Οι στρατιωτικοί αποφάσισαν: Θα προχωρήσουν μόνο μπροστά

Του Αντισυνταγματάρχη (ΣΔΓ)
Τσουκαράκη Ανέστη
Προέδρου του ΣΥΣΜΕΔ

Η θερμοκρασία, ήδη, ανεβασμένη. Η χειμερινή στολή θα δώσει το σκήπτρο της από τη Δευτέρα 7-5-2012 στην καλοκαιρινή. Συμπτωματική, συμβολική ενέργεια. Χρειάζεται νέος,....
φρέσκος αέρας. Αναζωογόνηση. Πετάμε από πάνω μας το περιττό και κρατάμε αυτό που θα μας ανανεώσει.

Ίσως είναι από τις ελάχιστες, αν όχι η μοναδική, φορά που οι Έλληνες στρατιωτικοί, πλέον, απεγκλωβισμένοι από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος και τις αήθεις φραστικές επιθέσεις που δεχθήκαμε, ελευθερωμένοι από τα ταμπού που μας κρατούσαν δέσμιους των συναισθημάτων μας, χρόνια τώρα, θα κάνουμε την Κυριακή 6 Μαΐου το μεγάλο περίπατο.

Καταλυτική η συμβολή του Συνδέσμου Υποστήριξης και Συνεργασίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων (www.sysmed.gr) όλα αυτά τα χρόνια. Δίπλα στο συνάδελφο Έλληνα στρατιωτικό άκουσε τα προβλήματα και τους προβληματισμούς του. Παρενέβη θετικά σε πολλές των περιπτώσεων, δίνοντας καίριες και τελικές λύσεις. Άκουσε, συζήτησε, πρότεινε και κέρδισε. Αγκαλιάστηκε από μεγάλη μερίδα συναδέλφων.

Οι Έλληνες στρατιωτικοί, με όπλο μας, αυτό που μαζί με τους Έλληνες συμπολίτες μας τα τελευταία χρόνια κρατήσαμε, και με το οποίο πολεμήσαμε όλοι μαζί την απαξίωση και την υποθήκευση της Χώρας μας, θα πράξουμε αυτό που τόσες ημέρες έγινε το επίκεντρο της συζήτησης σε κάθε Μονάδα, Πλοίο, Αεροδρόμιο.

Με όπλο την κραυγή των παιδιών μας, της οικογένειάς μας, της νέας γενιάς που νοιώθει ότι την πουλάμε και την παραδίδουμε σε ξένους και ντόπιους δυνάστες, την ελπίδα για κάτι καινούριο που δεν θα μας κοροϊδέψει και δεν θα υφαρπάξει, για ακόμη μία φορά, τη συνείδησή μας, την άδολη αυτή συνείδησή μας, θα πράξουμε αυτό που μόνο η καρδιά και η σκέψη μάς προστάζει.

Κασσάνδρες αντηχούν και ανεβάζουν σκοπίμως την ένταση. Προσπαθούν να μας δελεάσουν με νέα ξύλινα λόγια. Να επηρεάσουν το θυμικό μας, να ισορροπήσουν τις απώλειες, να εξαγοράσουν ό,τι μπορεί να εξαγοραστεί. Είναι όμως, πλέον, αργά. Η μνήμη νωπή. Στάζει ακόμη από τα δάκρυα της προδοσίας.

Οι Έλληνες στρατιωτικοί πλήρως απογοητευμένοι από πράξεις, ενέργειες και παραλείψεις ανθρώπων, τους οποίους εμπιστεύτηκαν και στους οποίους πίστεψαν, έμαθαν πια. Διδάχθηκαν και διαμόρφωσαν γνώμη και άποψη. Έκλεισαν τα μάτια τους και άκουσαν ως πιστοί και φιλότιμοι στρατιώτες. Άπλωσαν το χέρι τους. Συγχώρεσαν. Έχασαν, όμως, σε ό,τι επένδυσαν. Χάνουν ό,τι τους ανήκει. Γκρεμίζεται το έδαφος κάτω από τα πόδια τους. Αναζητούν το δίκαιο, το λογικό. Θέλουν να πιστέψουν σε κάτι άλλο. Στο νέο, το ηθικό, το αδιάφθορο, το αξιοκρατικό. Τα έχουμε ανάγκη βλέπετε όλα αυτά εμείς οι Έλληνες στρατιωτικοί. Μας λείπουν. Τα φωνάζαμε χρόνια τώρα. Γιατί δεν άκουγε κανείς; Τι τους έπιασε όλους ξαφνικά τώρα η αγάπη για τους Έλληνες στρατιωτικούς; Τί προσδοκούν; Τί περιμένουν; Τί αναζητούν; Με τί τα ανταλλάσσουν;

Όχι. Όχι. Μην απαντάτε. Μην απαντήσει κανείς σας. Ανακρίβειες θα μας πείτε και ψέματα. Κλείνουμε τα αυτιά. Ανοίγουμε τα μάτια. Ατενίζουμε μακριά και με αισιοδοξία το μέλλον. Μάθαμε πια. Και δεν θα κάνουμε πίσω. Θα διεκδικήσουμε, με κάθε νόμιμο μέσο, ό,τι τόσα χρόνια στερηθήκαμε. Δεν ήταν δίκαιο και το γνωρίζατε. Εξακολουθείτε και το γνωρίζετε, αλλά δεν έρχεστε μαζί μας. Προτιμάτε την απομόνωση. Τη μοναξιά σας. Καθίστε λοιπόν στη μοναξιά σας. Εμείς αποφασίσαμε να βαδίσουμε με τους λοιπούς περήφανους Έλληνες πολίτες. Περήφανοι Έλληνες πολίτες και εμείς. Αυτό μας έμεινε. Η περηφάνια. Δεν θα την πουλήσουμε αυτή. Δεν θα μας την πάρετε αυτή. Είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των ανθρώπων. Είναι χαρακτηριστικό γνώρισμά μας.

Εμείς είμαστε. Οι Έλληνες στρατιωτικοί. Οι πιστοί και φιλότιμοι στρατιώτες. Οι υπερασπιστές της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μας. Της ανεξαρτησίας της. Την αγαπάμε ξέρετε εμείς την πατρίδα μας. Εμείς είμαστε αυτοί που θα σηκώσουν τη σημαία όταν θα πέσει. Όταν φυσήξει το αεράκι και φύγει από τον ιστό. Ορκιστήκαμε σε αυτή. Θα τη σηκώσουμε και θα τη ξαναβάλουμε στη θέση της. Αυτοί είμαστε.