Ο Νίκος Βλαχάκος έχει πολλές ιδιότητες. Είναι δημοτικός σύμβουλος στον Πειραιά, είναι γιατρός. Αλλά εμάς, για τη συγκεκριμένη συνέντευξη, μας ενδιέφερε πολύ περισσότερο μια άλλη του ιδιότητα. Αυτή του αδελφού του νεότερου ήρωα του Ελληνισμού, Παναγιώτη Βλαχάκου. 15 χρόνια έχουν περάσει από το βράδυ που το ελικόπτερο που σηκώθηκε για να υπερασπιστεί το ελληνικό Αιγαίο κατέληξε στη θάλασσα, χτυπημένο από τις τουρκικές σφαίρες.
Η υπόθεση "θάφτηκε" όπως....
-όπως από το κατεστημένο. Ο σημερινός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος, παρακαλούσε να πάρει ο αέρας το... πανί, εννοώντας τη σημαία. Οι δυνάμεις των ΟΥΚ αποσύρθηκαν από τη μεγάλη νήσο των Ιμίων. 15 χρόνια από τότε που ο Κώστας Σημίτης, πρωθυπουργός τότε της χώρας, ευχαρίστησε δημόσια τους Αμερικανούς. Για εμάς, τους ανθρώπους που πιστεύουν στην πατρίδα, από εκείνο το βράδυ δεν μένει παρά ένα μόνο ένα: η θυσία των τριών νεαρών ηρώων, που προηγήθηκαν λίγους μόνο μήνες των Ισάακ και Σολωμού. Πρώτοι αυτοί στην παλιοπαρέα των νεότερων θυμάτων της τουρκικής βαρβαρότητας... Ο γράφων έζησε εκείνη τη νύχτα ως έφηβος, κολλημένος σε ένα ραδιοφωνάκι, για να μαθαίνει τι γίνεται. Είναι από τις νύχτες που έχουν "εντυπωθεί" στη ζωή μου και που επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την απόφασή μου να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφία. Ως εκ τούτου, θεωρώ μεγάλη μου τιμή, το ότι σήμερα παίρνω αυτή τη συνέντευξη από τον αδελφό εκείνου του νεαρού ανθρώπου που έδωσε τη ζωή του για την υπεράσπιση της πατρίδας μας. Και προσπαθώ σε αυτή να διερευνήσω μια σειρά από θέματα. Τόσο το τι συνέβη εκείνο το βράδυ, όσο και το πώς αντιμετώπισε η Πολιτεία τις οικογένειες των Ηρώων και το πώς αντιλαμβάνονται την έννοια της θυσίας οι πιο κοντινοί συγγενείς. Σε μια εποχή που ο τότε υπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Πάγκαλος χαρακτηρίζει τους στρατιωτικούς ως "αντιπαραγωγικούς", θεωρώ καθήκον του κάθε ενός από εμάς να αναδείξει την έννοια του θανάτου, του ηρωϊκού θανάτου. Ανάλογες έννοιες, αποδεικνύονται μόνο στην πράξη. Όπως ακριβώς στην πράξη των Ηρώων Βλαχάκου, Γιαλοψού, Καραθανάση.
Πώς αντιλαμβάνεσθε εσείς την "επέτειο" της νύχτας των Ιμίων; Ως μια προσωπική ή ως μια εθνική τραγωδία;
Κατ' αρχήν να ξεκινήσω να σας πω, ότι βασικά θεωρώ ότι πρόκειται για μια εθνική τραγωδία, διότι εκείνο το βράδυ, το μελανό βράδυ για τη χώρα μας, μαστιγώθηκε το γόητρο της ελληνικής ψυχής και παλικαριάς. Σαν προσωπική τραγωδία θέλω να πω ότι χάσαμε μέσα από την αγκαλιά μας, ο πατέρας μου κι' εγώ τον "μικρό". Τον χάσαμε τόσο απρόσμενα, τόσο ξαφνικά, που δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε, ότι δεν θα μπορούσαμε ποτέ να τον ξανασφίξουμε στην αγκαλιά μας.
