«Παίρνουν από τους Ελληνες ό,τι άρπαζαν παλιά με πολέμους»

ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΒΛΗΘΕΙ ΣΕ ΟΠΛΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Μ. ΧΑΝΤΣΟΝ •ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ: ΓΗ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ

Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ

Ο,τι δεν μπόρεσαν να πάρουν με πόλεμο, θα το πάρουν με το χρέος, υποστηρίζει σε άρθρο του στη γνωστή αιρετική ιστοσελίδα «Counterpunch» ο πρώην οικονομολόγος της Γουόλ Στριτ, Μάικλ Χάντσον,
ζητώντας από τους Ελληνες να κάνουν δημοψήφισμα σαν τους Ισλανδούς και να απορρίψουν τα σκληρά μέτρα λιτότητας.

«Οι τραπεζίτες επιχειρούν να πετύχουν, χρησιμοποιώντας το σφυρί του χρέους, ό,τι κατάφερνε ένας πόλεμος στο παρελθόν», τονίζει. «Ζητούν την ιδιωτικοποίηση δημόσιων περιουσιακών αγαθών… Η μεταβίβαση γης, κοινωφελών επιχειρήσεων, ο τόκος ως χρηματοοικονομικό λάφυρο και η υποτέλεια στις οικονομίες των πιστωτών κάνει την οικονομική λιτότητα να μοιάζει με πόλεμο στην πράξη», γράφει ο Αμερικανός οικονομολόγος, καθηγητής σήμερα στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι στο Κάνσας και συγγραφέας αρκετών επικριτικών βιβλίων για την πολιτική των ΗΠΑ, με γνωστότερο το «Σούπερ Ιμπεριαλισμός: Η Οικονομική Στρατηγική της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας (Super Imperialism: The Economic Strategy of American Empire)».

Στην Αθήνα, η μάχη της Ευρώπης

«Η μάχη για το μέλλον της Ευρώπης διεξάγεται στην Αθήνα και τις άλλες ελληνικές πόλεις που αντιστέκονται σε οικονομικές αξιώσεις οι οποίες αποτελούν μια εκδοχή πλήρους στρατιωτικής επίθεσης τον 21ο αιώνα», αναφέρει σε άρθρο με τίτλο «Η ανάγκη για ένα ελληνικό δημοψήφισμα – πώς να εκλαϊκεύσουμε καλύτερα την ιδέα».

«Οι καταστροφικές οικονομικές πολιτικές μοιάζουν περισσότερο με άσκηση στην κοινοτοπία του κακού – σε αυτήν την περίπτωση, τις αξιώσεις υπέρ των πιστωτών της ΕΚΤ, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ (που ελέγχεται από το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών)».

«Η πλέον αποτελεσματική τακτική είναι η απαίτηση για τη διεξαγωγή εθνικού δημοψηφίσματος για την αποδοχή ή όχι των όρων της ΕΚΤ, για λιτότητα, αύξηση της φορολογίας, μείωση των δημόσιων δαπανών και το ξεπούλημα», γράφει σε άλλο σημείο του άρθρου του ο Αμερικανός οικονομολόγος.

«Ετσι σταμάτησε ο πρόεδρος της Ισλανδίας τη σοσιαλδημοκρατική ηγεσία της χώρας από το να οδηγήσει την οικονομία στις καταστροφικές (και νομικά μη απαραίτητες) πληρωμές που απαιτούσε το Εργατικό Κόμμα του Γκόρντον Μπράουν καθώς και αυτές που ζητούσαν οι Ολλανδοί για τη διάσωση των τραπεζών Icesave και Kaupthing».

«Η μόνη νομική βάση για να απαιτηθεί η αποπληρωμή για την οικονομική διάσωση γαλλικών και γερμανικών τραπεζών από την Ε.Ε. -και η απαίτηση του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ, ότι τα χρέη είναι ιερά και όχι οι ζωές των πολιτών- είναι η αποδοχή και η συγκατάθεση από τον κόσμο μιας τέτοιας πολιτικής. Ειδάλλως η επιβολή του χρέους θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως πράξη οικονομικού πολέμου», συμπληρώνει.

«Συνοψίζοντας, οι στόχοι της ξένης οικονομικής επιθετικότητας είναι ίδιοι με τη στρατιωτική κατοχή: γη και εξουσία… Σε αντίθεση με τις απαιτήσεις της Ε.Ε. για “εσωτερική υποτίμηση” (μείωση μισθών) ως μέσο για τη μείωση του εργατικού κόστους στην Ελλάδα, με στόχο να γίνει πιο ανταγωνιστική, η μείωση του επιπέδου ζωής δεν είναι λύση. Μειώνει την παραγωγικότητα, ενώ παράλληλα διαβρώνει την εσωτερική αγορά, προκαλώντας ένα επιδεινούμενο σπιράλ οικονομικής ύφεσης».
Πηγη