Τώρα πια το κοινωνικό περιθώριο δεν είναι μια απλή θεωρητική ταξινόμηση. Είναι η άγρια πραγματικότητα χιλιάδων ανθρώπων που ζουν, χωρίς καλά καλά να το καταλάβουν, στους δρόμους της απόγνωσης. Το FORUM συνάντησε τρεις από αυτούς και συζήτησε μαζί τους....για το πώς πέρασαν από την οργανωμένη καθημερινότητα που κάποτε είχαν στην κόκκινη ζώνη της φτώχειας και της διαρκούς αβεβαιότητας. Κοιμάται στο αυτοκίνητό του μήνες τώρα, σχεδόν από τη στιγμή που έχασε τη δουλειά του. Οταν θέλει να ξεφύγει από τον εφιάλτη που ζει, ακούει και γράφει μουσική...
«Δούλευα ως security και ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα μείνω χωρίς δουλειά. Είναι εφιαλτικό να αισθάνεσαι ξαφνικά αποκομμένος από την ίδια τη ζωή. Είχα δουλειά, είχα σπίτι, είχα μια οργανωμένη καθημερινότητα. Τώρα δεν έχω τίποτα.
πηγη
5 σχόλια:
Και ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα. Έρχονται ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ!!!
ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΟΛΑΣΗ!!!ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΟΝΤΑ!!!!ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ......
ΤΙ ΛΕΣ ΤΩΡΑ;
ΕΠΑΘΑ ΒΡΕ ΑΓΟΡΙ.
ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ ΟΜΩΣ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΕΑ ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ.
...ΑΟΡΑΤΟΣ...
Πρέπει να αντιδράσουμε σε αυτό που κάνουν αλλιώς όλοι έτσι θα βρεθούμε…
Όταν τα κ......α δίνουν εκατομμύρια € σε ΜΚΟ και κόβουν από παντού εμείς θα πρέπει να πάρουμε τα παλούκια & να υπερασπιστούμε όπως ορκιστήκαμε μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματος μας όπως ορκιστήκαμε την πατρίδα μας τις οικογένειες μας & την θρησκεία μας.
Δημοσίευση σχολίου