Πώς κρίνετε τη στάση της Πολιτείας έναντι της μνήμης τόσο του αδελφού σας όσο και των άλλων παιδιών που χάθηκαν εκείνο το βράδυ; Τον θυμάται ή όχι;
Στο σημείο αυτό θέλω να πω ότι τόσο ο αδελφός μου, όσο και οι δύο άλλοι ήρωες, τιμήθηκαν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Στεφανόπουλο τότε, ως αναγνώριση της αυτοθυσίας τους, έναντι όλων αυτών που επιβουλεύθηκαν, που θέλησαν να προσαρτήσουν κομμάτι της ελληνικής γης κάνοντάς το δικό τους. Από την επίσημη Πολιτεία, την κάθε κυβέρνηση, μόνο οι Δήμοι, στα όρια των οποίων γεννήθηκαν και γαλουχήθηκαν άνδρες τα παιδιά αυτά, τους τιμούν κάθε χρόνο με σεμνές τελετές.
Σε κυβερνητικό επίπεδο;
Σε κυβερνητικό επίπεδο ουδείς.
Πιστεύετε τελικά ότι το ελικόπτερο έπεσε ή καταρρίφθηκε; Τι συνέβη εκείνο το βράδυ;
Τώρα εδώ είναι μεγάλο το κεφάλαιο. Στο μυαλό όλων των Ελλήνων έχει εντυπωθεί η άποψη ότι το ελικόπτερο καταρρίφθηκε. Ο τρόπος με τον οποίο καταρρίφθηκε, παραμένει μέχρι και σήμερα θέμα προς διερεύνηση. Το επίσημο πόρισμα το οποίο παραλάβαμε από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, αφήνει αδιευκρίνιστα πάρα πολλά σημεία. Στην ουσία το πόρισμα δεν γράφει απολύτως τίποτε. Η πρόωρη διατύπωση από τα χείλη του τότε υπουργού Εθνικής Άμυνας, ότι οι πιλότοι του ελικοπτέρου έπαθαν vertigo, πριν ακόμη βρουν τα άψυχα κορμιά τους, θεωρώ ότι ήταν μια ατυχέστατη ενέργεια και πιστεύω ότι ίσως ήθελε να προκαταλάβει την ερευνητική διαδικασία.
Με εσάς ποιος επικοινώνησε εκείνο το βράδυ, τι σας είπε;
Εγώ τότε ήμουν αγροτικός γιατρός στην Λακωνία. Άκουσα ότι έπεσε το ελικόπτερο από τα κανάλια, που πήγαινα στο Ιατρείο. Με τον πατέρα μου δεν επικοινώνησε κανένας, από την τηλεόραση το έμαθε και αυτός και από συζητήσεις μεταξύ συναδέλφων του αδελφού μου.
Πείτε μας δύο λόγια για τον αδελφό σας. Τι είχε παίξει ρόλο στην απόφασή του να σταδιοδρομήσει στο Πολεμικό Ναυτικό;
Να σας πω, αν δεν είναι γνωστό, ότι η οικογένειά μου είναι οικογένεια στρατιωτικών. Το όνειρο του αδελφού μου, ήταν πάντα το να υπηρετήσει την πατρίδα, μέσα από τις Ένοπλες Δυνάμεις. Και τα κατάφερε μπαίνοντας στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, από όπου αποφοίτησε, δεύτερος τη τάξει. Αφού υπηρέτησε σε διάφορα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού, με εξαιρετικά φύλλα ποιότητος από τους Διοικητές του, εισήχθη πρώτος και απεφοίτησε πρώτος από την Σχολή Χειριστών της Πολεμικής Αεροπορίας, ως πιλότος ελικοπτέρων. Η πορεία του, ως πιλότος στα ελικόπτερα του Πολεμικού Ναυτικού, οδήγησε την ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού τότε στο να τον επιλέξει την εποχή εκείνη, μαζί με τον Χριστόδουλο Καραθανάση για να παραλάβουν σαν πρώτο πλήρωμα τα αναμενόμενα Sea Hawk. Δυστυχώς δεν πρόλαβαν. Τους πρόλαβε η νύχτα των Ιμίων.
Δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι έστειλε τον καλύτερό της πιλότο, πρώτο στην σχολή του και αυτός έκανε λάθος χειρισμό.
Τα όσα ειπώθηκαν, ότι ήταν κακή η επιλογή του πληρώματος για τη συγκεκριμένη αποστολή, βρίσκονται σε σαφή αντίθεση με την πιο πάνω προαναφερθείσα επιλογή για την υποδοχή των νέων ελικοπτέρων. Και είναι γνωστό ότι ο αδελφός μου είχε φέρει εις πέρας αποστολές έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο, βράδυ, σε ίδιες συνθήκες και ακόμη χειρότερες από αυτές των Ιμίων. Μόνο τα ελικόπτερα του ΠΝ πετούν το βράδυ, στο Αιγαίο για διάφορες επείγουσες καταστάσεις, όπως για παραλαβή ασθενών κλπ. Και ο αδελφός μου είχε εμπειρία.
