Χρήση σαρωτών φλέβας για μια πλήρως ελεγχόμενη και αχρήματη κοινωνία

Του Brandon Turbeville (Activist Post) / μετ. ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Σε ένα άρθρο που είχα γράψει στα τέλη Οκτωβρίου του 2011 ("Τα Μεταφορικά Μέσα στο Νιου Τζέρσεϋ Κάνουν Άνοιγμα στην Κοινωνία Χωρίς Μετρητά Με το Google Wallet App για Πληρωμές Μέσω Smartphone"), περιέγραψα λεπτομερώς μια....
νέα πολιτική που εφαρμόζεται στους Σταθμούς Διέλευσης του Νιου Τζέρσεϋ και το Σιδηροδρομικό Σταθμό του Διεθνούς Αεροδρομίου Newark Liberty, καθώς και σε στο σταθμό Penn και τον Τερματικό Σταθμό Λεωφορείων της Αρχής Λιμένος Νέας Υόρκης, στη Νέα Υόρκη. Εκείνη την εποχή, έκρινα το πρόγραμμα, ως "την πιο πρόσφατη οργουελική πολιτική Μεγάλου Αδελφού υπό το πρόσχημα...

της «μεγαλύτερης ευκολίας για τον ταξιδιώτη». Μια ιστορία για την εισβολή στην ιδιωτική ζωή, που γίνεται όλο και πιο δημοφιλής, όταν επιχειρεί να εισαγάγει το hi-tech αστυνομικό κράτος πλέγμα ασφαλείας . "

Ουσιαστικά, η νέα διαδικασία που εισάγεται είναι ένα ασύρματο πρόγραμμα πληρωμής που επιτρέπει στους επιβάτες να κουνάνε τα smartphones τους μπροστά από ένα ειδικό αισθητήρα για να αγοράσουν ένα εισιτήριο για το ταξίδι. Ο αισθητήρας βρίσκεται πάνω στο μηχάνημα αυτόματης πώλησης εισιτηρίων, ενώ τα εισιτήρια και του τρένου και του λεωφορείου υπάρχει πρόσβαση μέσω του Google Wallet - μιας εφαρμογής που παρέχει δυνατότητες για ασύρματες πληρωμές. Στο άρθρο που αναφέρεται πιο πάνω, υποστήριξα ότι η εφαρμογή μιας τέτοιας τεχνολογίας είναι η προαναγγελία της επερχόμενης κοινωνίας χωρίς μετρητά η οποία θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στο πλέγμα ελέγχου του ολοκληρωτικού αστυνομικού κράτους που έχει εγκατασταθεί μπροστά στα μάτια μας.

Δυστυχώς, όμως, το αστυνομικό κράτος και η αχρήματη κοινωνία έχουν προχωρήσει πέρα ​​από την χρήση των smartphones και άλλων κομματιών της σκληρής τεχνολογίας με την οποία εγκαθίστανται ως η νέα κανονική κατάσταση στο μυαλό και την κουλτούρα μιας ολόκληρης γενιάς.

Πηγαίνοντας το αχρήματο δίκτυο ελέγχου ένα βήμα παραπέρα, ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στις 8 Αυγούστου 2011 στο περιοδικό Technology Review, με τίτλο «Πέρα από τα Κινητά - Πορτοφόλια, η Βιομετρική Υπόσχεται Πραγματικά το Μέλλον χωρίς Πορτοφόλι» (“Beyond Cell Phone Wallets, Biometrics Promise Truly Wallet-Free Future,”), εξηγεί ότι οι μεγάλες εταιρείες δεν περιμένουν καν για το ‘ψηφιακό πορτοφόλι’ να πιάσει. Στην πραγματικότητα κινούνται προς τα εμπρός με ένα σύστημα που θα επιτρέπει σε ένα άτομο να κουνάει την παλάμη του, όχι το τηλέφωνό του, μπροστά από μια ψηφιακή συσκευή αναγνώρισης, προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση σε διάφορα κτίρια, να πληρώσει για τα εμπορεύματα, ή αλλιώς για να εντοπιστεί ο ίδιος.

