ΤΟ ΠΡΟΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ 21 ΚΑΙ ΟΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝΤΕΣ...

ΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Το παρόν ιστολόγιο θα συνεχίσει μονότονα να διακκηρύσσει σε όλους τους τόνους ότι εάν δεν υπάρξει φρόνημα θυσίας στον Ελληνικό λαό, δεν θα μπορέσει να ενωθεί και να διώξει τους θανάσιμους για την πατρίδα προδότες!!! Και φρόνημα τέτοιο πηγάζει μόνο από τη Σταυρική θυσία του Χριστού και επομένως το διαθέτουν μόνον όσοι έχουν αληθινή και βαθειά...
πίστη στό Χριστό, όπως ακριβώς οι αγωνιστές του 21. Και επειδή κάποιοι αμφισβητούν ότι οι αγωνιστές του 21 επρότασσαν την πίστη του Χριστού στον αγώνα για την ελευθερία της Πατρίδας, χρησιμοποίησαν δε ώς επιχειρήματα και κάποιες γραφικές ταχυδακτυλουργίες του μπαρμπα Γιάννη του Σκαρίμπα, ότι ο Γέρος του Μωριά εμψύχωνε τάχα τους Έλληνες με τα κατορθώματα των αρχαίων κι όχι με την πίστη στο Χριστό, σήμερα θα δώσουμε ένα μικρό δείγμα γραφής από τα Άπαντα του ίδιου του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη που έχουν εκδοθεί το 1977 από τις ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ 1821 με εισαγωγή της Έλλης Αλεξίου και παρουσίαση από τους Γ. Τερτσέτη και Α. Πολυζωΐδη. "Ο Θεός, έλεγε, έδωσε την υπογραφή Του δια την ελευθερίαν της Ελλάδος, δεν την παίρνει πίσω". Ανέκδοτα του Κολοκοτρώνη ΑΠΑΝΤΑ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ Τόμος 1ος σελ. 171 "Αφού παρέλαβε τ΄Ανάπλι, τράβηξε πρώτα στον Άι-Γιώργη, που ήτανε τζαμί και μόλις του είχανε κάμη τα εγκαίνια οι χριστιανοί κι ενώ κλήρος και λαός έλεγε το "Δόξα εν υψίστοις", ο στρατηγός έστησε την πιό καλή τουρκική σημαία στο μέσον της εκκλησιάς, μαζί με άλλα λάφυρα προσφορά στην εκκλησιά, γονάτισε και δόξασε μαζί με τους άλλους τον Θεό, που λευτέρωσε τ΄Ανάπλι". Ανέκδοτα του Κολοκοτρώνη ΑΠΑΝΤΑ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ Τόμος 1ος σελ.182 Όταν εις το Βουλευτικόν (δικαστήριον) του ανεγνώσθη η απόφασις θανάτου είπε: -Μνήσθητί μου Κύριε, όταν έλθεις εν τη βασιλεία σου. Το είπε με φωνήν άτρεμην, έκαμε τον σταυρόν του και επήρε μια πρέζα ταμπάκο. Ανέκδοτα του Κολοκοτρώνη ΑΠΑΝΤΑ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ Τόμος 1ος σελ.196

"Το ψαλτήρι το κτωήχι, ο μηναίος, άλλαι προφητείαι, ήσαν τα βιβλία οπού ανέγνωσα." Απομνημονεύματα του Κολοκοτρώνη ΑΠΑΝΤΑ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ Τόμος 1ος σελ. 275 Επ ευκαιρία να δώσει ο γέρος του Μωριά μιαν απάντηση και στα κνώδαλα του ΣΚΑΪ περί του "μύθου" της 25ης Μαρτίου: "...και τους έλεγα, ότι την ημέρα του Ευαγγελισμού να είναι έτοιμοι, και κάθε επαρχία να κινηθεί εναντίον των Τούρκων των τοπικών, και να τους πολιορκήσουν εις τα διάφορα φρούρια..." Απομνημονεύματα του Κολοκοτρώνη ΑΠΑΝΤΑ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ Τόμος 1ος σελ. 277 "Την αυγήν εξημέρωσε εις ταις 25, Ευαγγελισμού...έρηξα καμμιά χιλιάδα τουφέκια, τρείς μπαταριαίς δια να τ΄ακούσει ο κόσμος να σηκωθεί κατά παραγγελίαν. Ακούοντες οι Γαρατζαίοι τα τουφέκια, εσκότωσαν τους κεχαγιάδες -αυτοί ήθελαν να φύγουν-και έγινε αρχή του σκοτωμού." Απομνημονεύματα του Κολοκοτρώνη ΑΠΑΝΤΑ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ Τόμος 1ος σελ. 279 Αυτά τα ολίγα από τον Στρατηγό του Αγώνα και διάλεξα αυτόν γιατί ο Μακρυγιάννης είναι γνωστός και χαρακτηρισμένος ως θρησκόληπτος από τον άθεο Βλαχογιάννη και στα γραφτά του η Πίστη είναι πιό πολλές φορές γραμμένη από την Πατρίδα. Σήμερα η λαλέουσα παγανοτηλεόραση έχει κάνει τη δουλειά της κι οι δούλοι του ευδαιμονισμού, είναι πολύ δύσκολο να αφήσουν τα δεσμά τους και να εξεγερθούν, διότι δεν εμπνέονται από το φρόνημα του Σταυρού δηλαδή φρόνημα της θυσίας. Και για να καταλάβετε τί εννοώ θα κλείσω με τις διηγήσεις του Νικηταρά και ενός Οθωμανού οπλαρχηγού από το υπόμνημά του, διηγήσεις που σώζονται στο φυλλάδιο με τίτλο "ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΩΝ ΕΙΣ ΤΑ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ" το οποίο τυπώθηκε το 1852 και αναγνώσθηκε επίσημα την 23η Μαρτίου 1858 εορτή των Βαΐων στην Βιβλιοθήκη της Βουλής: (Η διήγηση του Νικηταρά για το πώς σκότωσαν οι Τούρκοι τον πατέρα του και τον αδελφό του μαζί με κάποιον Αναγνώστη) "Σκοτώνουν τον Αναγνώστη υβρίζοντάς τον διά τον πατέρα του, εις τον αδελφό μου προβάλλουν να αλλάξει την πίστη του, δέν το στέργει. Του δείχνουν τον πατέρα του σκοτωμένο, ούτε. Θέλω να πάω εκεί που πάει ο πατέρας μου. Έκαμε το σταυρό του, κι απ΄το αίμα του έγινε σταυρός" Και συνεχίζει ο συγγραφέας του φυλλαδίου: -Εδώ κύριοι που ηύραμε το σημείον της σωτηρίας μας, ας δεσομε τα χέρια προσευχόμενοι. Όχι ακόμη. Και άλλο ακούσετε: Ένας οπλαρχηγός Οθωμανός εδιηγήθη εις έναν εκ των σεβαστών ακροατών μου, Ιωάννην Παπαρηγόπουλον, ότι εις μιαν μάχην οι δικοί μας ετσακίσθηκαν: "Ο σημαιοφόρος σας έμεινε κατακαμπίς γονατισμένος εις το γόνα του, λαβωμένο το άλλο, και εφώναζε εις τους συντρόφους του που έφευγαν: Ελάτε να πάρετε την σημαία, το σταυρό' τα βόλια έπεφταν βροχή απάνω του κι αυτός εφώναζε, τον σταυρό, τον σταυρό. Τρείς, οι πλέον γεναίοι, ξέκοψαν από τους άλλους και άρπαξαν από το χέρι του τη σημαία τους, τότε αυτός φωνάζει εις τους εδικούς μου: ελάτε τώρα να με σκοτώσετε. Εχύθηκα να τον γλυτώσω, επειδή με θάμπωσε η ανδρεία του, αλλά τον ηύρα κομματιασμένο από τους εδικούς μου, η σημαία ορθή εις το καταράχι" ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΩΝ ΕΙΣ ΤΑ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΑΠΑΝΤΑ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ Τόμος 2ος σελ. 137,138 ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΟΤΑΝ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΤΑΥΡΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ
Πηγη