Πιστεύετε ότι η θυσία του αδελφού σας, "έπιασε τόπο" όσον αφορά στα εθνικά θέματα;
Νομίζω ότι η θυσία του αδελφού μου και των άλλων δύο παλικαριών, εκείνη την νύχτα έσωσε τουλάχιστον το έθνος μας από την ολοκληρωτική ταπείνωση. Κάποιοι θέλησαν να το εναρμονίσουν στο δικό τους ανάστημα. Νομίζω ότι η θυσία αυτή πολύ απλά μεταλαμπαδεύει σε μας τους νεότερους ένα μήνυμα. Το να μην υποστείλουμε ποτέ ξανά την ελληνική σημαία.
Οι "γκρίζες ζώνες" παγιώθηκαν εκείνο το βράδυ. Αποτέλεσμα στρατιωτικού ή κυβερνητικού χειρισμού;
Πιστεύω ότι ήταν αποτέλεσμα κυβερνητικού χειρισμού, γιατί η πρόσφατη κυβέρνηση της εποχής εκείνης, δεν άφησε μέσα στα πλαίσια του εγωκεντρισμού τις ένοπλες δυνάμεις να εκτελέσουν αυτό που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα μας. Να συμπληρώσω, ότι έχει αποδειχθεί από στρατιωτικούς αναλυτές, ότι το Πολεμικό μας Ναυτικό και τα άλλα δύο Σώματα, ήταν πανέτοιμα να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε εχθρική πράξη. Δεν τους επετράπη όμως.
Δεν ξέρω εάν έχετε παιδιά. Εάν είχατε γιο και σας έλεγε ότι θέλει να γίνει πιλότος ελικοπτέρων, πώς θα αντιδρούσατε;
-όπως από το κατεστημένο. Ο σημερινός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος, παρακαλούσε να πάρει ο αέρας το... πανί, εννοώντας τη σημαία. Οι δυνάμεις των ΟΥΚ αποσύρθηκαν από τη μεγάλη νήσο των Ιμίων. 15 χρόνια από τότε που ο Κώστας Σημίτης, πρωθυπουργός τότε της χώρας, ευχαρίστησε δημόσια τους Αμερικανούς. Για εμάς, τους ανθρώπους που πιστεύουν στην πατρίδα, από εκείνο το βράδυ δεν μένει παρά ένα μόνο ένα: η θυσία των τριών νεαρών ηρώων, που προηγήθηκαν λίγους μόνο μήνες των Ισάακ και Σολωμού. Πρώτοι αυτοί στην παλιοπαρέα των νεότερων θυμάτων της τουρκικής βαρβαρότητας... Ο γράφων έζησε εκείνη τη νύχτα ως έφηβος, κολλημένος σε ένα ραδιοφωνάκι, για να μαθαίνει τι γίνεται. Είναι από τις νύχτες που έχουν "εντυπωθεί" στη ζωή μου και που επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την απόφασή μου να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφία. Ως εκ τούτου, θεωρώ μεγάλη μου τιμή, το ότι σήμερα παίρνω αυτή τη συνέντευξη από τον αδελφό εκείνου του νεαρού ανθρώπου που έδωσε τη ζωή του για την υπεράσπιση της πατρίδας μας. Και προσπαθώ σε αυτή να διερευνήσω μια σειρά από θέματα. Τόσο το τι συνέβη εκείνο το βράδυ, όσο και το πώς αντιμετώπισε η Πολιτεία τις οικογένειες των Ηρώων και το πώς αντιλαμβάνονται την έννοια της θυσίας οι πιο κοντινοί συγγενείς. Σε μια εποχή που ο τότε υπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Πάγκαλος χαρακτηρίζει τους στρατιωτικούς ως "αντιπαραγωγικούς", θεωρώ καθήκον του κάθε ενός από εμάς να αναδείξει την έννοια του θανάτου, του ηρωϊκού θανάτου. Ανάλογες έννοιες, αποδεικνύονται μόνο στην πράξη. Όπως ακριβώς στην πράξη των Ηρώων Βλαχάκου, Γιαλοψού, Καραθανάση.
