Η Ευρώπη αφήνει εκτεθειμένη την Κύπρο στις διαθέσεις της Τουρκίας

Μας φτύνουν και... κολυμπάμε!

Του Κώστα Βενιζέλου*
Ο Τoύρκος Υπουργός για θέματα Ε.Ε. Εγκεμέν Μπαγίς, είναι λαλίστατος. Σχεδόν μιλά καθημερινά, προκαλεί, ανάβει φωτιές, δημιουργεί κλίμα έντασης. Όλα όσα αναφέρει αποτελούν μέρος των τουρκικών σχεδιασμών και χρησιμοποιείται ενίοτε ως προπομπός κινήσεων που θα γίνουν. Δοκιμάζουν οι ...
Τούρκοι αντιδράσεις και αντοχές διά του Μπαγίς.

Η Κομισιόν απέφυγε να σχολιάσει τις δηλώσεις Μπαγίς για το σενάριο προσάρτησης των κατεχομένων στην Τουρκία. Στην πολιτική, η σιωπή θεωρείται ανοχή ή στην ακραία περίπτωση και συναίνεση. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτίμησε να «αγοράσει τον μπελά» με την επανάληψη του γνωστού ποιήματος, που χρησιμοποιείται παντός καιρού και ξοφλούν όλοι: Υποστηρίζουμε επανένωση του νησιού, στη βάση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.

Όπως και να ερμηνεύσουν οι καλοθελητές την τοποθέτηση αυτή, είναι προδήλως μια δήλωση κάλυψης της τουρκικής επιθετικότητας.

Η ένταξή μας στην Ε.Ε. υποτίθεται θα εχρησιμοποιείτο ως καταλύτης για τη λύση του Κυπριακού. Αυτό δεν διαφαίνεται. Αντίθετα, ακόμη και μετά την ένταξή μας στην Ε.Ε. αυτό που κατορθώθηκε είναι να βρισκόμαστε σε ένα συνεχή ανταρτοπόλεμο, σε μια μάχη χαρακωμάτων, για να αποτρέψουμε αναβάθμιση του ψευδοκράτους, να μην εφαρμοσθεί το απευθείας εμπόριο, για να μη μας φτύσει η Τουρκία.

Όλα αυτά,είναι αποτέλεσμα της φοβικής τακτικής που υιοθετείται από τη Λευκωσία. Όταν τόσες πολλές φορές ψηλώσαμε τον πήχη και περάσαμε από κάτω ή άλλοι όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Αυστρία είναι πιο σκληρές έναντι της Τουρκίας από τη Λευκωσία, γιατί να υπάρχει άλλη συμπεριφορά από την Ε.Ε.; Όταν συνεχώς αμύνεται η ομάδα, θα δεχθεί και γκολ. Και στις περιπτώσεις των αδέξιων, και αυτογκόλ.

Υποτίθεται ότι η ένταξη μας στην Ε.Ε. προσφέρει σημαντικά στρατηγικά πλεονεκτήματα. Τούτο στην πράξη δεν γίνεται, και είναι σαφές πως είναι αποτέλεσμα της τακτικής που ακολουθείται. Είναι αποτέλεσμα της φιλοσοφίας που διέπει την πολιτική που υιοθετείται. Μιας πολιτικής που δεν μπορεί να τυγχάνει σεβασμού από τρίτους, όταν όλες οι κινήσεις χαρακτηρίζονται από μια φοβική αμυντικογενή στάση.

Γι’ αυτό και οι υπάλληλοι της Κομισιόν μπορούν να σφυρίζουν αδιάφορα, όταν η υποψήφια για ένταξη Τουρκία απειλεί ανοικτά και απροκάλυπτα ότι θα προσαρτήσει ευρωπαϊκό έδαφος...


* Αρχισυντάκτης "ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΥ" Κύπρου