Ο πατριωτισμός βρίσκεται σήμερα υπό διωγμό. Οι εντολοδόχοι της Παγκοσμιοποιήσεως δεν θέλουν ανθρώπους και λαούς με βιώματα εθνικής ταυτότητος, με ρίζες ιστορίας και πολιτισμού. Ο αποδεκτός ανθρωπολογικός τύπος της Νέας Τάξεως είναι «ο πολίτης του κόσμου», ο άνθρωπος με «οικουμενικές αντιλήψεις» που υπερβαίνει τα εθνικά, θρησκευτικά και πολιτιστικά «στερεότυπα». Σε ποιο εργαστήριο κατασκευάζεται αυτός ο τύπος του ανθρώπου δεν είναι ακόμη γνωστό, καθώς μέχρι σήμερα κάθε άνθρωπος είναι αποδέκτης ενός εθνικού πολιτισμού, με συγκεκριμένες ιστορικές και πολιτιστικές καταβολές.
Γιατί η Παγκοσμιοποίηση προσπαθεί να ενοχοποιήσει τον πατριωτισμό; Διότι ο πατριωτισμός συνδέεται με την ελευθερία, εθνική και ατομική. Η διαπρεπής ακαδημαϊκός Ζακλίν ντε Ρομιγί στο βιβλίο της «Η Αρχαία Ελλάδα σε αναζήτηση της ελευθερίας» τοποθετεί τον πατριωτισμό ως προαπαιτούμενο της ελευθερίας του πολίτη, καθώς ο ελεύθερος πολίτης ήταν απόρροια της ελευθέρας πόλεως. Ακόμη και στην περίοδο της Γαλλικής επαναστάσεως και του Διαφωτισμού κανένας δεν σκέφθηκε να αμφισβητήσει την αξία του πατριωτισμού. Ο κλασσικός φιλελευθερισμός μπορεί να συγκρούσθηκε αιματηρά με την Βασιλεία και την Εκκλησία αλλά ενίσχυσε και το πατριωτικό αίσθημα του πολίτη. Η πίστη στον Βασιλιά αντικαταστάθηκε από την πίστη στο Έθνος.
Κατ’ αυτό τον τρόπο, ο πατριωτισμός συμπορεύτηκε με την ελευθερία, την δημοκρατία, τα ατομικά δικαιώματα, τον χριστιανικό ανθρωπισμό. Κατά περίεργο τρόπο, ενώ οι αξίες του πατριωτισμού και της ελευθερίας βγήκαν νικήτριες μέσα από τον Ψυχρό πόλεμο, με την πτώση του κομμουνισμού άρχισαν να αμφισβητούνται. Από ποιους; Από τους ηττημένους της ιστορίας! Η μαρξιστική Αριστερά μεταλλάχθηκε σε μία περίεργη ιδεολογία μετα-εθνικού οικουμενισμού, η οποία προσπαθεί να καλύψει την εχθρότητά της έναντι των εθνών μέσα από ψευδο-δημοκρατικές διακηρύξεις και ειρηνιστικά φληναφήματα.
Τα «ανθρώπινα δικαιώματα» χρησιμοποιούνται σήμερα από την Pax Americana ως εργαλείο ιμπεριαλιστικών σκοπιμοτήτων στα Βαλκάνια και την Μέση Ανατολή. Καθώς, αν ήμασταν ειλικρινείς, στην κατηγορία των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» θα βάζαμε την αξία της εθνικής ανεξαρτησίας και τον σεβασμό στους εθνικούς πολιτισμούς. Διότι το στοιχειώδες δικαίωμα ενός ανθρώπου - πέραν της ατομικής ελευθερίας - είναι να μπορεί να ζει σε μία πατρίδα η οποία είναι εθνικά κυρίαρχη.
Οι πατριώτες σήμερα σε όλη την Ευρώπη υπερασπίζονται το εθνικό κράτος, το εθνικό τους Σύνταγμα, τις νομοθετικές εξουσίες του εθνικού τους Κοινοβουλίου ενάντια στην Ε.Ε. και τις υπερ-εθνικές ελίτ, οι οποίες θέλουν έναν κόσμο χωρίς εθνικά σύνορα και εθνικές κυριαρχίες. Τον κόσμο που συναντάμε στο 1984 του Όργουελ. Παρά τις προσπάθειες όμως ενοχοποιήσεως του πατριωτισμού οι λαοί αντιστέκονται στον διεθνισμό. By www.N-A.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου