Μας φαίνονται μεγάλοι γιατί είμαστε γονατιστοί. Ας σηκωθούμε

Το καζάνι της λαϊκής οργής βράζει, εδώ και αρκετό καιρό, και είναι έτοιμο να εκραγεί. Αυξήσεις στις τιμές αγαθών, υπηρεσιών, διοδίων και καυσίμων, επιβολή έκτακτων φοροεισπρακτικών μέτρων και αυτοπεραίωση στην... αυτοπεραίωση! Μειώσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, απώλεια κεκτημένων ασφαλιστικών και εργατικών δικαιωμάτων, κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, απολύσεις, ανεργία. Μια Κυβέρνηση η οποία άγεται και φέρεται από τις επιταγές της τρόϊκας και τις ορέξεις των αλλοδαπών δανειστών και μεγαλοεργολάβων, ανήμπορη να χαράξει εθνική πολιτική, ανήμπορη, σε λίγο, να προασπίσει ακόμη και τα εδαφικά και κυριαρχικά μας δικαιώματα, και μια αντιπολίτευση, που προήλθε θαρρείς από παρθενογένεση, να θυμίζει "δάσκαλο που δίδασκε και λόγο δεν εκράτει".

Αδιαφορώ για την επιθετική κριτική που μου ασκεί τελευταία ένας αναγνώστης απ' την Κρήτη, ο οποίος, καθισμένος (προφανώς) στο αναπαυτικό ανάκλιντρό του, με κατηγορεί ότι εκτρέπω την ύλη του περιοδικού σε θέματα που δεν έχουν σχέση με το φουσκωτό σκάφος και την θάλασσα και συμβάλλω, τάχα, μαζί με τα μ.μ.ε., στο ψυχοπλάκωμα των αναγνωστών μου και στην απώλεια της αισιοδοξίας τους! Επιμένω και εμμένω στην επιλογή μου να μην στρουθοκαμηλίζω, υποκρινόμενος ότι δεν αντιλαμβάνομαι τι συμβαίνει γύρω μου, περιγράφοντας ταξίδια στη σφαίρα της φαντασίας και στο απέραντο γαλάζιο, παρουσιάζοντας σκάφη που δεν κατασκευάζονται, δεν πωλούνται και δεν ταξιδεύουν. Και έχω, πιστεύω, κάθε δικαίωμα να το κάνω αυτό, από την στιγμή που στο διαδικτυακό αυτό περιοδικό σερφάρουν όλοι ελεύθερα (συνεπώς μπορούν ανέξοδα να γυρίσουν... ιστοσελίδα, αν δεν τους ικανοποιεί αυτό που διαβάζουν) ενώ οι διαφημιστικές καταχωρήσεις δεν εξασφαλίζουν ούτε καν το ρεύμα που καταναλώνει ο ηλεκτρονικός υπολογιστής μου...

Η αιχμή του δόρατος της λαϊκής αγανάκτησης εκφράζεται πάντως, εδώ και αρκετούς μήνες, με το ακαπέλλωτο Κίνημα των πολιτών οι οποίοι ζητούν άμεση κατάργηση όλων των διοδίων, αφού οι δρόμοι, όπως ακριβώς η Παιδεία και η Υγεία, αποτελούν κοινωνικό αγαθό, ενώ η ελεύθερη μετακίνηση των Ελλήνων πολιτών μέσα στη χώρα τους προβλέπεται ρητώς και από το Ελληνικό Σύνταγμα.

Έχω σηκωθεί λοιπόν απ' τον καναπέ μου, έχω σφραγίσει το τηλεκοντρόλ της τιβούλας και έχω βγει στο πεζοδρόμιο, μαζί με όλους αυτούς που φωνάζουν και διαμαρτύρονται γι' αυτά που τόσα χρόνια κέρδισαν με αγώνες και τους παίρνουν πίσω εν μια νυκτί. Ανοίγω κι' εγώ τις μπάρες των διοδίων και, πιστέψτε με, μόνο όποιος κάνει το ίδιο μπορεί να αντιληφθεί το μέγεθος της ηδονής που με πλημμυρίζει τη στιγμή που το σίδερο βγαίνει απ' τον ορίζοντά μου. Και δεν συμμετέχω στις πορείες συνδικαλιστικών ομάδων, γιατί δεν με πείθουν οι επικεφαλής τους, ούτε οι, στα υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια ευρισκόμενοι, συνδαιτημόνες τους...

Δεν είχα ύπνο προχθές και, μετρώντας τις ώρες έως ότου ξημερώσει, προσπάθησα να απαντήσω στα ερωτήματα που ο ίδιος έθεσα στον εαυτό μου. Αρκεί να διαμαρτύρεται κανείς χωρίς να προτείνει; Αρκεί να σηκώνει τις μπάρες χωρίς να δίνει εναλλακτικές λύσεις για την συντήρηση των αυτοκινητοδρόμων που όλοι χρησιμοποιούμε; Μήπως λαϊκίζουμε; Τι θα κάναμε εμείς εάν (υποθετικώς) μας ανέθεταν την διαχείριση (περί εκμετάλλευσης ουδείς λόγος, αφού τα κοινωνικά αγαθά δεν επιδέχονται εμπορικής εκμετάλλευσης) των εθνικών μας δρόμων;

Και κατέληξα σ' αυτές τις απαντήσεις-προτάσεις :

1) Ο επαίσχυντος νόμος 3555 του 2007, με τον οποίον έγινε η παραχώρηση και εκμετάλλευση των εθνικών μας δρόμων (εκχώρηση δηλαδή της δημόσιας περιουσίας) σε ιδιώτες, καταργείται και οι μεγαλοεργολάβοι μαζεύουν τα βρεμένα τους και φεύγουν νύκτα (για να μην τους δούμε και τους δείρουμε καθώς θα αποχωρούν). Ο αρμόδιος υπουργός, ο οποίος υπέγραψε την επαίσχυντη σύμβαση, καλείται αμέσως σε απολογία, εξετάζεται το πόθεν έσχες του και όλοι οι τραπεζικοί του λογαριασμοί και, εφ’ όσον διαπιστωθεί ότι «τα πήρε», προωθείται προς τον Κορυδαλλό και δημεύεται η περιουσία του.

2) Το Κράτος αναλαμβάνει την υποχρέωση να ολοκληρώσει, το συντομότερο δυνατόν, όλους τους υπό κατασκευήν αυτοκινητοδρόμους, αλλά και να κατασκευάσει καινούριους, με τα χρήματα που έχει ήδη εισπράξει από τα τέλη διοδίων τα τελευταία πενήντα χρόνια, αλλά και με τα χρήματα που συνεχώς εισπράττει από την φορολόγηση των πολιτών, τα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων και τον ανελέητο έμμεσο φόρο κατανάλωσης τον οποίον επιβάλλει στα καύσιμα. Η ελεύθερη και χωρίς όρους μετακίνηση προβλέπεται από το Ελληνικό Σύνταγμα, οι δε δρόμοι αποτελούν κοινωνικό αγαθό το οποίο δεν επιδέχεται καμμίας εμπορικής εκμετάλλευσης. Κάθε νέος αυτοκινητόδρομος θα πρέπει να κατασκευάζεται με βασικό γνώμονα το γενικότερο συμφέρον των πολιτών και την προστασία των κατά τόπους κοινωνιών και του περιβάλλοντος.

3) Όλοι, ανεξαιρέτως, οι κάτοχοι ιδιωτικής χρήσεως αυτοκινήτων, συμπεριλαμβανομένων των αυτοκινήτων του δημοσίου τομέα, των βουλευτών και των Εκκλησιαστικών Αρχών, θα καταβάλλουν ένα ετήσιο συμβολικό παράβολο 30 (τριάντα) ευρώ, υπό μορφήν αυτοκόλλητου. Αναλογικώς, παράβολο 100 (εκατό) ευρώ θα καταβάλλουν όλα τα δημοσίας χρήσεως αυτοκίνητα, τα φορτηγά και τα λεωφορεία. Τα χρήματα αυτά θα προορίζονται για την συντήρηση των αυτοκινητοδρόμων και τις αμοιβές αυτών οι οποίοι θα ασχοληθούν με το έργο της συντήρησης.

4) Την χρηστή διαχείριση των χρημάτων αυτών, την εκτέλεση και την επίβλεψη των εργασιών για την ορθολογική, αξιόπιστη, ασφαλή και χωρίς υπερτιμολογήσεις (το κυριώτερο) συντήρηση των αυτοκινητοδρόμων, θα αναλάβει ομάδα πολιτών, αποτελουμένη από οικονομολόγους, πολιτικούς μηχανικούς, πολεοδόμους, περιβαλλοντολόγους κ.λπ. Στην ομάδα αυτή, η οποία θα είναι ολιγομελής και θα αμείβεται με τα χρήματα που θα εισπράττονται από τα παράβολα, δεν θα συμμετέχουν πολιτικοί, υπάλληλοι του Δημοσίου, εργολάβοι, τεχνικές εταιρείες, οι ιδιοκτήτες των μέσων μαζικής ενημέρωσης και οι δημοσιογράφοι οι οποίοι απασχολούνται σ’ αυτά.

5) Όλοι οι σταθμοί διοδίων θα καταργηθούν, οι μπάρες θα απομακρυνθούν, και στη θέση τους θα τοποθετηθούν διακοσμητικά φυτά και λουλούδια, καθώς και πινακίδες με οδηγίες και ευχές προς τους οδηγούς για καλό και ασφαλές ταξίδι.

Πώς σας φαίνεται; Νομίζετε ότι κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο; Δεν έχουν οι κυβερνώντες παρά να το θέσουν σε εφαρμογή. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα...

Ιωσήφ Παπαδόπουλος