ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ

Έχουμε δώσει όλοι ένα όνομα σε αυτά που δεν καταλαβαίνουμε έτσι για να δικαιολογήσουμε την αδιαφορία μας; Την απάθεια μας; Δεν ξέρω κι εγώ τι. Και λέμε όταν δεν έχουμε επιχειρήματα ότι για όλα φταίει το σύστημα. Ποιο είναι το σύστημα και πως λειτουργεί δεν το λέμε. Γιατί σύστημα είναι η πολιτεία την οποία έχουμε φτιάξει και της οποίας μέρος είμαστε όλοι εμείς. Εμείς που κάνουμε τάχα μου τους επαναστάτες βρίζοντας και απειλώντας το σύστημα. Εμείς που σε κάποιες δεδομένες στιγμές μπορεί και να ωφεληθήκαμε από το σύστημα..
. Εμείς που όταν μας δόθηκε η ευκαιρία γίναμε μέρος του συστήματος για να τα κονομήσουμε. Εμείς που όταν δεν καταφέραμε να τα κονομήσουμε τα βάλαμε με το σύστημα.

Βλέπω την ειδησεογραφία των ημερών. Και τρομάζω. Όχι με τις ειδήσεις όσο με την απάθεια του κόσμου. Γιατί δεν μπορεί να οργίζομαι μόνο εγώ. Αλλά αν είναι κι άλλοι το ίδιο εξοργισμένοι με μένα γιατί δεν φαινόμαστε πουθενά; Γιατί δε ακούγεται κάπου η φωνή της οργής μας; Γιατί όλα κυλάνε τόσο προβλέψιμα με την ευλογία του λαού, θα μου επιτρέψετε να πω.



Παρακολουθώ τα τεκταινόμενα στο ΠΑΣΟΚ. Σοκάρομαι για άλλη μια φορά από τον τρόπο που σκέφτονται αυτοί οι τύποι. Και σοκάρομαι ακόμη περισσότερο συνειδητοποιώντας ότι κανείς τους δεν νοιάζεται επί της ουσίας για το μέλλον αυτού του τόπου, κανείς δεν πονάει πραγματικά την Ελλάδα. Όλα είναι για την εικόνα ή μάλλον για να είμαστε πιο ακριβείς για την καρέκλα. Για τον τίτλο. Βλέποντας λοιπόν το καράβι του ΠΑΣΟΚ να βουλιάζει με γοργούς ρυθμούς το «πλήρωμα» κάνει ότι μπορεί όχι για να σώσει το καράβι και τους επιβάτες. Αλλά για να σώσει εαυτόν. Έτσι αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι στο ΠΑΣΟΚ αν ξέρουν κάτι να κάνουν καλά είναι να συσπειρώνονται. Το ίδιο κάνουν και τώρα. Βλέποντας τα ποσοστά του κόμματος σε μονοψήφια πλέον νούμερα και τον Γεώργιο Ανδρέα Παπανδρέου να ταξιδεύει (ζαλισμένος απο το συνεχές τζετ-λαγκ) κάνοντας ως άλλη tv persona διεθνή καριέρα και αδιαφορώντας πλήρως για την κρίση στην οποία περιήλθε η χώρα επί πρωθυπουργίας του κάνουν ότι μπορούν για να σώσουν το τομάρι τους. Ηδη ο ένας υποψήφιος για την αρχηγία του κόμματος ο Ανδρέας Λοβέρδος δήλωσε πως θα συμπορευθεί με τον Βαγγέλη Βενιζέλο.

