1945: Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο Γ. Παπανδρέου…1955: Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο Κ. Καραμανλής…
1965: Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο Γ. Παπανδρέου…
1975: Πρωθυπουργός της......
Ελλάδας, ο Κ. Καραμανλής…1985: Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο Α. Παπανδρέου…
1995: Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο Α. Παπανδρέου…
2005: Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο Κ. Καραμανλής…
2010: Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο Γ. Παπανδρέου…
Ναι, παγκοσμίως δεν θα βρείτε άλλο προηγούμενο, ίσως ούτε καν σε βασιλικές δυναστείες. Τελικά ποιός μας φταίει; Κάνουμε πλάκα και υποτιμούμε τους Τούρκους, οι οποίοι όμως είχαν την λεβεντιά να αναδείξουν ηγέτη τους όχι τον γιό του Ντεμιρέλ, ούτε τον ανιψιό του Ετσεβίτ. Οι καθ’ ημάς ”πολιτικά υπανάπτυκτοι” Τούρκοι, ”γέννησαν” με το αλάθητο λαικό ένστικτο,κάποιον που ξεκίνησε από λούστρος, τον Ταίπ Ερντογάν.
Τον Νοέμβριο του 2009, οι πολίτες, με την εκλογή από τη βάση του Αντώνη Σαμαρά, έδειξαν για πρώτη ίσως φορά τη βούληση νααπεγκλωβιστούν η κοινωνία και η πατρίδα απο το σαθρό πολιτικό σκηνικό των ”οικογενειών”. Για να φθάσουμε σήμερα, ο Παπανδρέου ο Γ’ να απειλεί αυτούς τους πολίτες, αυτήν την κοινωνία, με τιμωρία αν τολμήσουν να μην ψηφίσουν, και αψηφίσουν, τους πράσινους εκλεκτούς: Εκλογές.
Να προδικάσουμε τι θα συμβεί αν αυτή η κυβέρνηση, με τα γνωστά έσωθεν και έξωθεν υποστηρίγματα, παραμείνει επί μακρόν στο τιμόνι της χώρας;
Να δούμε και πέραν της οικονομίας, όπου η ”πράσινη ανάπτυξη”, της ”πράσινης κυβέρνησης”, έγιναν μαύρος εφιάλτης για τον Έλληνα και την Ελληνίδα.
Στα εθνικά μας ζητήματα. Γιατί οικονομία, σε βάθος χρόνου, ξαναχτίζεις.
Πατρίδα δεν επιστρέφεται.
Ρωτήστε κάποιον Ίμβριο, ή Κύπριο πρόσφυγα να σας το επιβεβαιώσει…
Στο Αιγαίο, η κυβέρνηση και οι γνωστοί εξωθεσμικοί της αστέρες, εμφανίζονται να διαπραγματεύονται με τους Τούρκους ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα που ουδείς προκάτοχος του ΓΑΠ δέχθηκε να συζητήσει. Στο κυπριακό, η Λευκωσία ΄΄αποφασίζει΄΄ (τι να αποφασίσει άχρηστοι του λεκανοπεδίου με 40.000 Αττίλες;) και η Αθήνα ΄΄συμπαρίσταται΄΄ (βλέπε σφυρίζει αδιάφορα…).
Και εδώ, ο Αντώνης Σαμαράς, είχε το φιλότιμο να δηλώσει δημόσια πως νέο Ανάν δεν θα γίνει δεκτό. Το ποιός, πρώτος και καλύτερος, είχε γίνει ο πλασιέ του εθνοκτόνου εκείνου σχεδίου, Κύπριοι και Ελλαδίτες το θυμόμαστε ακόμα. Οι μνήμες μας αντέχουν, δεν κατάντησαν λευχαιμικές…
Το όνομα Μακεδονία, και μαζί 30 αιώνες ιστορία, το διαπραγματεύονται στα ζάρια. Όσο για τα διεθνή ερείσματα της χώρας, άστα…Επίκυψη στους ανατολικά του Αιγαίου, πρόσδεση στους δυτικά του Ατλαντικού.
Από την Ζυρίχη και το Λονδίνο του ’59, έως την εναρμόνιση του ΓΑΠ με τους παγκόσμιους εντολοδότες σήμερα, δεν άλλαξαν πολλά. Εδώ είναι και το μεγάλο στοίχημα για τον Αντώνη Σαμαρά. Γιατί ο κόσμος βαίνει προς το πολυπολικότερον. Οι Τούρκοι (βλέπε Νταβούτογλου) ήδη το κατάλαβαν. Σήμερα, όλοι επιτρέπεται να συνομιλούν (και ενίοτε να ΄΄παίζουν΄΄) με όλους…
Αναζητούνται λοιπόν νέες ισορροπίες στην ελληνική εξωτερική πολιτική.
Ο Αντώνης Σαμαράς καλείται να εφαρμόσει στο Αιγαίο Θουκυδίδη: ΄΄Αυτοί στων οποίων τις απαιτήσεις θα υποχωρήσετε, σύντομα θα ξανάρθουν, ζητώντας περισσότερα…” Ο Αντώνης Σαμαράς καλείται, ως αυριανός πρωθυπουργός, να εφαρμόσει στην Θράκη τον μέγα βωμολόχο Καραισκάκη: ΄΄Τον Τούρκο και κάτι άλλο, όσο τον χαιδεύεις σηκώνεται...΄΄
Ο Αντώνης Σαμαράς, καλείται να ξανασηκώσει μια γονατισμένη και ανυπόληπτη Ελλάδαπου σέρνεται σήμερα ως ανθυποπροτεκτοράτο.
Δίχως εξάρσεις, μαξιμαλισμούς, βιασύνες και εθνικοκαπηλεία. Αλλά ήρεμα, νηφάλια, επαναχαράσσοντας τη ρότα της χώρας και καθιστώντας από τώρα σαφές, πως η Ελλάδα η δική του δεν θα είναι η Ελλάδα του ΓΑΠ, η Ελλάδα των δεδομένων ”οικογενειών”, η Ελλάδα-καρπαζοεισπράχτορας ακόμη και από κρατίδια μεγέθους Σκοπίων.
Όλοι θυμούμαστε τις περί ΄΄κόκκινων γραμμών΄΄ δηλώσεις του Σαμαρά. Αντώνη, είσαι σε καλό δρόμο.
Το ραντεβού με την Ιστορία πλησιάζει.
Και η Ιστορία συνηθίζει να καλύπτει τα κενά. Αντώνη, στην κρίσιμη ώρα, στο σημαντικότερο ραντεβού της ζωής σου, φρόντισε να είσαι εκεί.
Όχι για πάρτη σου, ούτε για πάρτη μας.
Για χάρη των παιδιών μας. Που πρέπει να μεγαλώσουν σε γη που θα λέγεται ελληνική…
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΡΚΑΛΕΤΣΗΣ
http://olympia.gr/2010/11/01/«τον-τούρκο-και-κάτι-άλλο-όσο-τον-χαιδε/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου