Η δημόσια περιουσία, η περιουσία όλων μας, περνάει σε ξένους. Μόνος σκοπός να ξεπουλήσουν όπως όπως μια περιουσία αξίας τουλάχιστον 300 δις ευρω για να εισπράξουν μόνο 50δις. Δηλαδή, πουλάνε στο ένα έκτο της αξίας της. Σκεφθείτε να είχατε ένα σπίτι αξίας 200 000 ευρώ και να το πουλούσατε 33 000. Θα κάνατε ποτέ αυτή την πώληση; Αν όχι, γιατί να το δεχτούμε για την κοινή μας περιουσία;
Όχι μόνο χαρίζουν την περιουσία που με τον κόπο του Ελληνικού λαού αποκτήθηκε, αλλά μετά θα παραμείνουμε περισσότερο χρεωμένοι από ότι πριν. Τα ληστρικά επιτόκια, ανεβάζουν το συνολικό ποσό των τόκων που πληρώνουμε. Από την στιγμή που ξεκίνησε η ‘κρίση’ δώσαμε από το πενιχρό μας εισόδημα, αλλά τώρα χρωστάμε περισσότερα από όσα στην αρχή (βλ.μεσοπρόθεσμο). Τι είδους μεθόδευση είναι αυτή, που ενώ δίνεις χρωστάς περισσότερα; Ποιος τύραννος, μεθόδευσε τέτοιο ‘χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής’; Αδυνατεί η πιο πλούσια γλώσσα του κόσμου να χαρακτηρίσει, αυτό το κατασκεύασμα του διαβόλου, που με πρόσωπο ηλιθίου, παρουσιάζεται ως πρωθυπουργός των Ελλήνων. Τον προδότη, που κάνει ακόμα και τον Νενέκο να μοιάζει με ήρωα. Αυτόν, που συνεργάζεται με τον εχθρό μας, για να μας κάνει υποζύγια σε ξένους αφέντες. Αυτόν, που δείχνει δουλική υποταγή στους ισχυρούς και εξαντλεί τη ‘νομοθετική του δύναμη’ στους αδύναμους και άπορους. Αυτόν, που δόλια μηχανεύεται την υποδούλωσή μας. Τον τιποτένιο, που επειδή ήταν γιός κάποιου, κληρονόμησε με την βοήθεια των κομματικών φίλων του, την πρωθυπουργία. Αυτόν, που μας δυσφημεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Τον διεστραμμένο, που μας χύνει σιγά σιγά το δηλητήριο στις φλέβες μας. Το μίασμα, για τη χώρα μας και για το λαό μας.
Αυτός είναι ο πρωθυπουργός των Ελλήνων σήμερα. Και θέλει μαζί με τους παρατρεχάμενούς του, να υπογράψει τη θανατική μας καταδίκη. Να χαρίσει την περιουσία μας στα αφεντικά του, να μην μείνει απολύτως τίποτα σε μας. Και όταν τα μεταβιβάσει όλα στους φίλους του, τότε, επειδή ακριβώς θα συνεχίσουμε να χρωστάμε, να χρεωκοπήσουμε. Τότε όμως, όχι τώρα. Γιατί τώρα, έχουμε δημόσια περιουσία. Ο στόχος τους είναι όχι μόνο να είμαστε αιώνια δούλοι τους (αφού τα σημερινά ποσά που λένε ότι χρωστάμε, είναι αδύνατο να τα ξεχρεώσουμε), αλλά και να πάρουν εκείνοι με συμβολικό αντίτιμο την τεράστια δημόσια περιουσία .
Αν το πετύχει, αν περάσει από την βουλή των λαμογιών, το μεσοπρόθεσμο, τότε δυο επιλογές έχουμε. Ή να πάμε σε άλλη χώρα ή να αυτοκτονήσουμε. Γιατί δεν αξίζει να ζει ο άνθρωπος, όταν μια ζωή είναι δούλος. Αυτό είναι το μέλλον μας, …αν στο παρόν μας, επιλέξουμε να είμαστε όπως τώρα. Δυσαρεστημένοι, αλλά, αποδεχόμενοι την κατάσταση. Αγανακτισμένοι, αλλά, όχι αποφασισμένοι. Προβληματισμένοι, αλλά, επιμένοντας να φοράμε την μάσκα του πολιτισμένου.