Οι διαβουλεύσεις είναι ατελείωτες γιατί στόχος είναι να πεισθεί και ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης να συμπορευθεί με τον Βενιζέλο. Έτσι υποψήφιος για την αρχηγία να είναι μόνο ο Βενιζέλος ώστε να μην αναλωθεί ακόμη περισσότερο το κόμμα σε εσωτερικές συγκρούσεις. Όλα τα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ συναντώνται στήνοντας στρατηγικές για τις επερχόμενες εκλογές με μεγάλο απόντα τον αρχηγό του κόμματος τον περίφημο Γ.Α.Π. που απλώς δείχνει με την αδιαφορία του πόσο χεσμένη είχε την χώρα μας. Πόσο παγερά αδιάφορο τον αφήνουν τα προβλήματα της χώρας, πόσο απαθής είναι στα προβλήματα ενός λαού που βογκάει. Και πλέον πεινάει. Κι όχι μόνο αυτό. Βγαίνει στην Βουλή και στην ομιλία του αντί να αναλάβει ένα μέρος της ευθύνης για όλα όσα συμβαίνουν στην χώρα εκθειάζει το έργο του ΠΑΣΟΚ την τελευταία διετία λέγοντας πως για όλα φταίει η Ν.Δ. Τέτοια ξετσιπωσιά δηλαδή. Κι όχι μόνο αυτό λέει πως επί πρωθυπουργίας του έγιναν τρομερές αλλαγές, ριζοσπαστικές και αποδείχτηκε πως η δική του κυβέρνηση είχε το θάρρος να τα βάλει με τα μεγάλα συμφέροντα παρά τις πιέσεις. Τέτοιο θράσος. Λόγος για συγγνώμη για τον Γιώργο δεν υπάρχει. Αυτός σε λίγο θα μας πει να του πούμε κι ευχαριστώ. Να πεθαίνουμε από τη πείνα και την φτώχεια και να του λέμε ευχαριστώ.

Στο μεταξύ η τρόικα πιέζει. Και τα παίζει όλα για όλα. Ξέρουν πόσο πολύ μας έχουν στο χέρι και το μόνο που κάνουν τώρα είναι να στρίβουν κι άλλο το μαχαίρι στην πληγή. Και οι πολιτικοί αρχηγοί τι κάνουν; Πως αντιδρούν σε αυτές τις πιέσεις; Δεν αντιδρούν. Αυτό είναι το σοκαριστικό. Κάνουν δηλώσεις επί δηλώσεων αλλά όταν κληθούν την υπογραφούλα τους θα την βάλουν όλοι, όπως έκαναν μέχρι τώρα. Έτσι την Παρασκευή που θα συναντηθούν με τον Παπαδήμο θα δώσουν το οκ σε όλα αυτά που ζητάει η τρόικα ξεβρακώνοντας ακόμη περισσότερο τους έλληνες. Αφού κύριο αίτημα είναι να μειωθεί κι άλλο ο κατώτατος μισθός με επιχειρηματολογία του τύπου χώρα σαν την Ελλάδα δεν δικαιολογείται να έχει τόσο υψηλό κατώτατο μισθό αντιλαμβάνεστε την συνέχεια. Αποκαλύπτεται βέβαια έτσι και ο πραγματικός στόχος αυτής της περιπέτειας στην οποία συμμετέχουμε όλοι οι έλληνες αν και δεν ρωτηθήκαμε ποτέ. Στόχος είναι να αφανιστεί η μεσαία κοινωνική τάξη. Και να έχουμε ένα μικρό ποσοστό που θα καταλαμβάνει ίσως το 1% του πληθυσμού που θα είναι πλούσιοι και οι υπόλοιποι θα είμαστε φτωχοί. Και δυστυχώς θα δούμε μαζί στην πορεία να καταρρέει το σύστημα υγείας έτσι ώστε να μην δικαιούνται δωρεάν υγεία οι φτωχοί αλλά και πως θα καταργηθεί και η λεγόμενη μέχρι τώρα δωρεάν παιδεία.

