Η Άννα λανσάρει την μισόζωη Θρησκεία… χωρίς Παναγία φυσικά!

Η γλυκιά μορφή της Παναγιάς είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα επιρροής Θρησκειών από τον Ελληνικό πολιτισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι η Παναγιά δεσπόζει στον Ελλαδικό χώρο αλλά και στη “Μεγάλη Ελλάδα” όπου το άγαλμα της συναντάται σε κάθε γωνιά. Δεν είναι θρησκευτικό το θέμα αλλά βαθιά πολιτισμικό, φιλοσοφικό. Η....
μισανθρωπία επιβάλλει την εξαφάνιση κάθε γυναικείας φιγούρας από την λατρεία ώστε να επικρατήσει η βαρβαρότητα. Δείτε τους προτεστάντες, την “Χριστιανική” θρησκεία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των Ούννων, το Ισλάμ και τόσα άλλα παραδείγματα. Διαβάστε επίσης: Η Μητέρα των μαχών

Γράφει η Εύη Πανταζοπούλου στην Δημοκρατία

Απουσία παίρνει από το μάθημα των Θρησκευτικών στο νέο βιβλίο που θα διδάσκεται από την επόμενη χρονιά στη β’ γυμνασίου η Θεοτόκος Μαρία. Προφανώς οι συγγραφείς του εγχειριδίου Γιώργος Τσανανάς και Απόστολος Μπάρλος δεν έκριναν απαραίτητο να αναφέρουν πουθενά την Παναγία ή μάλλον δεν τους ταίριαζε να την αναφέρουν, αφού άλλαξαν άρδην το περιεχόμενο του βιβλίου. Με την έγκριση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και του υπουργείου Παιδείας, απάλειψαν τη διδασκαλία της Καινής Διαθήκης, η οποία καταλαμβάνει μέχρι τώρα το μεγαλύτερο κομμάτι του υπάρχοντος εγχειριδίου, και άφησαν μερικές μόνο αναφορές, μετατρέποντας το βιβλίο των Θρησκευτικών σε μια φιλολογική ανάλυση των ομοιοτήτων ανάμεσα στις διάφορες θρησκείες.

Το θέμα έφερε στη δημοσιότητα ο Ιωάννης Τάτσης, θεολόγος, που διδάσκει σε λύκειο της Θεσπρωτίας, ο οποίος παρέλαβε τα νέα προγράμματα σπουδών που -εκτός απροόπτου- θα εφαρμοστούν από την επόμενη χρονιά στα σχολεία. Εκπληκτος διαπίστωσε ότι στο νέο διδακτικό εγχειρίδιο η Καινή Διαθήκη, όχι μόνο δεν αποτελεί τον κεντρικό άξονα του μαθήματος, αλλά εξετάζεται επιδερμικά, ως ένα βιβλίο που δίνει κάποιες πληροφορίες για τον Χριστό με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το κοράνι μιλάει για τον Αλλάχ. Μιλώντας στη «δημοκρατία», ο κ. Τάτσης εκφράζει τη λύπη του γιατί, όπως εξηγεί, «επιχειρούν να πείσουν τους μαθητές ότι όλες οι θρησκείες είναι ίδιες, με διαφορετικές εκδοχές» σχολιάζοντας ακόμη ότι το μάθημα «χάνει τη χριστιανική του μορφή και γίνεται θρησκειολογικό».

Προκαλώντας το κοινό αίσθημα, οι συγγραφείς του βιβλίου, αφού αποφάσισαν ότι είναι περιττό για τους μαθητές του γυμνασίου να διδαχθούν για την Παναγία, τα Πάθη, τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Κυρίου (γεγονότα στα οποία γίνεται εκτεταμένη αναφορά στο τωρινό βιβλίο), περιέλαβαν ενότητες όπως «Ο Ιησούς Χριστός στο κοράνι και στη λογοτεχνία του Ισλάμ». Αφιερώνονται δε περισσότερες από 10 ώρες διδασκαλίας στο κεφάλαιο «Διάσπαση και αντιπαλότητα στις θρησκείες», όπου τα παιδιά καλούνται να μελετήσουν ως βασικό θέμα τους «Χριστιανούς που διώκουν χριστιανούς».
πηγή