Αν και η τεχνολογία γνωστή ως ‘PalmSecure’ δεν είναι τεχνολογία Near Field Communication, (NFC - επικοινωνία κοντινού πεδίου) επιτρέπει όμως στους χρήστες να παρακάμψουν τελείως τις πιστωτικές κάρτες και τα μετρητά με τα τηλέφωνά τους, ήταν πιο αργή για να πιάσει στις Ηνωμένες Πολιτείες από ό, τι έχει σε ορισμένες περιοχές της Ασίας – στην Ιαπωνία ειδικότερα. Παρ 'όλα αυτά, η εμμονή με την ‘ευκολία’ που έχει το αμερικανικό κοινό χωρίς αμφιβολία, θα την κάνει να γίνει αποδεκτή μαζικά και σε μεγάλους αριθμούς από τη στιγμή που βγαίνει όλο και ευρύτερα στην αγορά και είναι διαθέσιμη.

Το νέο σύστημα, γνωστό ως PalmSecure, δεν είναι NFC. Το PalmSecure δεν απαιτεί κανένα απτό υλικό από την πλευρά του χρήστη, έτσι ώστε τα τηλέφωνα δεν είναι απαραίτητα. Το μόνο που απαιτεί είναι ότι να κουνήσει ο χρήστης τα χέρια του μπροστά από έναν ηλεκτρονικό αναγνώστη και η μικρή συσκευή θα διαβάσει το μοναδικό πρότυπο των φλεβών, μέσω του εγγύς υπέρυθρου φωτός.

Η νέα μέθοδος πληρωμής που επιτρέπεται την πρόσβαση με βάση τα βιομετρικά στοιχεία είναι αυτή που από μίλια μακριά μπορούσαμε εύκολα να δούμε ότι έρχεται. Στην πραγματικότητα, πολλοί, συμπεριλαμβανομένου και εμού, έχουν προειδοποιήσει για τους κινδύνους αυτού του τύπου τεχνολογίας για κάποιο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, το δέλεαρ της «ευκολίας» σε συνδυασμό με τη διαφήμιση για «καλύτερη ασφάλεια» κατά πάσα πιθανότητα θα κάνουν το νέο σύστημα ακόμα πιο εύπεπτο για το ευρύ κοινό.

Πράγματι, αυτό το νέο είδος τεχνολογίας, ακόμα και αυτό το συγκεκριμένο προϊόν, έχει ήδη εισαχθεί σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Για παράδειγμα, Ιατρικό Κέντρο Langone του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης έχει ήδη εφαρμόσει τους σαρωτές φλέβας σε ορισμένες από τις ιατρικές εγκαταστάσεις του. Κατασκευασμένες από την Fujitsu, οι σαρωτές τοποθετούνται εντός του νοσοκομείου υπό το πρόσχημα της «μεγαλύτερης ευκολίας» και της ταχύτερης πρόσβασης σε ιατρικά αρχεία. Τα ιατρικά ιστορικά, οι μορφές ασφάλισης, και άλλα έγγραφα, όλα διεξάγονται ηλεκτρονικά και με πολύ ταχύτερους ρυθμούς, με τη βοήθεια των νέων σαρωτών φλέβας.

Όπως ο Jonathan Allen αναφέρει στο Reuters:

Το αρχικό set-up για ένα νέο ασθενή διαρκεί περίπου ένα λεπτό, δηλώνει το νοσοκομείο, ενώ σε μεταγενέστερους ελέγχους χρειάζεται μόνο περίπου ένα δευτερόλεπτο.

"Μπορούμε στη συνέχεια να κάνουμε μία μόνο ερώτηση: «Έχει αλλάξει η ασφάλειά σας;» λέει ο Bernard Birnbaum, ο Αναπληρωτής Πρόεδρος και επικεφαλής των δραστηριοτήτων του νοσοκομείου. Εάν «όχι», δεν χρειάζεται να συμπληρώσουν ένα ενιαίο έντυπο. "

Επί του παρόντος, το πρόγραμμα είναι προαιρετικό και ο Birnbaum ισχυρίζεται ότι μόνο το 1% των ασθενών έχει αντιρρήσεις.

Δυστυχώς, στο 2011, αυτό είναι απολύτως πιστευτό.

Θα πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι σχεδόν κάθε στοιχείο του κάθε δικτύου ελέγχου ξεκινά με το να είναι «προαιρετικό», όταν εισάγεται για πρώτη φορά στον πληθυσμό που έχει ως στόχο. Αλλά, καθώς όλο και περισσότερα άτομα θα συναινούν με το σύστημα, τόσο πιο άβολο και δύσκολο θα είναι στη συνέχεια, για εμάς τους υπόλοιπους να αποχωρήσουμε. Τελικά, η ικανότητα να αποχωρήσει κάποιος θα αφαιρεθεί εντελώς.