Ήδη το φαινόμενο της φτώχειας έχει πάρει ανησυχητικά μεγάλες διαστάσεις. Αυτό το συναντά κάποιος όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας, όπως αρεσκόμαστε να λέμε, αλλά παντού. Βλέπεις πλέον παιδιά που λιποθυμούν στα σχολειά τους από ασιτία. Παιδιά από οικογένειες που δεν έχουν βάλει τίποτε στο στόμα τους και λιποθυμούν. Δάσκαλοι και καθηγητές κάνουν ότι μπορούν αλλά έχουν μπροστά τους το σύστημα που πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες και που φυσικά αρνείται. Βλέπεις ανθρώπους κάθε ηλικίας, και μορφωτικού επιπέδου να προσέρχονται στα συσσίτια της Αρχιεπισκοπής και των Δήμων , βλέπεις άστεγους να φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια καταλαμβάνοντας όλο και μεγαλύτερο χώρο στις τσιμεντουπόλεις μας, βλέπεις ανθρώπους να σπρώχνονται για να πάρουν ρούχα ή παπούτσια που μοιράζονται σε διάφορες περιοχές. Βλέπεις τις λαϊκές αγορές να γεμίζουν αργά το μεσημέρι από ανθρώπους που ψάχνουν στα σκουπίδια να πάρουν ότι πετάνε οι παραγωγοί. Μιλάμε για τέτοια φτώχεια.

Κι έτσι φτάνουμε στην Ελλάδα του σήμερα. Η Ελλάδα των νεόπλουτων που ξέραμε ΠΕΘΑΝΕ. Και πλέον γίναμε χώρα των νεόπτωχων.

Στο μεταξύ σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat η ανεργία έφτασε στο 19,2% με το μεγαλύτερο ποσοστό να καταγράφεται στους νέους κάτω από 25 ετών αφού σύμφωνα με την έρευνα το 47,2% των νέων είναι άνεργο. Αυτά είναι στοιχεία που αφορούν στον περασμένο Οκτώβρη και τα νούμερα αυτά δεν αντιστοιχούν στα πραγματικά καθώς εκείνοι που έχουν μια υποαπασχόληση και παίρνουν 200 ευρώ το μήνα θεωρούνται εργαζόμενοι. Σημειώνεται δε ότι η ανεργία θα ανέβει ακόμη περισσότερο στα επόμενα δύο χρόνια. Πουθενά βέβαια δεν σημειώνεται πως θα καταφέρουν να κρατηθούν στην ζωή αυτοί οι άνθρωποι όταν ζουν σε μια χώρα όπου το σύστημα ζητά να τους πιεί και το αίμα.

Από την άλλη μέχρι πρότινος ακούγαμε από τους ιθύνοντες πως διακοπή ρεύματος λόγω χαρατσιού δεν θα γίνει σε κανένα νοικοκυριό. Κι όμως. Η ΔΕΗ προχώρησε στη διακοπή παροχής τους ηλεκτρικού ρεύματος σε 60 καταναλωτές από χωριό των Σερρών μέρες όπου η θερμοκρασία είχε πέσει κατά πολύ κάτω από το 0. Αυτό είναι το κοινωνικό πρόσωπο του συστήματος. Όταν το θέμα δημοσιοποιήθηκε η ΔΕΗ υποστήριξε ότι έγινε λάθος, το ρεύμα επανασυνδέθηκε αλλά με την προειδοποίηση ότι εάν οι καταναλωτές δεν πληρώσουν εντός 6 μηνών τα οφειλόμενα η υπηρεσία θα προχωρήσει σε κατάσχεση των σπιτιών τους. Όχι γιατί αυτό αποφάσισαν οι υπεύθυνοι της ΔΕΗ αλλά γιατί αυτό αποφάσισε το σύστημα.

Άλλη είδηση των ημερών. Δικαστής κακοποιούσε σεξουαλικά τον 5χρονο γιο του δικάστηκε πρωτόδικα σε 13 χρόνια κάθειρξης και στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο η ποινή του μειώθηκε στα 6 χρόνια. Στο μεταξύ ο δικαστής συνέχισε κανονικά να δικάζει, να κρίνει τις ζωές των άλλων γιατί η πρωτόδικη απόφαση είχε ανασταλτικό χαρακτήρα μέχρι την εκδίκαση της έφεσης και στο μεταξύ καμία υπηρεσία δεν κινήθηκε για να τον παύσει από τα καθήκοντα του. Ερωτήματα δημιούργησε το γεγονός ότι το δευτεροβάθμιο δικαστήριο ορίστηκε μόλις 7 μήνες μετά την έκδοση της πρωτόδικης απόφασης. Για τους μη γνωρίζοντες χρειάζονται τουλάχιστον 3 χρόνια για να φτάσει ανάλογη υπόθεση στο ακροατήριο .

