Φυσικά, η ευθύνη της απόφασης αυτής δεν ανήκει καθ' ολοκληρίαν στην διοίκηση της τράπεζας της Ελλάδας, αλλά βαραίνει στο μέγιστο βαθμό την κυβέρνηση Παπανδρέου και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ο οποίος μπορεί να μιλάει για ανάπτυξη, αλλά τα "έργα" του αποδεικνύουν με τον χειρότερο τρόπο πως το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι το ξεπούλημα. Το ξεπούλημα, μάλιστα, μίας καπνοβιομηχανίας και ιδιαίτερα της ΣΕΚΑΠ, δημιουργεί μείζον ζήτημα για τις πραγματικές προθέσεις της πολιτικής ηγεσίας της χώρας, αφού είναι γνωστό πως η συγκεκριμένη βιομηχανία αποτελεί δείγμα ισχύος (οικονομικής και εθνικής) και έχει γίνει πόλος έλξης για τουρκικά "κεφάλαια" που αδημονούν να την εξαγοράσουν. Και δεν χρειάζεται ιδιαίτερο μυαλό (πραγματικά αρκεί αυτό που έχει και ο Γιώργος Παπανδρέου) για να κατανοήσει κάποιος την βλάβη -σε οικονομικό και εθνικό επίπεδο- που θα δημιουργήσει στην Θράκη πιθανή πώληση της ΣΕΚΑΠ σε τούρκους "επιχειρηματίες".
Δυστυχώς, στο πνεύμα του "πωλούνται τα πάντα σε τιμή ευκαιρίας", η συγκεκριμένη απόφαση της Αγροτικής Τράπεζας, λειτουργεί κατά των Ελληνικών συμφερόντων (οικονομικών και εθνικών) και ιδιαίτερα κατά της Θράκης. Οι δικαιολογίες περί μείωσης του ισολογισμού της Καπνοβιομηχανίας και ζημιών που παρουσίασε στον τελευταίο του ισολογισμό, αποτελούν λογιστική και όχι ειλικρινή προσέγγιση της σκληρής πραγματικότητας (συνεχείς αυξήσεις τιμών των τσιγάρων, που η εταιρεία αποφάσισε να μην τις περάσει στους καταναλωτές), αφού η πτωτική τάση, όλως παραδόξως, άρχισε από τότε που ο Γιώργος Παπανδρέου ανέλαβε την πρωθυπουργία της χώρας... (σύμφωνα με τον ενοποιημένο ισολογισμό της, τα έσοδα της ΣΕΚΑΠ το 2010 συρρικνώθηκαν σε 36 εκατ. ευρώ, από 53,2 εκατ. ευρώ στην προηγούμενη χρήση, ενώ η εταιρεία κατέγραψε και ζημιές προ φόρων 13,165 εκατ. ευρώ, έναντι κερδών το 2009.)
Σύμπτωση άραγε ή μήπως πρόκειται για εξόφθαλμη πολιτική η οποία αποσκοπεί στην πλήρη αποβιομηχάνιση τη χώρας; Δυστυχώς, για τον Γιώργο Παπανδρέου, αλλά και για την διοίκηση της ΑΤΕ, οι εθνικές ευθύνες βαραίνουν εκείνους που συμμετείχαν (ή εξακολουθούν να συμμετέχουν) καθ' οιονδήποτε τρόπο στο ξεπούλημα μίας εθνικά χρήσιμης βιομηχανίας. Η βιασύνη, μάλιστα, της διοίκησης της ΑΤΕ να κατατεθούν μέχρι 26 Αυγούστου οι αιτήσεις των ενδιαφερομένων, ίσως να υποκρύπτει και επαφές που προηγήθηκαν της ανακοίνωσης πώλησης της ΣΕΚΑΠ. Κι αυτό, επειδή είναι αρκετά δύσκολο (αν όχι αδύνατο) να ολοκληρωθεί μία έρευνα και να συνταχθεί μία μελέτη από οποιονδήποτε πιθανό αγοραστή... Εκτός και εάν... ο αγοραστής είχε ενδιαφερθεί και στο παρελθόν για εξαγορά της συγκεκριμένης Ελληνικής Καπνοβιομηχανίας. Κατά το παρελθόν είχαν υπάρξει κρούσεις εξαγοράς από κάποιον Ινδό επιχειρηματία, από Κινέζους (λίαν προσφάτως), από όμιλο τούρκων επιχειρηματιών, από την Ziraat Bank, από Έλληνες μουσουλμάνους κατοίκους της Θράκης και από μία τουρκική εταιρεία μεταφορών που δραστηριοποιείται στην Βουλγαρία...
Τί θα γίνει τώρα; Οι εξελίξεις θα ξεσκεπάσουν την οποιαδήποτε σκοπιμότητα υπάρχει (εάν υπάρχει) πίσω από την βιαστική ανακοίνωση της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδας για πώληση του πακέτου μετοχών της (ύψους περίπου 44,5%, ενώ υπενθυμίζεται ότι το 34,5% του μετοχικού κεφαλαίου της ΣΕΚΑΠ κατέχει η ΣΕΚΕ, το 8,5% ο συνεταιρισμός εργαζομένων, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό βρίσκεται στα χέρια αγροτικών συνεταιρισμών.) στην ΣΕΚΑΠ.
Πάντως, σε περίπτωση που η εταιρεία πωληθεί σε τουρκικά κεφάλαια, τότε αυτό θα ισοδυναμεί με παράδοση - πώληση ολόκληρης της Θράκης στα χέρια της Άγκυρας. Και αυτό θα γίνει επί κυβερνήσεως και δια χειρός Γιώργου Παπανδρέου, στην πρωθυπουργική θητεία του οποίου η καπνοβιομηχανία βρέθηκε σε πολύ δύσκολη οικονομική θέση και κάποιοι "μέτοχοι" αποφάσισαν να της κρεμάσουν πωλητήριο...
Κωνσταντίνος
Πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου