Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

«Δεν ξέρουν πια πώς να πεθάνουν» τα πολιτικά αθύρματα !!!


Διανύοντας το τελευταίο στάδιο της... πτώσης της, η αυτοδιαλυόμενη κυβερνητική εξουσία έχει απορρίψει κάθε πρόσχημα, έχει παραιτηθεί από την απόπειρα να πείσει, να επιχειρηματολογήσει. Όπως ένα πληγωμένο θηρίο που νιώθει ότι πλησιάζει το τέλος του, συμπεριφέρεται μ’ έναν τρόπο σκαιό και...
ανάλγητο προς μια ολόκληρη κοινωνία, που η ίδια την οδήγησε στη διά λυση και στην καταστροφή. Η επίσημη, η συμβολαιογραφική πράξη του «πολιτικού θανάτου» του σημερινού ΠΑΣΟΚ, της κυβέρνησης και της ηγεσίας του, υπεγράφη την ημέρα που ο Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του υιοθέτησαν το Μνημόνιο και απεδέχθησαν την υποταγή της χώρας στην ξένη κατοχή. Σήμερα πολλοί καλόπιστοι ή «αδαείς» ανακαλύπτουν ότι ο «πυρήνας» του Μνημονίου δεν απέβλεπε απλώς στην αντιμετώπιση του χρέους και του ελλείμματος, αλλά ενεργοποιούσε, παράλληλα, μια ιστορική διαδικασία που θα οδηγούσε στην ΕΘΝΙΚΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. Πρόκειται πράγματι για μια κρίσιμη διαδικασία, που δεν υποβαθμίζει μόνο την παραγωγική - οικονομική βάση της χώρας και τη ζωή των πολιτών, αλλά ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ, ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΗ ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. Η «βαλκανιοποίηση» μισθών και ημερομισθίων, η διάλυση των εργασιακών θεσμών, η ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών θεσμών, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και ο πλήρης έλεγχος βασικών παραγωγικών μονάδων, αγαθών και υποδομών από τους κάθε είδους κερδοσκόπους «μετατοπίζουν» αυτόματα τη θέση της χώρας και την κατατάσσουν στην «κλίμακα» των άλλων βαλκανικών χωρών. Η κατάσταση αυτή επιτείνεται από την υποβάθμιση της χώρας σε γεωστρατηγικό - ενεργειακό επίπεδο με το «σαμποτάρισμα» από πλευράς της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη και της συμφωνίας για τον South Stream... «Ανήκομεν, άλλωστε, εις τας ΗΠΑ». Στην πραγματικότητα, χαράζεται μια νέα διαχωριστική γραμμή από την «Ιερά Συμμαχία» των κερδοσκόπων και των τοκογλύφων, ανάλογη εκείνης που διακήρυξε ο Σάμιουελ Χάντιγκτον – ο γνωστός ως Προκρούστης των πολιτισμών... Όμως, στη σύγχρονη «διαχωριστική γραμμή», η Ελλάδα μετατοπίζεται ανατολικά και αλλάζει «στρατόπεδο»... Αυτή η νέα διαχωριστική γραμμή δεν αποκλείεται, μάλιστα, να επεκταθεί στο μέλλον και στις μεσογειακές «απολήξεις» της Ευρωζώνης... Τώρα πια που φτάνουμε στην τελευταία πράξη του εξελισσόμενου «εθνικού δράματος» κανένας δεν δικαιούται να παριστάνει ότι δεν γνωρίζει· κανένας δεν μπορεί να υποδύεται τον αφελή και τον αθώο... Αυτό το κατανοούν άριστα όλοι οι υπεύθυνοι και συμπράξαντες στη σημερινή πορεία καταστροφής. Γι’ αυτό και το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε πλήρη πολιτική, οργανωτική και ιδεολογική αποσύνθεση. Είναι ένα πολιτικό «πτώμα» που περιφέρεται χωρίς να γνωρίζει με ποιο τρόπο θα δώσει τέλος στο μαρτύριό του. (Μας βαραίνουν «οι φίλοι» που δεν ξέρουν πια πώς να πεθάνουν... Γ. Σεφέρης, «Μυθιστόρημα».) Το ΠΑΣΟΚ οδηγείται πράγματι όχι μόνο σε οδυνηρή εκλογική ήττα, αλλά, κατά πάσα πιθανότητα, σε συντριβή. Τα εκλογικά του ποσοστά παραπέμπουν στην περίοδο 1974-1977, χωρίς, βεβαίως, να διαθέτει τη δυναμική και την προοπτική της ιστορικής εκείνης εποχής. Σήμερα δεν μπορεί να προβάλλει καν δική του ιδεολογικο-πολιτική ταυτότητα, επισύρει την κοινωνική οργή και έχει καταστεί ΑΘΥΡΜΑ, ΕΝΑΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ. Η πτώση και πολιτικο-κοινωνική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ θα επιφέρει σημαντικές –ίσως και δομικού χαρακτήρα– αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, αφού θα αποδυναμωθεί καίρια ο ένας πόλος του δικομματισμού. Σε μια τέτοια περίπτωση, επειδή θα αποκλειστεί για το ΠΑΣΟΚ η προοπτική της κυβερνητικής εξουσίας, θα εκλείψει και η συνεκτική - συγκολλητική ύλη που διατήρησε την «ενότητα» του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Το σημερινό ΠΑΣΟΚ, σε μια τέτοια εξέλιξη, θα διασπαστεί σε «φέουδα» και «κρατίδια», τα οποία θα αναζητούν συμμαχίες και θέσεις για τη συμμετοχή τους σε κοινοβουλευτικές ή κυβερνητικές εξουσίες... Προετοιμάζονται γι’ αυτό οι σημερινοί πολιτικοί υπόλογοι και ένοχοι... Το αμέσως προσεχές διάστημα, όταν θα εκτιμήσουν ότι «όλα τελείωσαν», θα βγουν δημόσια να διαφοροποιηθούν, να καταγγείλουν ακόμα και το Μνημόνιο... Θα φορέσουν πολλές «πολιτικές μάσκες», θα υποδυθούν πολλούς ρόλους για να επιβιώσουν... Εμείς θα τηρήσουμε το γνωστό έθιμο, όπου, μετά το τέλος της Μεγάλης Εβδομάδας, καίνε τον Ιούδα... ως παραδειγματική τιμωρία του προδότη, ακόμα και μετά «θάνατον» – τον πολιτικό θάνατο για την περίπτωσή μας. 
Πηγη 

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ εύστοχο άρθρο!

Ανώνυμος είπε...

Τό μέλλον τού σημερινού ΠΑΣΟΚ είναι η εξάτμιση.
Από μένα πού το στήριζα χρόνια, χωρίς νά ζητήσω ποτέ ανταλλάγματα, οι θερμές ευχές μου νά πάει στόν αγύριστο, στούς δέ σημερινούς βουλευτές καί υπουργούς του νά δώσω τίς θερμότερες ευχές μου νά ξαναδούν τή βουλή μόνο απέξω.