Αν και το πρόγραμμα του NYU έχει λάβει περισσότερη προσοχή από ό, τι οι άλλοι σταθμοί με σαρωτές φλέβας, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι δεν είναι το μοναδικό στο είδος του. Είναι απλώς ένα από τα πρώτα που θα εφαρμοστούν σε ένα νοσοκομείο στα βορειοανατολικά. Αρκετά άλλα νοσοκομεία έχουν ήδη εισαγάγει το σύστημα και κατά πάσα πιθανότητα θα ακολουθήσουν και άλλα.

Τα σχολεία, επίσης, έχουν αρχίσει να εφαρμόζουν τα συστήματα της Fujitsu. Για παράδειγμα, η σχολική περιφέρεια της επαρχίας Pinellas στη Φλόρινταανακοίνωσε πρόσφατα ότι έχει εισαγάγει το σύστημα, προκειμένου «να αναγνωρίσει τους μαθητές και, συνεπώς, να μειώσει τις απουσίες και την απειλή της πλαστοπροσωπίας."

Με τους νέους σαρωτές, οι μαθητές είναι σε θέση να αφαιρείται η τιμή από τα γεύματά τους από το λογαριασμό τους, μετά τη σάρωση της παλάμης τους, καθώς στέκονται στην ουρά για την σίτιση κατά τη διάρκεια του γεύματος. Φυσικά, αυτό το είδος της τεχνολογίας δεν είναι νέο στην Pinellas County. Οι μαθητές πρέπει να χρησιμοποιήσουν τους σαρωτές δαχτύλων, προκειμένου να αποκτήσουν πρόσβαση στο γεύμα τους για χρόνια.

Προφανώς, η εισαγωγή των σαρωτών φλέβας της Fijitsu στο νοσοκομεία της NYU και στο Pinellas County School District είναι απλώς δύο ακόμη παραδείγματα για το πώς βαθμιαία χρήση τέτοιων συστημάτων χρησιμοποιείται για την πλήρη αποδοχή των εν λόγω τεχνολογιών ως «αναγκαίων στην ζωή» από το κοινό. Συγκεκριμένα, αν η νέα γενιά μπορεί να εκπαιδευτεί για να αποδεχθεί να σαρώνεται η παλάμη της ακόμη και για τα πιο βασικά και κοινά αγαθά και υπηρεσίες, τότε η γενιά αυτή αλλά και η επόμενη ποτέ δεν θα σκεφτεί να αμφισβητήσει τη διογκούμενη ψηφιακή φυλακή όταν αυτή εξαπλωθεί σε κάθε τομέα της ζωής και της κοινωνίας.

Όχι μόνο μια ολόκληρη γενιά θα δεχθεί τους σαρωτές ως κάτι συνηθισμένο, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι τελικά θα τους απαιτήσουν. Πράγματι, κανείς δεν πιστεύει ότι θα πρέπει να περιμένουμε να έρθει μια επόμενη γενιά που θα έχει πλήρως κατηχηθεί για κάτι τέτοιο.

Όπως γράφει ο Christopher Mims στο Technology Review:

Αν η αργή εξάπλωση των NFC δίνει κάποιο μάθημα, είναι ότι το σπάσιμο του μονοπωλίου του υφιστάμενου συστήματος πληρωμών είναι δύσκολο, ειδικά όταν οι έμποροι αναλαμβάνουν τα έξοδα. Όμως, ένα βιομετρικό σύστημα αναγνώρισης θα μπορούσε να είναι ένα μοναδικό αναγνωριστικό που θα μπορούσε να δικαιολογήσει τα επιπλέον έξοδα για μερικούς πωλητές. Αν νομίζετε ότι το να κουνάτε το τηλέφωνό σας για να πληρώσετε για κάτι είναι βολικό αρκετά για να σας πείσει να πάτε σε ένα coffee shop, φανταστείτε πόσο ενθουσιασμένοι οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι αν θα πρέπει απλώς να σηκώσουν το χέρι τους;

Αν αυτό όντως συμβαίνει, τότε όσοι από εμάς θεωρούμε ύψιστες αξίες την προστασία της ιδιωτικής ζωής και της ελευθερίας καλύτερα να αρχίσουμε να φωνάζουμε.

redskywarning.blogspot.com