλά ο Θεός
θα βρέξει για να καρποφορήσει.
Εμείς θα σκεφτούμε, θα σχεδιάσουμε.
Αλλά ο Θεός θα πραγματοποιήσει.
Ο προφήτης λέγει: «Ἐὰν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες» (Ψαλμός 126, 1)
Με αυτό το πνεύμα, με αυτή την πίστη, ο πιστός άνθρωπος εμπιστεύεται το παρόν και το μέλλον στα χέρια του Θεού.
Ανώνυμος
Αντιγραφή από τα Ψήγματα Ορθοδοξίας
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Ο Κύριος, λέει ο σοφός, με οδήγησε στην άκρη του γκρεμού.
- Δώσε μου υλικά Κύριε να φτιάξω μια γέφυρα να περάσω απέναντι, τον παρακάλεσα.
-Από σένα δεν ζητώ να φτιάξεις γέφυρα τέκνο μου, μου αποκρίθηκε, γέφυρα ας φτιάξει κάποιος που δεν πιστεύει σε Εμένα.
-Και τι ζητάς τότε από μένα Κύριε; τον ρώτησα.
-Από εσένα ζητάω να πηδήξεις!
Τον υπάκουσα.
Και τότε μονάχα κατάφερα να περάσω από το στάδιο της συζήτησης και του μονολόγου στη στοργική του αγκαλιά που με γράπωσε λίγο πριν συνθλιβώ.
ωραιο αρθρο και σωστο...
Δημοσίευση σχολίου