Πώς αντιλαμβάνεσθε εσείς την "επέτειο" της νύχτας των Ιμίων; Ως μια προσωπική ή ως μια εθνική τραγωδία;
Κατ' αρχήν να ξεκινήσω να σας πω, ότι βασικά θεωρώ ότι πρόκειται για μια εθνική τραγωδία, διότι εκείνο το βράδυ, το μελανό βράδυ για τη χώρα μας, μαστιγώθηκε το γόητρο της ελληνικής ψυχής και παλικαριάς. Σαν προσωπική τραγωδία θέλω να πω ότι χάσαμε μέσα από την αγκαλιά μας, ο πατέρας μου κι' εγώ τον "μικρό". Τον χάσαμε τόσο απρόσμενα, τόσο ξαφνικά, που δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε, ότι δεν θα μπορούσαμε ποτέ να τον ξανασφίξουμε στην αγκαλιά μας.
Πώς κρίνετε τη στάση της Πολιτείας έναντι της μνήμης τόσο του αδελφού σας όσο και των άλλων παιδιών που χάθηκαν εκείνο το βράδυ; Τον θυμάται ή όχι;
Στο σημείο αυτό θέλω να πω ότι τόσο ο αδελφός μου, όσο και οι δύο άλλοι ήρωες, τιμήθηκαν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Στεφανόπουλο τότε, ως αναγνώριση της αυτοθυσίας τους, έναντι όλων αυτών που επιβουλεύθηκαν, που θέλησαν να προσαρτήσουν κομμάτι της ελληνικής γης κάνοντάς το δικό τους. Από την επίσημη Πολιτεία, την κάθε κυβέρνηση, μόνο οι Δήμοι, στα όρια των οποίων γεννήθηκαν και γαλουχήθηκαν άνδρες τα παιδιά αυτά, τους τιμούν κάθε χρόνο με σεμνές τελετές.
Σε κυβερνητικό επίπεδο;
Σε κυβερνητικό επίπεδο ουδείς.
Πιστεύετε τελικά ότι το ελικόπτερο έπεσε ή καταρρίφθηκε; Τι συνέβη εκείνο το βράδυ;
Τώρα εδώ είναι μεγάλο το κεφάλαιο. Στο μυαλό όλων των Ελλήνων έχει εντυπωθεί η άποψη ότι το ελικόπτερο καταρρίφθηκε. Ο τρόπος με τον οποίο καταρρίφθηκε, παραμένει μέχρι και σήμερα θέμα προς διερεύνηση. Το επίσημο πόρισμα το οποίο παραλάβαμε από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, αφήνει αδιευκρίνιστα πάρα πολλά σημεία. Στην ουσία το πόρισμα δεν γράφει απολύτως τίποτε. Η πρόωρη διατύπωση από τα χείλη του τότε υπουργού Εθνικής Άμυνας, ότι οι πιλότοι του ελικοπτέρου έπαθαν vertigo, πριν ακόμη βρουν τα άψυχα κορμιά τους, θεωρώ ότι ήταν μια ατυχέστατη ενέργεια και πιστεύω ότι ίσως ήθελε να προκαταλάβει την ερευνητική διαδικασία.
Με εσάς ποιος επικοινώνησε εκείνο το βράδυ, τι σας είπε;
Εγώ τότε ήμουν αγροτικός γιατρός στην Λακωνία. Άκουσα ότι έπεσε το ελικόπτερο από τα κανάλια, που πήγαινα στο Ιατρείο. Με τον πατέρα μου δεν επικοινώνησε κανένας, από την τηλεόραση το έμαθε και αυτός και από συζητήσεις μεταξύ συναδέλφων του αδελφού μου.
Πείτε μας δύο λόγια για τον αδελφό σας. Τι είχε παίξει ρόλο στην απόφασή του να σταδιοδρομήσει στο Πολεμικό Ναυτικό;
Να σας πω, αν δεν είναι γνωστό, ότι η οικογένειά μου είναι οικογένεια στρατιωτικών. Το όνειρο του αδελφού μου, ήταν πάντα το να υπηρετήσει την πατρίδα, μέσα από τις Ένοπλες Δυνάμεις. Και τα κατάφερε μπαίνοντας στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, από όπου αποφοίτησε, δεύτερος τη τάξει. Αφού υπηρέτησε σε διάφορα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού, με εξαιρετικά φύλλα ποιότητος από τους Διοικητές του, εισήχθη πρώτος και απεφοίτησε πρώτος από την Σχολή Χειριστών της Πολεμικής Αεροπορίας, ως πιλότος ελικοπτέρων. Η πορεία του, ως πιλότος στα ελικόπτερα του Πολεμικού Ναυτικού, οδήγησε την ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού τότε στο να τον επιλέξει την εποχή εκείνη, μαζί με τον Χριστόδουλο Καραθανάση για να παραλάβουν σαν πρώτο πλήρωμα τα αναμενόμενα Sea Hawk. Δυστυχώς δεν πρόλαβαν. Τους πρόλαβε η νύχτα των Ιμίων.
Δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι έστειλε τον καλύτερό της πιλότο, πρώτο στην σχολή του και αυτός έκανε λάθος χειρισμό.
Τα όσα ειπώθηκαν, ότι ήταν κακή η επιλογή του πληρώματος για τη συγκεκριμένη αποστολή, βρίσκονται σε σαφή αντίθεση με την πιο πάνω προαναφερθείσα επιλογή για την υποδοχή των νέων ελικοπτέρων. Και είναι γνωστό ότι ο αδελφός μου είχε φέρει εις πέρας αποστολές έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο, βράδυ, σε ίδιες συνθήκες και ακόμη χειρότερες από αυτές των Ιμίων. Μόνο τα ελικόπτερα του ΠΝ πετούν το βράδυ, στο Αιγαίο για διάφορες επείγουσες καταστάσεις, όπως για παραλαβή ασθενών κλπ. Και ο αδελφός μου είχε εμπειρία.
Πιστεύετε ότι η θυσία του αδελφού σας, "έπιασε τόπο" όσον αφορά στα εθνικά θέματα;
Νομίζω ότι η θυσία του αδελφού μου και των άλλων δύο παλικαριών, εκείνη την νύχτα έσωσε τουλάχιστον το έθνος μας από την ολοκληρωτική ταπείνωση. Κάποιοι θέλησαν να το εναρμονίσουν στο δικό τους ανάστημα. Νομίζω ότι η θυσία αυτή πολύ απλά μεταλαμπαδεύει σε μας τους νεότερους ένα μήνυμα. Το να μην υποστείλουμε ποτέ ξανά την ελληνική σημαία.
Οι "γκρίζες ζώνες" παγιώθηκαν εκείνο το βράδυ. Αποτέλεσμα στρατιωτικού ή κυβερνητικού χειρισμού;
Πιστεύω ότι ήταν αποτέλεσμα κυβερνητικού χειρισμού, γιατί η πρόσφατη κυβέρνηση της εποχής εκείνης, δεν άφησε μέσα στα πλαίσια του εγωκεντρισμού τις ένοπλες δυνάμεις να εκτελέσουν αυτό που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα μας. Να συμπληρώσω, ότι έχει αποδειχθεί από στρατιωτικούς αναλυτές, ότι το Πολεμικό μας Ναυτικό και τα άλλα δύο Σώματα, ήταν πανέτοιμα να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε εχθρική πράξη. Δεν τους επετράπη όμως.
Δεν ξέρω εάν έχετε παιδιά. Εάν είχατε γιο και σας έλεγε ότι θέλει να γίνει πιλότος ελικοπτέρων, πώς θα αντιδρούσατε;
Έχω δύο κόρες. Η μία κόρη μου που είναι 3η Λυκείου δίνει εξετάσεις για Σχολή Ναυτικών Δοκιμών. Εγώ την έχω αφήσει ελεύθερη να κάνει ό,τι θέλει. Αντιλαμβάνομαι πάντως θετικά την επιλογή της αυτή, γιατί θα συνεχιστεί η ιστορία της οικογένειας Βλαχάκου. Και νομίζω ότι την έχει επηρεάσει στην επιλογή της αυτή, το ότι πάντα την έπαιρνα μαζί μου στα Μνημόσυνα, στις εκδηλώσεις για τον αδελφό μου.
Ελεύθερος Κόσμος
Ελεύθερος Κόσμος
Διαβάστε περισσότερα: http://trikalagr.blogspot.com/2011/02/blog-post_1033.html#ixzz1CvNqWyEp
1 σχόλια:
ΑΝ ΗΤΑΝ ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΑΔΕΛΦΟΣ ΚΑΙ ΜΑΘΕΝΑ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΗΤΑΝ Η ΑΙΤΙΑ ΝΑ ΣΚΟΤΩΘΗ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΚΟΜΜΑΤΙΑ
Δημοσίευση σχολίου