Ό,τι και να γίνει, δεν θα πεινάσουμε...

- Τα ακτινίδια (242% επάρκεια, 62% εξαγωγές).
- Η σταφίδα (209% επάρκεια, 57% εξαγωγές).
- Το ρύζι (171% επάρκεια, 51% εξαγωγές).

Οι λεγόμενοι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, τα δύο τελευταία χρόνια, περνάνε το μήνυμα ότι, σε περίπτωση που η Ελλάδα πτωχεύσει ή επιστρέψει στη δραχμή, οι πολίτες θα πεινάσουμε, διότι δεν υπάρχει επαρκής παραγωγή βασικών τροφίμων.

Της Σοφίας Χρυστοφορίδου
sofiachristoforidou@yahoo.gr

Χθες ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ Τζανέτος Καραμίχας παρουσιάζοντας σχετική έρευνα της συνομοσπονδίας προσπάθησε να καταρρίψει αυτούς τους ισχυρισμούς.
«Ακόμη και αν γυρίσουμε στη δραχμή, δεν θα πεινάσουμε», τόνισε σε συνέντευξη Τύπου και υποστήριξε ότι ως χώρα είμαστε αυτάρκης σε τρόφιμα σε ποσοστό 95%, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται τα ψάρια.
«Είναι μύθος ότι η Ελλάδα δεν παράγει», επισήμανε ο κ. Καραμίχας, κάνοντας λόγο για κλίμα τρομοκρατίας που δημιουργείται. Η χώρα έχει επάρκεια σε βασικά διατροφικά προϊόντα, όπως προκύπτει από στοιχεία της ΠΑΣΕΓΕΣ, του Ελληνικού Γεωργικού Οργανισμού και της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για το 2010. Σύμφωνα με τον κ. Καραμίχα, στην περίπτωση που η χώρα βρεθεί σε θέση που οι εισαγωγές τροφίμων είναι απαγορευτικές, οι Έλληνες δεν θα στερηθούν τις ελιές, το λάδι, το ρύζι και τα φρούτα. Πρόβλημα θα δημιουργούνταν με το κρέας και το ψωμί, «αλλά μπορούμε να αντικαταστήσουμε το χοιρινό και το βόειο με κατσικίσιο κρέας, και να φτιάχνουμε ψωμί από σκληρό αντί μαλακό σιτάρι».

Τι δεν θα μας λείψει
Με βάση τη μελέτη της ΠΑΣΕΓΕΣ, από το τραπέζι μας δεν θα λείψουν:
- Οι βρώσιμες ελιές. Η παραγωγή καλύπτει το 615% της ζήτησης, όμως το 88,3% της παραγωγής εξάγεται.
- Τα επιτραπέζια σταφύλια (θα μπορούσε να καλυφθεί το 322% της εγχώριας κατανάλωσης. Σημειωτέον ότι το 74% της ελληνικής παραγωγής καταλήγει στο εξωτερικό).
- Τα ακτινίδια (242% επάρκεια, 62% εξαγωγές).
- Η σταφίδα (209% επάρκεια, 57% εξαγωγές).
- Το ρύζι (171% επάρκεια, 51% εξαγωγές).
Επίσης θα επαρκούσε το ελαιόλαδο (151%), αν καλυπτόταν η ποσότητα που εισάγεται (4,33%), το σκληρό σιτάρι (149% η επάρκεια, μόλις 10% της ζήτησης καλύπτεται από εισαγωγές). Η παραγόμενη ποσότητα υπερκαλύπτει την κατανάλωση σε δημητριακά (82%), φρούτα (128%), τυροκομικά (το 80%), αιγοπρόβειο γάλα (98%) και κρέας (92%), αυγά (91%) και τα πουλερικά (82%). Πολύ χαμηλή αυτάρκεια υπάρχει στο μαλακό σιτάρι από το οποίο γίνεται το ψωμί (32%) στα όσπρια σε ποσοστό που κυμαίνεται στο 39%, στο βόειο κρέας (13%) και στο χοιρινό (38%).

Σε τι θα σημειωθεί έλλειψη
Σε περίπτωση που οι εισαγωγές γίνονταν απαγορευτικές λόγω κόστους, θα μας έλειπαν:
- Οι φακές. Παράγουμε 7.500 τόνους και εισάγουμε άλλες 10.000 τόνους, για να καλύψουμε τις εγχώριες ανάγκες.
- Το χοιρινό κρέας. Παράγουμε 111.000 τόνους, αλλά καταναλώνουμε 290.000 τόνους.
- Τα φασόλια: Τρώμε 35.000 τόνους, εκ των οποίων σχεδόν οι 24.000 είναι εισαγωγής.
- Το μαλακό σιτάρι. Από το ένα εκατομμύριο τόνους που απαιτείται για τον άρτον τον επιούσιον η Ελλάδα παράγει μόλις 351.000 τόνους.
- Το βόειο κρέας. Από τους 158.000 τόνους που καταναλώνουμε ετησίως, μόλις 20.000 τόνοι παράγονται στην Ελλάδα.

Το σκεπτικό της έρευνας
Το ποσοστό της επάρκειας όπως το υπολόγισε η ΠΑΣΕΓΕΣ προκύπτει ως εξής: Από τα προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα αφαιρούνται όσα εξάγονται και στη συνέχεια προστίθενται τα τρόφιμα που εισάγονται, για να προκύψει η τελική εγχώρια κατανάλωση. Με βάση μια υπόθεση εργασίας, υπολογίζεται σε τι ποσοστό η εγχώρια παραγωγή θα κάλυπτε τη ζήτηση, αν δεν κάναμε εισαγωγές από το εξωτερικό, αλλά ούτε εξάγαμε προϊόντα. Σε πολλές περιπτώσεις η εγχώρια παραγωγή μπορεί να καλύψει και τις εισαγωγές και πάλι να υπάρχει διαθέσιμο για εξαγωγές, ωστόσο αν σήμερα οι εξαγωγές είναι ζητούμενο σήμερα, θα είναι πολύ περισσότερο αν επαληθευθεί το σενάριο της χρεοκοπίας. Για παράδειγμα, μπορεί να παράγουμε 107.000 τόνους βρώσιμης ελιάς, αλλά στην ελληνική αγορά διατίθενται 13.000 τόνοι (από τους 17.000 τόνους που καταναλώνονται συνολικά), ενώ οι υπόλοιποι 94 χιλιάδες τόνοι εξάγονται.
Σημειωτέον ότι τα αγροτικά προϊόντα αντιπροσωπεύουν το 25% των ελληνικών εξαγωγών, ωστόσο το αγροτικό ισοζύγιο (διαφορά εξαγωγών - εισαγωγών), αν και μειώθηκε από τα 8 δισ. των προηγούμενων ετών, εξακολουθεί να είναι αρνητικό κατά 2 δισ. ευρώ. Κοινώς, εξακολουθούμε να εισάγουμε περισσότερα από όσα εξάγουμε.
Τέλος, η μελέτη της ΠΑΣΕΓΕΣ δεν απαντά στο ερώτημα της αύξησης του κόστους παραγωγής στην περίπτωση επιστροφής στη δραχμή, καθώς η χώρα μας εισάγει όχι μόνο το πετρέλαιο που είναι απαραίτητο για την παραγωγή, αλλά και τους σπόρους, τα φυτοφάρμακα, τα λιπάσματα, το πολλαπλασιαστικό και γενετικό υλικό.