Γνωρίζοντας την προδοσία του πολιτικού κόσμου, αλλά, επιμένοντας να επιλέγουμε τους ίδιους για τοπικά αφεντικά μας. Ξέροντας πως το μόνο που κοιτούν οι πολιτικοί είναι το συμφέρον τους, αλλά μη εμπιστευόμενοι τον εαυτό μας και το διπλανό μας για τη διαχείριση των δημοσίων υποθέσεων. Καταλαβαίνοντας πως τα μέσα μαζικής εξαπάτησης μας εξαπατούν και παρόλα αυτά επιμένοντας να ‘ενημερωνόμαστε’ από τα εργαλεία των αντιπάλων μας.
Αν συνεχίσουμε την ίδια πρακτική, ίδια θα είναι και τα αποτελέσματα. Μέγιστη απόδειξη για την ανοησία μας, είναι να πράττουμε με τον ίδιο τρόπο και να περιμένουμε διαφορετικά αποτελέσματα. Όσο η ηττοπάθεια μας κυβερνά, ίδια και χειρότερα θα είναι τα αποτελέσματα, γιατί οι εχθροί της πατρίδας μας (που τώρα έχουν φτάσει μέχρι την κυβέρνηση) αποθρασύνονται.
Μόνη μας λύση: Η δυναμική αντί-δραση στις απαιτήσεις τους. Με ψυχραιμία, αλλά και θάρρος. Με σύνεση αλλά και τόλμη. Με λογική αλλά και φαντασία. Με ανθρωπιά αλλά και με τη γνώση, πως μόνο με την πράξη μαθαίνουν οι άνθρωποι. Σεβόμαστε το όποιο επίπεδο δημοκρατίας έχουμε, αλλά δεν μπορούμε στο όνομα αυτής της δημοκρατίας να αφήσουμε να παραδοθεί η χώρα στους εχθρούς της. Η ίδια η ύπαρξη της χώρας, οι ζωές των Ελλήνων πολιτών, είναι πάνω από το σεβασμό στα άτομα που ανέδειξε μια εκλογή.
Ως πότε θα ανεχόμαστε να μας κυβερνούν οι εχθροί μας; Πότε θα σκοτώσουμε το ραγιά που κρύβουμε μέσα μας; Πότε θα αποφασίσουμε να ζήσουμε, ως άνθρωποι, όπως δηλαδή μας αξίζει;
Στις πλατείες μας, μαζευόμαστε πολλοί. Μπορούμε να πάμε ακόμα περισσότεροι. Όλοι. Να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμή μας. Να κηρύξουμε έκπτωτη την κυβέρνηση των δοσίλογων, να αναλάβει ο λαός την διακυβέρνησή του. Μια Επιτροπή Εθνικής σωτηρίας, μπορεί να συγκροτηθεί με σκοπό να οδηγήσει τη χώρα σε δημοψήφισμα για την δανειακή σύμβαση. Προφανώς θα ακολουθήσουν και άλλα ζητήματα. Σε όλα τα σημαντικά ζητήματα, είναι ο λαός, που πρέπει να έχει τον τελικό λόγο. Όχι πια οι αντιπρόσωποι.
Στην κατάντια μας, στην μεγάλη κατρακύλα, δεν μας έμεινε τίποτα άλλο, παρά η αλλαγή συμπεριφοράς με επ-ανα-σταση. Η άλλη λύση είναι ο θάνατος που υπέγραψε η κυβέρνηση Τσολάκογλου. Θάνατος ή επ-ανά-σταση. Τώρα.
ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
Ε.Ε.Α
Για τους κυβερνώντες την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, υπενθυμίζουμε: Την προδοσία πολύ ηγάπησαν τον προδότη ουδείς
Πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου