Πολιτικοί, οικονομολόγοι, αναλυτές, δημοσιογράφοι κραυγάζουν: “η Ελληνική Οικονομία βρίσκεται σε Μεγάλη Ύφεση”, “διερχόμαστε περίοδο Κρίσης”.
«Οικονομική κρίση είναι ένα μεγάλο παλούκι που έχουν οι καπνέμποροι στον κώλο τους, και θέλουν να το βγάλουν από τον δικό τους κώλο και να το βάλουν στον δικό μας» είχε πεί ένας κομμουνιστής καπνεργάτης, σε μια απεργιακή συνέλευση γύρω στο 1930...
Όμως, η κρίση, στοιχείο εγγενές στον καπιταλισμό, δεν είναι πρώτιστα οικονομική. Είναι κυρίως κρίση συστημική και βεβαίως και κυριότερα κρίση αξιών. Τα κυριαρχικά πολυεθνικά συμφέροντα διαφθοράς και πλουτισμού που ελέγχουν την πολιτική ζωή και στην Ελλάδα (και κατά σύμπτωση εν μέσω κρίσης παρουσιάζουν τεράστια κέρδη), διέβλεψαν έναν υπαρκτό κίνδυνο: αυτόν της σύγκρουσης και ενδεχόμενα μιας βίαιης ανατροπής, μα κυρίως της απαξίωσης του οργάνου ελέγχου της μάζας , δηλαδή των κομμάτων εξουσίας. Έτσι εμπρός στην πλήρη απαξίωση της, η πολιτική της οικογενειοκρατίας έρχεται στρατευμένη να περισώσει τον εαυτό της, επιστρατεύοντας όλα τα μέσα, από εκβιαστικά διλλήματα και την παπαγαλίζουσα tv έως και το ίδιο το κίνημα των "αγανακτισμένων" (προβάλουμε την ειρηνική διαμαρτυρία που όμως την διαλύουμε οποτεδήποτε θελήσουμε με τους γνωστούς αγνώστους), ως βαλβίδα αποσυμπίεσης και εκτόνωσης, ως απόπειρα κατευνασμού ακραίων αντιδράσεων και εντάσεων, ορίζοντας παράλληλα το νέο-ίδιο «σοσιαλοδημοκρατικό» πλαίσιο μέσα στο οποίο θα απορροφηθούν οι κοινωνικές εντάσεις. Το κράτος/σύστημα, τα αφεντικά και όλος αυτός ο συφερτός που έχει κάθε συμφέρον να μην αλλάξει ποτέ τίποτα (εκτός αν το ίδιο το αποφασίσει, εν εφαρμογή του παγκοσμιοποιημένου μοντέλου διαχείρισης που σταδιακά επιχειρείτε με πράσινη ανάπτυξη/ καπιταλιστική οικολογία κλπ), επιστράτευσε και θα επιστρατεύει πάντα όλα του τα μέσα για να επιτύχει την μακροημέρευση του.
Προ διετίας η "Δεξιά" έπρεπε να αφήσει την εξουσία σε πιο λεπτούς χειριστές των πραγμάτων και του λαού, στην σοσιαλιστική Δεξιά των αλλοτριωμένων συνδικάτων, που ξέρει να καλύπτει χειρουργικά και με επιστημονικό τρόπο τις μομφές της, το νέο- ΠΑΣΟΚ. Η «πολιτική» αυτή λοιπόν, ως γνήσιο υποχείριο των πολυεθνικών, επιζητεί την αλλαγή προσώπων και όχι ουσίας. Αυτό έγινε με τον ανασχηματισμό πρόσφατα και αυτό θα γίνεται έως ότου ο κόσμος να απεμπλακεί από τη λογική των μικροπολιτικών συμφερόντων και του δικομματισμού και αντιδράσει… όχι πλέον γιατί δεν θα έχει να φάει, αλλά γιατί θα νιώθει και θα βιώνει το βασανιστικό συναίσθημα του να υποβιβάζετε σε ένα ανθρωπόμορφο ρομπότ, σε έναν αριθμό από μια διαδοχική ακολουθία προβάτων που θα βελάζουν για να φάνε, να πιουν, να ζευγαρώσουν και να οδηγηθούν στην σφαγή.