Με τις νέες κρατήσεις και τους νέους φόρους που οι περισσότεροι έχουν αναδρομικό χαρακτήρα οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία πήραν τα εκκαθαριστικά της πληρωμής τους και διαπίστωσαν ότι ο μισθός τους αντιστοιχεί στο απόλυτο ΤΙΠΟΤΕ. Κάποιοι πήραν 13 ευρώ άλλοι το πολύ – πολύ 50 και άλλοι λίγα λεπτά του ευρώ. . Κι αυτοί καλούνται να ζήσουν με αυτά το ολίγα και θα πρέπει να λένε και «ευχαριστώ» γιατί έχουν την δουλειά τους. Είναι εργαζόμενοι κι όχι άνεργοι. Κανένα μέρος του συστήματος δεν σκέφτηκε ότι εάν γίνουν όλες οι κρατήσεις μέσα στον ίδιο μήνα απλώς οι άνθρωποι αυτοί θα πρέπει να λιμοκτονήσουν. Ίσως γιατί το ίδιο το σύστημα θέλει να τους οδηγήσει στην λιμοκτονία.

Τις τελευταίες εβδομάδες ακούγαμε σχεδόν καθημερινά για συλλήψεις ατόμων που φοροδιαφεύγουν και έχουν οφειλές χιλιάδων ευρώ στο ελληνικό κράτος. Από αυτές και μόνο τις συλλήψεις το κράτος θα έπρεπε να έχει εισπράξει πάνω από 220 εκατομμύρια ευρώ. Το κράτος όμως κατάφερε να εισπράξει το ιλιγγιώδες ποσό των 14.000 ευρώ. Τα υπόλοιπα εκατομμύρια κάπου χάνονται στη διαδρομή και το σύστημα για αυτό θα βρει απαντήσεις να δώσει.

Έτσι οι άνθρωποι πλέον καλούνται να διαλέξουν εάν θα φάνε ή εάν θα πληρώσουν την δόση του δανείου που έχουν πάρει από κάποια τράπεζα. Όχι εάν θα ζήσουν. Το σύστημα βλέπεις δεν νοιάζεται για την ζωή τους. θα ζήσουν μόνο εάν η ζωή τους είναι πιο φτηνή από τον θάνατο τους.

Το ζητούμενο όμως είναι ότι εμείς που είμαστε μέρος του συστήματος αφού έχουμε ευθύνη για την κοινωνία στη οποία ζούμε πρέπει να βρούμε τρόπο να αντιδράσουμε καταργώντας, διαλύοντας, εν ανάγκη σκοτώνοντας το σύστημα το οποίο δημιουργήσαμε. Αν θέλουμε να ζήσουμε πρέπει να απαλλαγούμε από το σύστημα – τέρας που δημιουργήσαμε. Δε ξέρω τον τρόπο, δεν έχω προτάσεις να καταθέσω. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα δε πάει άλλο. Το σύστημα πρέπει να πεθάνει έστω κι α χρειαστεί να πεθάνουν και κάποιοι από εμάς. Το σύστημα θέλει αίμα. Και πρέπει να είμαστε όλοι έτοιμοι να δώσουμε το δικό μας. Μόνο έτσι ανατρέπονται τα συστήματα. Και μόνο με αίμα ξαναγράφεται από την αρχή η ιστορία ενός λαού.
Δεν ξέρω πόσο έτοιμοι είμαστε για κάτι τέτοιο. Ξέρω όμως ότι όταν έρθει η στιγμή δεν θα υπάρχει γυρισμός για κανένα.

Νάντια Τριανταφύλλου για τα ΑΛΗΘΙΝΑ ΨΕΜΑΤΑ