Για τα αποτελέσματα των εκλογών έχω να πω ότι επιβεβαιώνεται αυτό που διέκρινα πριν τις εκλογές ως δυναμική της κοινωνίας και στην κατεύθυνση της οποίας είχαμε διατυπώσει (από κοινού με τον Σταύρο Ξαρχάκο) στην Επιστολή προς τους Συμπολίτες μας, δηλαδή, να ψηφίσουν κατά τρόπο εξαναγκαστικό προς το σύνολο του κομματικού συστήματος, με την επισήμανση της ....προτεραιότητας να εξαφανίσουν από τον πολιτικό χάρτη τους πρωταίτιους της καταστροφής μας. Αυτό και έπραξε η κοινωνία! Οδήγησε το κομματικό σύστημα στην κατάρρευση. Έδειξε ότι γι'αυτήν το δίλημμα δεν εστιάζεται στο σύμπτωμα (το μνημόνιο) αλλά στην αιτία που οδήγησε σ'αυτό. Με την έννοια αυτή, η κοινωνία βγήκε για μια ακόμη φορά μπροστά από τους δυνάστες της. Δεν επέλεξε ούτε τις αντιμνημονιακές ούτε τις μνημονιακές δυνάμεις. Υπέδειξε την υπέρβασή τους. Το δεύτερο στοιχείο αφορά στους αποδέκτες του μηνύματος της κοινωνίας. Μέχρι αυτή τη στιγμή, οι πολιτικές δυνάμεις δείχνουν ότι δεν έλαβαν το μήνυμα της κοινωνίας. Διότι, διαπιστώνω πως ξεκίνησαν ήδη να διαγκωνίζονται για τις προσωπικές τους φιλοδοξίες, τη στιγμή που η κοινωνία στοχοποιεί ουσιαστικά το κεντρικό πρόβλημα που είναι το δυναστικό κράτος και η κομματοκρατία. Δεν είδα καμία πολιτική δύναμη, ούτε μεταξύ αυτών που είναι υπέρ του μνημονίου, ούτε κατά του μνημονίου, να εγείρουν αυτό το ζήτημα. Κάτι που με φοβίζει, διότι, η Αριστερά δεν δείχνει να έχει αντιληφθεί ότι η ψήφος προς αυτήν δεν έχει να κάνει με μια ιδεολογική αποδοχή της, αλλά με μία θέση αποδοκιμασίας του κομματικού συστήματος, των αιτίων και των πολιτικών που και αυτή κρύβει κάτω από το χαλί. Ανακεφαλαιώνοντας, εκτιμώ ότι η κοινωνία δήλωσε, ότι αποδοκιμάζει συλλήβδην το κομματικό σύστημα και τις πολιτικές του, αξιώνει την υπέρβασή του. Η κοινωνία ήγειρε το θέμα που η πολιτική τάξη αρνείται πεισματικά να αγγίξει. Τους πυλώνες της καταστροφής: το κομματοκρατικό πολιτικό σύστημα, το δυναστικό κράτος και τη νομοθεσία που οικοδομεί τη διαπλοκή και τη διαφθορά.. Οπότε, εάν συνεχίσουν να διαπληκτίζονται με βάση το σύμπτωμα – τα υπέρ ή κατά του μνημονίου- και δεν αποδεχθούν ότι το πρόβλημα είναι οι ίδιοι και το κράτος που έχουν εγκαθιδρύσει, όποια κυβέρνηση και να βγει, θα καταρρεύσει -υπό το βάρος αυτής της υπεκφυγής-, το αργότερο σε μερικούς μήνες. Αυτό που χρειάζεται, είναι να ανοίξουν το δρόμο για την αυτόβουλη υπέρβασή τους και όχι για το ποιος θα εναλλαγεί στην εξουσία και θα κυβερνήσει. Τελείωσε αυτό το διακύβευμα! Και θα έλεγα ότι τελείωσε ο χρόνος τους. Εάν δεν σχηματίσουν κυβέρνηση ευρείας συνεργασίας, οικουμενική, με πρόγραμμα την ανασυγκρότηση του κράτους, καλύτερα να παραδώσουν μόνοι τους τη σκυτάλη, διότι θα τους αναγκάσει γι'αυτό η κοινωνία. Με επώδυνες συνέπειες για τη χώρα. Ελπίζω την τελευταία στιγμή να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου