Les Echos: Η Ευρώπη στα πρόθυρα της δικτατορίας

 Του Γιάννη Μακριδάκη

"Απευθύνομαι σε σας ως τελευταία ελπίδα αναμένοντας την ενεργοποίηση των δημοκρατικών αλλά και των ανθρωπιστικών σας αισθημάτων και την αντίδρασή σας με κείμενα αλλά και κινήματα, για να αλλάξει πορεία η Ευρώπη, η οποία, με απαρχή την Ελλάδα,...
κινείται ολοταχώς προς διακυβέρνηση από ολοκληρωτικά καθεστώτα" η Les Echos, μία από τις μεγαλύτερες καθημερινές οικονομικές εφημερίδες της Γαλλίας, που εκδίδεται από το 1908 στο Παρίσι, δημοσίευσε πρώτη, χθες, την ανοιχτή επιστολή με τίτλο "Η Ευρώπη στα πρόθυρα της δικτατορίας" που υπογράφει ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης και η οποία έχει αποσταλεί προς δημοσίευση σε Μέσα Ενημέρωσης, Ημερήσιου, Περιοδικού και Ιντερνετικού Τύπου της Γαλλίας.

"Αξιότιμοι Γάλλοι συμπολίτες στην Ευρωπαϊκή Ένωση,

απευθύνομαι σε σας όχι μόνο λόγω της Δημοκρατικής σας παράδοσης και των αγώνων σας για τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά και λόγω του ότι η χώρα σας και κάποιοι φωτισμένοι Γάλλοι του παρελθόντος, όπως ο Οκτάβιος Μερλιέ το 1945, αλλά και άλλοι πολλοί διάσημοι και άσημοι έσπευσαν να βοηθήσουν και να συνδράμουν Έλληνες πολίτες και αντιστασιακούς κατά τις δύσκολες εποχές του εμφυλίου (1946-49) και της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ελλάδα(1967-73).

Απευθύνομαι σε σας με κραυγή αγωνίας και αγανάκτησης για όσα συμβαίνουν στην πατρίδα μου τα τελευταία δύο χρόνια με πρόφαση την οικονομική πολιτική για διέξοδο από την κρίση χρέους.

Απευθύνομαι σε σας ως τελευταία ελπίδα αναμένοντας την ενεργοποίηση των δημοκρατικών αλλά και των ανθρωπιστικών σας αισθημάτων και την αντίδρασή σας με κείμενα αλλά και κινήματα, για να αλλάξει πορεία η Ευρώπη, η οποία, με απαρχή την Ελλάδα, κινείται ολοταχώς προς διακυβέρνηση από ολοκληρωτικά καθεστώτα.

Στην Ελλάδα αξιότιμοι Γάλλοι Ευρωπαίοι συμπολίτες νιώθουμε ότι ζούμε ήδη εδώ και πολύν καιρό υπό την διακυβέρνηση ενός δικτατορικού καθεστώτος.

Τα πολιτικά κόμματα και οι αντιπρόσωποί τους στη Βουλή εξελέγησαν από τις εκλογές του 2009, όταν η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα ήταν εντελώς διαφορετική και τίποτε δεν έδειχνε ότι θα ακολουθήσουν όσα ζούμε σήμερα. Τα πολιτικά κόμματα, τα κόμματα εξουσίας δεν είπαν ούτε λέξη στους πολίτες περί οικονομικής κρίσης και χρέους στα προεκλογικά τους προγράμματα. Αντιθέτως, αναρριχήθηκαν στην κυβέρνηση με σύνθημα "Λεφτά υπάρχουν".

Και μετά από λίγους μήνες, δίχως να έχουν την έγκριση των Ελλήνων πολιτών, έφεραν στη χώρα μας το ΔΝΤ και την Τρόικα υπογράφοντας το πρώτο Μνημόνιο.

Δεν θα σας κουράσω παρουσιάζοντάς σας καταστάσεις, γνώση των οποίων ήδη έχετε από εκτεταμένες αναφορές και ρεπορτάζ των μέσων ενημέρωσης. Θα σας πω μόνο ότι η αποτυχία του Μνημονίου οδήγησε την χώρα σε πολύ μεγάλη οικονομική ύφεση και την κοινωνία στην ανέχεια και την αποσύνθεση.

Κατόπιν αυτής της πρώτης πολιτικής εκτροπής, αφού το Μνημόνιο υπογράφηκε δίχως να έχει δώσει τέτοια εντολή ο Έλληνας πολίτης, ήρθε η δεύτερη, η πλέον προκλητική.

Παραιτήθηκε ο εκλεγμένος Έλληνας πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου και στη θέση του ανέλαβε κάποιος διορισμένος, ο Λουκάς Παπαδήμος, πρώην τραπεζίτης και στέλεχος της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας.

Η μη εκλεγμένη κυβέρνηση Παπαδήμου συνέχισε να θέτει εκβιαστικά διλήμματα στους Έλληνες πολίτες με στόχο την υπογραφή ενός νέου Μνημονίου, το οποίο εξασφαλίζει δια παντός τους δανειστές της χώρας, εκχωρεί μέρος της εθνικής της κυριαρχίας, εξαθλιώνει ακόμη περισσότερους Έλληνες πολίτες, εκποιεί τους εθνικούς πόρους και ταυτόχρονα ρίχνει σε ακόμη πιο βαθιά ύφεση την Ελλάδα, με όποιες συνέπειες έχει αυτό στην αποδιοργανωμένη κοινωνία της.

Παράλληλα, η μη εκλεγμένη αυτή κυβέρνηση, υιοθέτησε πρωτόγνωρη και αναίτια βία ενάντια σε όσους Έλληνες πολίτες προσπάθησαν κατά καιρούς να διαμαρτυρηθούν με συλλαλητήρια, φτάνοντας στο σημείο να γραφτεί στον Ευρωπαϊκό τύπο ότι στην Ελλάδα πλέον απαγορεύονται οι διαδηλώσεις.

Ταυτόχρονα με όλα όσα υπέγραψαν, εν αγνοία των Ελλήνων πολιτών στο Μνημόνιο 2, αποδέχτηκαν και τον όρο να εξασφαλιστεί Συνταγματικά η αποπληρωμή των δανείων της χώρας. Να αλλάξει δηλαδή το Ελληνικό Σύνταγμα υπέρ των δανειστών.

Οι εκλογές στην Ελλάδα, όποτε και αν γίνουν, είναι ένα ζήτημα άνευ ουσίας πλέον, διότι η παρούσα διορισμένη κυβέρνηση φρόντισε να καταστήσει τις επόμενες κυβερνήσεις δέσμιες των ήδη υπογεγραμμένων συμφωνιών. Δέσμευσαν δηλαδή τους Έλληνες πολίτες και την ελληνική κοινωνία για τουλάχιστον οκτώ χρόνια, έως το 2020, έτος κατά το οποίο, σύμφωνα με το πλέον αισιόδοξο σενάριο, το ελληνικό χρέος θα βρίσκεται στο 120% του ΑΕΠ, δηλαδή όσο ήταν και το 2009, τότε που έγιναν οι τελευταίες εκλογές.

Αξιότιμοι Γάλλοι Ευρωπαίοι συμπολίτες,

εμείς οι Έλληνες υποφέρουμε ζώντας κάτω από την δικτατορική διακυβέρνηση των αγορών και το χειρότερο από όλα όσα βιώνουμε δεν είναι ούτε η φτώχεια, ούτε η εξαθλίωση αλλά η απελπισία για το λόγο ότι δεν μπορούμε να εκφραστούμε ως άνθρωποι και ως πολίτες. Είμαστε δέσμιοι όσων κυβέρνησαν τα τελευταία τριάντα χρόνια τη χώρα, και οι οποίοι εδώ και δύο χρόνια έχουν αλλάξει προσωπείο, καμώνονται τους αγνούς, τους μεταρρυθμιστές, υπογράφουν κάθε σύμβαση και κάθε μνημόνιο που εξυπηρετεί τους δανειστές και χτυπούν ανελέητα με την αστυνομική καταστολή τους και με τα χημικά κάθε ειρηνικό διαδηλωτή που νιώθει να πνίγεται από τη συσσωρευμένη αδικία.

Ως τελευταία μου ελπίδα απευθύνομαι σε σας αξιότιμοι Γάλλοι Ευρωπαίοι συμπολίτες και σας καλώ να διαισθανθείτε το παρόν το δικό μας και το μέλλον ολόκληρης της Ευρώπης. Η Ελλάδα δεν είναι το θύμα. Είναι το πρώτο θύμα. Είναι το πείραμα. Εάν επιτευχθούν οι στόχοι, γεγονός που δεν απέχει πολύ από την πραγμάτωσή του, τότε η συνταγή θα μεταφερθεί και σε άλλες χώρες, με αποτέλεσμα η Ευρώπη των πολιτών να μετατραπεί σε Ευρώπη των εξαθλιωμένων οικονομικά και πολιτικά ανθρώπων.

Από την Ελλάδα, την κοιτίδα της Δημοκρατίας, από τη Χίο, το νησί που κατοικώ και βρίσκεται στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι από τα παράλια της Τουρκίας, εκπέμπω προς εσάς κραυγή με όλη τη δύναμη που μου έχει απομείνει και ζητάω τη βοήθειά σας διότι το παρόν μας εδώ είναι δίχως δικαίωμα πολιτικής έκφρασης και το μέλλον μας δεν υπάρχει.

Σας ευχαριστώ και ελπίζω στην βοήθειά σας ώστε να ακουστεί η φωνή μας και όλοι μαζί να παλέψουμε για μια Ευρώπη με επιτέλους ανθρώπινο πρόσωπο".
πηγη