Πρετεντέρη, Εκτροπή είναι η πολιτική πραγματικότητα που συνδιαμορφώθηκε τα τελευταία 35 χρόνια

Ενοχλήθηκε (μάλλον φοβήθηκε) από τους αγανακτισμένους που γιουχάρανε ομαδικά τους εκπροσώπους του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος έξω από τη Βουλή.
Και είναι λογικό και αναμενόμενο τα “ ντόμπερμαν (ή μήπως λουλούδες) της ενημέρωσης” να φροντίσουν να αποδείξουν στα αφεντικά τους ότι δίκαια τόσα χρόνια κέρδιζαν τους παχυλούς μισθούς και συνδιαμόρφωναν το άθλιο πολιτικό σκηνικό. Άλλωστε αυτοί δεν είναι απλοί δημοσιοκάφροι αλλά κοτζάμ image makers της διαπλοκής και διαφθοράς όλου του κυρίαρχου συστήματος στη χώρα.


Και είναι βέβαιο ότι είναι αυτοί που θα προσπαθήσουν να διαβάλλουν το κίνημα, να διαφθείρουν άτομα που ήδη άρχισαν να προβάλλουν ως δήθεν ηγέτες του, να συκοφαντήσουν ή να λοιδορήσουν την όποια συγκρότησή του, να τρομοκρατήσουν με τη γκεμπελίστικου τρόπου προπαγάνδα τους μέσα από τα κουτιά αποβλάκωσης  τους αστούς που τόσα χρόνια φρόντισαν να τους μετατρέψουν σε τηλεορασοπολίτες μιας μπανανίας.
Είναι αυτοί που χτυπάνε αλύπητα και με όποιο βρώμικο τρόπο το διαδίκτυο και τα μπλογκς, γιατί είναι από τα ελάχιστα προπύργια ανεξάρτητης και ελεύθερης σκέψης που απέμειναν. Και κυρίως γιατί είναι ανεξέλεγκτα και άρα τα αφεντικά τους δεν μπορούν να έχουν τη συνολική και καθολική υποταγή τους.
Στα πλαίσια αυτά ο Ντερμπεντέρης του Βλήματος  εντάσσει τους αρνητές της διαφθοράς και της υποταγής εξεγερμένους πολίτες των πλατειών στην κατηγορία του υποστρώματος των καθυστερημένων της χώρας λέγοντας σε σημερινό άρθρο – λίβελλο:
“ Η χώρα διέθετε πάντοτε ένα υπόστρωµα υστέρησης και καθυστέρησης, το οποίο στις στενόχωρες στιγµές βγαίνει στην επιφάνεια”.
Δεν διστάζει δε να διαστρεβλώσει το αίτημα της νέμεσις του κινήματος (που εκφράζεται με το σύνθημα κλέφτες – κλέφτες) ότι εκπορεύεται  όχι από επιθυμία   “ διόρθωσης και της ανόρθωσης αλλά της εκδίκησης. Αισθάνονται την ταπείνωση προσωπικά. Και ζητούν την τιµωρία όχι των ενόχων ή των υπαιτίων αλλά των άλλων.”
Και κατηγορεί το κίνημα που ζητά την καταδίκη του φαύλου συστήματος ,ότι θα έπρεπε να προσανατολίζεται στην τιμωρία κάποιων ενόχων και όχι συλλήβδην όλου του ένοχου συστήματος
Και καταλήγει να τρομοκρατήσει και πάλι την ελληνική κοινωνία (παλιά μου τέχνη κόσκινο) για τον κίνδυνο εκτροπής:
“ …ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ η διάσταση ανάµεσα στην έλλογη πρακτική µιας δηµοκρατικής πολιτείας και το αλόγιστο θυµικό κάποιων πολιτών της στοιχειοθετεί αντικειµενικά σε περίοδο κρίσης έναν κίνδυνο εκτροπής”.
Εκτροπή,  σκυλάκι του συστήματος, είναι αυτό που συμβαίνει μέχρι σήμερα.
Το κίνημα, θέλετε δε θέλετε εσείς οι υπηρέτες του, θα αποδώσει ΚΑΘΑΡΣΗ.
Και καλό θα είναι να αρχίζετε να το αντιληφθείτε πριν είναι πολύ αργά για όλους.
Πηγη