H Εσδράς ή Ιζρά, είναι μια πόλη που βρίσκεται 80 χλμ. νότια της Δαμασκού, στη δυτική άκρη της ηφαιστειακής ερημικής περιοχής Αυρανίτης (Χουράν) στη Συρία. Σήμερα, η πόλη χωρίζεται σε δύο τμήματα: το «Μαχάττα» ή σταθμό και το «Μπαλάντ» ή πόλη. Στο πρώτο τμήμα, ζουν 45 χριστιανικές οικογένειες και στο τελευταίο ζουν 120 χριστιανικές οικογένειες. Όλοι οι κάτοικοι εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό ...από τη γεωργία για το εισόδημά τους. Δυστυχώς, ως αποτέλεσμα των κακών οικονομικών συνθηκών που έχει επιφέρει η ξηρασία, το επίπεδο της φτώχειας έχει φθάσει σε ρεκόρ όλων των εποχών.
Οι οικογένειες της Αρχιεπισκοπικής περιφέρειας της Εσδράς έχουν αναγκαστεί να μεταναστεύσουν στη Δαμασκό. Άλλοι πήγαν στο Λίβανο ή μετανάστευσαν σε μακρινές χώρες.
Η Εσδράς έχει μία από τις παλαιότερες εν ενεργεία εκκλησίες της Συρίας, την Ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου (Μαρ Γκιρκής στ΄αραβικά), η οποία χτίστηκε το 515 μ.Χ. Από τα ιστορικά και θρησκευτικά της μνημεία, αυτή η εκκλησία είναι ίσως ένα από τα πιο αξιόλογα κτίρια της Συρίας. Ο Ελληνορθόδοξος Ναός του Αγίου Γεωργίου είναι ένας από τους παλαιότερους ναούς που εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται στη Συρία. Η αρχιτεκτονική του έχει μείνει σε μεγάλο βαθμό ανεπηρέαστη από τις αλλαγές των καιρών και παρέμεινε σε μια αξιοθαύμαστη άθικτη κατάσταση. Ο ναός είναι ακόμη όρθιος και είναι ένα ζωντανό ιστορικό μνημείο, ένας μάρτυρας της περίφημης εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής της εν λόγω περιόδου.Σύμφωνα με την παράδοση, ο Άγιος Γεώργιος πέθανε στην περιοχή Αυρανίτης και τα λείψανά του φυλάσσονταν στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου μέχρι τη μεταφορά τους από την Εσδράς, στον τόπο της γέννησης του, τη Λύδα της Παλαιστίνης. Ωστόσο, ορισμένα από τα λείψανά του που φυλάσσονταν στην εκκλησία παρέμειναν σε αυτή μέχρι σήμερα και για το λόγο αυτό η εκκλησία είναι ένας πολύ σημαντικός χώρος λατρείας και την επισκέπτονται πιστοί από όλες τις θρησκείες και απ' όλα τα μέρη. Η τεκτονική της εκκλησίας αυτής είνα μοναδική σε μεγάλο βαθμό. Είναι χτισμένη από μαύρο βασάλτη, τη τοπική πέτρα της περιοχής Αυρανίτης. Αποτελούμενο από δύο οκτάγωνα σε τετράγωνη βάση, το σχέδιο είναι όμορφο στην απλότητά του. Μια ελληνική επιγραφή στο ανώφλι της κύριας εισόδου δείχνει ότι η εκκλησία βρίσκεται στο χώρο προηγούμενου ειδωλολατρικού ναού. Γράφει ως εξής: «Αυτός ο χώρος έχει γίνει οίκος του Θεού που (κάποτε) ήταν κατοικία των δαιμόνων. Εδώ (που κάποτε έκαναν) θυσίες στα είδωλα, τώρα (υπάρχουν) οι χορωδίες των αγγέλων, και εδώ όπου ο τόπος προκαλούσε την οργή του Θεού, τώρα ο Θεός είναι εξευμενισμένος. Ένας χριστώνυμος άνδρας, ο επίσημος Ιωάννης, γιος του Διομήδη προσέφερε (αυτό) το ευγενή κτίσμα με δικά του έξοδα ως δώρο προς τον Θεό, τοποθετώντας στο παρόν τα σεβάσμια λείψανα του Αγίου Μάρτυρα Γεωργίου, του ένδοξου και νικητή, που εμφανίστηκε στον Ιωάννη, όχι στον ύπνο του, αλλά προφανώς σε (ένδειξη) 9, έτος 410 (515 μ.Χ.)». Ο Ιωάννης, γιος του Διομήδη, ήταν μέλος του ευγενούς συμβουλίου της πόλης, και ήθελε να τιμήσει τη μνήμη του Μάρτυρα Γεωργίου που μαρτύρησε και θάφτηκε στη περιοχή Αυρανίτης, σύμφωνα με ένα χειρόγραφο του ενδέκατου αιώνα (417) που φυλάσσεται στη βιβλιοθήκη του μοναστηριού της Αγίας Αικατερίνης στο όρος Σινά.
Οι οικογένειες της Αρχιεπισκοπικής περιφέρειας της Εσδράς έχουν αναγκαστεί να μεταναστεύσουν στη Δαμασκό. Άλλοι πήγαν στο Λίβανο ή μετανάστευσαν σε μακρινές χώρες.
Η Εσδράς έχει μία από τις παλαιότερες εν ενεργεία εκκλησίες της Συρίας, την Ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου (Μαρ Γκιρκής στ΄αραβικά), η οποία χτίστηκε το 515 μ.Χ. Από τα ιστορικά και θρησκευτικά της μνημεία, αυτή η εκκλησία είναι ίσως ένα από τα πιο αξιόλογα κτίρια της Συρίας. Ο Ελληνορθόδοξος Ναός του Αγίου Γεωργίου είναι ένας από τους παλαιότερους ναούς που εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται στη Συρία. Η αρχιτεκτονική του έχει μείνει σε μεγάλο βαθμό ανεπηρέαστη από τις αλλαγές των καιρών και παρέμεινε σε μια αξιοθαύμαστη άθικτη κατάσταση. Ο ναός είναι ακόμη όρθιος και είναι ένα ζωντανό ιστορικό μνημείο, ένας μάρτυρας της περίφημης εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής της εν λόγω περιόδου.Σύμφωνα με την παράδοση, ο Άγιος Γεώργιος πέθανε στην περιοχή Αυρανίτης και τα λείψανά του φυλάσσονταν στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου μέχρι τη μεταφορά τους από την Εσδράς, στον τόπο της γέννησης του, τη Λύδα της Παλαιστίνης. Ωστόσο, ορισμένα από τα λείψανά του που φυλάσσονταν στην εκκλησία παρέμειναν σε αυτή μέχρι σήμερα και για το λόγο αυτό η εκκλησία είναι ένας πολύ σημαντικός χώρος λατρείας και την επισκέπτονται πιστοί από όλες τις θρησκείες και απ' όλα τα μέρη. Η τεκτονική της εκκλησίας αυτής είνα μοναδική σε μεγάλο βαθμό. Είναι χτισμένη από μαύρο βασάλτη, τη τοπική πέτρα της περιοχής Αυρανίτης. Αποτελούμενο από δύο οκτάγωνα σε τετράγωνη βάση, το σχέδιο είναι όμορφο στην απλότητά του. Μια ελληνική επιγραφή στο ανώφλι της κύριας εισόδου δείχνει ότι η εκκλησία βρίσκεται στο χώρο προηγούμενου ειδωλολατρικού ναού. Γράφει ως εξής: «Αυτός ο χώρος έχει γίνει οίκος του Θεού που (κάποτε) ήταν κατοικία των δαιμόνων. Εδώ (που κάποτε έκαναν) θυσίες στα είδωλα, τώρα (υπάρχουν) οι χορωδίες των αγγέλων, και εδώ όπου ο τόπος προκαλούσε την οργή του Θεού, τώρα ο Θεός είναι εξευμενισμένος. Ένας χριστώνυμος άνδρας, ο επίσημος Ιωάννης, γιος του Διομήδη προσέφερε (αυτό) το ευγενή κτίσμα με δικά του έξοδα ως δώρο προς τον Θεό, τοποθετώντας στο παρόν τα σεβάσμια λείψανα του Αγίου Μάρτυρα Γεωργίου, του ένδοξου και νικητή, που εμφανίστηκε στον Ιωάννη, όχι στον ύπνο του, αλλά προφανώς σε (ένδειξη) 9, έτος 410 (515 μ.Χ.)». Ο Ιωάννης, γιος του Διομήδη, ήταν μέλος του ευγενούς συμβουλίου της πόλης, και ήθελε να τιμήσει τη μνήμη του Μάρτυρα Γεωργίου που μαρτύρησε και θάφτηκε στη περιοχή Αυρανίτης, σύμφωνα με ένα χειρόγραφο του ενδέκατου αιώνα (417) που φυλάσσεται στη βιβλιοθήκη του μοναστηριού της Αγίας Αικατερίνης στο όρος Σινά.
Σήμερα, σχεδόν 1500 χρόνια μετά την κατασκευή της, η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου απειλείται με κατάρρευση. Το αρθρό αυτό θέλει να ρίξει φως για τη σημασία αυτού του Ορθόδοξου μνημείου, που αποτελεί πρότυπο για όλους τους πιστούς που εκτιμούν την ομορφιά και οι οποίοι νοιάζονται για την ιστορία και τον πολιτισμό, καθώς και σε όλους όσους έχουν υιοθετήσει τον Άγιο Γεώργιο ως προστάτη τους.
Ezra'a is a town located 80 km south of Damascus on the west edge of the volcanic wilderness area of the Hauran in Syria. Today, the city is divided into two sections: the “Mahatta” or station and the “Balad” or city. In the former part, live 45 Christian families and 120 live in the latter. All the inhabitants depend heavily upon agriculture for income. Unfortunately, as a result of poor economic conditions brought about by drought, the poverty level is at an all-time record. Families of the Archdiocese have been forced to migrate into Damascus. Others went to Lebanon or emigrated to distant lands.
Ezra'a has one of Syria's oldest functioning churches, the Greek Orthodox church of Saint George (Mar Girgis) which was build in 515 AD. In its historical and religious associations this is perhaps one of the most remarkable buildings in Syria. The Greek Orthodox Church of Saint George is one of the oldest churches still in use in Syria, its architecture has been largely unaffected by its changing fortunes and has remained in a remarkable unchanged state. The church it is still standing and is a living historical monument, a witness to the famous ecclesiastical architectural style of that period. According to tradition, Saint George died in the Hauran and his relics were kept in the church of Saint George until they were transferred from Ezra'a to the place of his birth in Lydda in Palestine. However some of his relics were kept in the church were they remain to this date, and for this reason the church is a very important place of worship and is visited by the believers of all faiths and regions.
The tectonics of this church are quite unique. It is built of black basalt, the local stone of the Hauran. Consisting of two octagons inscribed in a square base, the plan is beautiful in its simplicity. A Greek inscription on the lintel of the main entrance indicates that the church stands on the site of an earlier pagan temple. It reads as follows:"This has become a house of God which (was once) the residence of demons. Where (once were) sacrifices to idols, now (are) choirs of angels, and where God was provoked to wrath, now God is propitiated. A Christ-loving man, the official Ioannes, son of Diomedes offered (this) noble structure at his own expense as a gift to God, placing herein the revered relic of (the) holy martyr Georgeios, the gloriously victorious, who appeared to him, Ioannes not in sleep but manifestly in (indiction) 9, year 410” (515 AD.) ".Ioannes (John) son of Diomedes was a member of the town’s noble council, and he wanted to commemorate the memory of the martyr George who was martyred and buried in the Hauran, according to an eleventh-century manuscript (417) kept in the library of the monastery of Saint Catherine on Mount Sinai. Today, almost 1500 years after it was built, the church of Saint George is threatened by collapse. This report will shed light on the importance of this Orthodox monument, a beacon to all believers who appreciate beauty and who are attentive to history and culture, and to all who have adopted Saint George as their patron saint.
Πηγή: Εδώ
2 σχόλια:
Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτὴς καὶ τῶν πτωχῶν ὑπερασπιστής, ἀσθενούντων ἰατρός, βασιλέων ὑπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρεσβεῦε Χριστῷ Τῷ Θεῷ σωθῆναι τάς ψυχὰς ἡμῶν.
Ὅποιος δέν ἀκολουθεῖ τά ἔθιμα τῆς Ἐκκλησίας, καθώς αἱ ἑπτά Ἅγιαι Οἰκουμενικαι Σύνοδοι ἐθεσπισαν καί τό ῞Αγιον Πάσχα καί τό Μηνολόγιον καλῶς ἐνομοθέτησαν νά ἀκολουθῶμεν καί θέλει νά ἀκολουθῆ τό νεοεφεύρετον Πασχάλιον καί Μηνολόγιον τῶν ἀθέων ἀστρονόμων τοῦ Πάπα, καί ἐναντιώνεται εἰς αὐτά ὅλα, καί θέλει νά ἀνατρέψῃ καί νά χαλάσῃ τά πατροπαράδοτα δόγματα καί ἔθιμα τῆς Ἐκκλησίας, ἄς ἔχει τό ἀνάθεμα καί ἔξω τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, καί τῆς τῶν πιστῶν ὁμηγύρεως ἄς εἶναι.
῎Ετους ἀπό Θεανθρώπου αφπγ (1583) Ἰνδικτιῶνος ΙΒ΄ Νοεμβρίου Κ΄.
Ὁ Κωνσταντινουπόλεως ΙΕΡΕΜΙΑΣ
Ὁ Ἱεροσολύμων ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ
Ὁ Ἀλεξανδρείας ΣΙΛΒΕΣΤΡΟΣ
Καί οἱ λοιποί Ἀρχιερεῖς τῆς Συνόδου παρόντες».
Δημοσίευση σχολίου