Θα δώσει το δακτυλίδι όπως το πήρε από τον Σημίτη;

Ο τρόπος με τον οποίο μοιράστηκε- ορθότερα ισομοιράστηκε- ο χρόνος ομιλίας για το Μεσοπρόθεσμο στη Βουλή μεταξύ του Γιώργου Παπανδρέου και του Ευάγγελου Βενιζέλου, δεν πέρασε απαρατήρητος. Ούτε από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ούτε από τους παροικούντες την πολιτική Ιερουσαλήμ και τα πέριξ αυτής.



Ο Μπένι θέλησε και εμφανίστηκε σαν «συγκυβερνήτης» και ο Γιώργος του το επέτρεψε. Είναι λογικό να σκεφτεί κανείς ότι το σκηνικό επιβλήθηκε λόγω της κρισιμότητας του εγχειρήματος, μιας και αν ο Μπένι δεν το έπαιρνε στην πλάτη του (και φυσικά αν δεν είχε προηγηθεί ο ανασχηματισμός) τώρα θα μιλούσαμε για την ημερομηνία των εκλογών. Στην πολιτική ωστόσο, τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Θυμηθείτε πχ την στήριξη που έδωσε ο Γιώργος στον Σημίτη, στο Συνέδριο που τον ανέδειξε Πρόεδρο, αδειάζοντας τον «οικόσιτο» Άκη. Πολλοί τότε, εξεπλάγησαν. Κάποια χρόνια αργότερα, κατάλαβαν...

Ήδη, επιφανείς δημοσιογράφοι άρχισαν να θέτουν ζήτημα ηγεσίας θέτοντας υποθετικά προσώρας ερωτήματα.
Δεν θα πρέπει όμως να αποκλειστεί το ενδεχόμενο, ανάλογα ερωτήματα, να αρχίσουν να τίθενται και στις μετρήσεις κοινής γνώμης, υπό τον γενικό τίτλο με ποιον αρχηγό θα κερδίσει το ΠΑΣΟΚ τις επόμενες εκλογές, ως και τον εξειδικευμένο ποιος μπορεί να κερδίσει τις εκλογές, ο Παπανδρέου ή ο Βενιζέλος; Σενάρια επιστημονικής φαντασίας- μπορεί να αντιτείνει κανείς. Πλανάται...

Το ΠΑΣΟΚ είναι κόμμα εξουσίας. Μπορεί να γεννήθηκε μακρυά από αυτή, αλλά γεννήθηκε γι' αυτή. Πάντα, οδηγός των αποφάσεων της πλειοψηφίας των μελών και των στελεχών του όταν ετέθη θέμα ηγεσίας, παρέμεινε το ποιος μπορεί να κερδίσει τις εκλογές. Έτσι ο Σημίτης έγινε ο πρώτος της «ομάδας των 4» και στη συνέχεια υπερίσχυσε του Άκη, έτσι ουδείς διαμαρτυρήθηκε όταν έδωσε το δακτυλίδι της διαδοχής του, έτσι και ο Γιώργος κέρδισε τον Βενιζέλο. Και εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι μέλη και στελέχη διαθέτουν- το δείχνει η ιστορία, αλάθητο κριτήριο.

Αυτή τη στιγμή το ΠΑΣΟΚ υστερεί της ΝΔ στις δημοσκοπήσεις, ενώ άρχισε να χάνει το προβάδισμα και ο Γιώργος από τον Σαμαρά σε προσωπικό επίπεδο, αν και το δεύτερο έχει αποδειχθεί ότι δεν είναι καθοριστικής σημασίας. Ταυτοχρόνως λαμβάνει νέα αντιλαϊκά μέτρα- αμφίβολο αν θα γίνει δυνατόν να υλοποιηθούν. Και από κοντά, ο Μπένι κερδίζει- με τη βοήθεια του τύπου, την κομματική νομιμοποίηση που του έλειπε.

Αν ο Γιώργος χάσει τις επόμενες εκλογές- όποτε και αν γίνουν, το ξέρει και το ξέρουμε, δεν μπορεί να παραμείνει στην Προεδρία. Το ερώτημα είναι αν θα αποφασίσει να ηττηθεί ή αν θα ακολουθήσει το παράδειγμα του προκατόχου του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και δρομολογήσει την αλλαγή ευρισκόμενος στην πρωτοκαθεδρία.

Χαρακτηριστικά, ο Σεραφείμ Κοτρώτσος γράφει (anatropi2020) ότι «αρκετοί κάνουν, πλέον, τέτοιες σκέψεις στο ΠΑΣΟΚ. Από βουλευτές, όπως οι κυρίες Αντωνίου και Γιαννακά που, όπως μαθαίνω, πρωταγωνιστούν στην επιχείρηση "Γκόρντον Μπράουν" (έτσι αποκαλούν την μετάβαση σε ηγεσία Βενιζέλου, κατ΄ αναλογία εκείνων που συνέβησαν στους Βρετανούς Εργατικούς με την αντικατάσταση του τότε αρχηγού του κόμματος και πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ από τον τότε υπουργό Οικονομικών), μέχρι μιντιακά συγκροτήματα που θεωρούν πως ο πολιτικός κύκλος του Γιώργου τέλειωσε».
πηγη