Αναρωτιέμαι συχνά, τι οφείλει ένας πολίτης να πράξει για να μην νιώθει πως έχει υποστεί λοβοτομή, γιατί κάπως έτσι θεωρώ πως σκέπτεται το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, που ενδεχομένως να αναρωτιέται: μα για πόσο ηλίθιο με περνάνε; Αυτά τα «μέτρα» πάρθηκαν για να ράψουν το κουστούμι του ξεπουλήματος της Ελλάδας και εμείς να παρακολουθούμε live την σεμνή τελετή. Η κυβέρνηση έχει συναινέσει ουσιαστικά με το μνημόνιο στο να αρπάξουν οι διεθνείς τοκογλύφοι αεροδρόμια, λιμάνια, τουριστικά φιλέτα, ΟΤΕ, ΔΕΗ, Δίκτυα ύδρευσης, Δίκτυα αποχέτευσης, Οδικό Δίκτυο, ΧΥΤΑ κλπ. Έχοντας υπόψη μας πως μεγάλο μέρος του δημοσίου χρέους δεν είναι καν χρέος, αφού σε ένα ποσοστό μεγαλύτερο της τάξης του 60% είναι ομόλογα εξ’ αρχής πληρωμένα από "επενδυτές" που τα αγόραζαν και περίμεναν κέρδη (Δεν δάνειζαν στην Ελλάδα με τόκο αλλά περίμεναν αποδόσεις μεγάλων κερδών και ρίσκαραν) θα λέγαμε πως τα ομόλογα αυτά προσομοιάζουν με τις μετοχές μιας εταιρείας γιατί αποδίδουν κέρδη ανάλογα με το ύψος της επένδυσης. Αν πάει καλά η "εταιρεία-χώρα", θα αποδώσει αν όχι δεν θα αποδώσει. Ακόμα χειρότερα, για τους «τοκογλύφους», δεν έχουν καν τις ιδιότητες των μετοχών, γιατί οι "επενδυτές" δεν έχουν κανένα δικαίωμα απέναντι στο κράτος που τα εξέδωσε. Δεν υπάρχει η παραμικρή σύμβαση και άρα δεν έχουν μερίδιο από την περιουσία του. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, τα ομόλογα μοιάζουν με την απόδειξη που παίρνει κάποιος όταν παίζει στοίχημα ή τζογαρει. Διεκδικεί κέρδη εφόσον υπάρχουν κέρδη γιατί ειδάλλως είναι άχρηστα χαρτιά αυτά που έχει στη διάθεση του. Οι «τοκογλύφοι» λοιπόν είχαν τέτοια ομόλογα-χαρτιά και κανένα άλλο δικαίωμα. Έπαιξαν και έχασαν. Γι' αυτόν τον λόγο είχαν ανάγκη το ΔΝΤ για να "υποθηκεύσουν" τη χώρα, μετατρέποντας τα άχρηστα ομόλογα-χαρτιά σε δάνεια. Τόσο απλά τόσο κατανοητά…
Εφόσον το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα που ελέγχει τις οικονομίες (η Κεντρική Τράπεζα της Ελλάδας είναι ιδιωτική σε ποσοστό 92% με μη δυνατότητα κρατικού ελέγχου ) δημιουργεί και τις «κρίσεις» και τα «χρέη», αφού όλα αυτά τα «παράγωγα» χαρτιά στοιχηματισμού είναι το κυρίως πλαίσιο μες στο οποίο ενεργούν οι , κάθε απόχρωσης, «οικονομικοί δολοφόνοι» , για ποιον λόγο μπήκαμε αναγκαστικά σ' αυτόν τον μηχανισμό; Εξαιτίας της αδυναμίας δανεισμού μας; Αυτή η αδυναμία όμως ήταν «τεχνητή και επιδιωκόμενη» εφόσον η κατάσταση της Ελλάδας δεν ήταν πολύ χειρότερη από χώρες, οι οποίες εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να δανείζονται με 1% και 2% και να δανείζουν εμάς με 6%. Ποιος έβαλε έναν τέτοιο μηχανισμό μέσα στη χώρα και την οδήγησε σε αυτήν την "αυτοκτονική" συμπεριφορά για να δώσει τα "κέρδη" στους «επενδυτές»? Ποιοι συνηγόρησαν και συνηγορούν σε αυτή την πολιτική? Οι διεθνείς «επενδυτές» επιθυμούσαν λοιπόν να μπει ένας εισπρακτικός μηχανισμός στην Ελλάδα, για να εξασφαλίσουν τα χρήματά τους. Αληθεύει άραγε η καταγγελία της Δρ. Ευαγγελία Ε. Γκόλια ότι Συνασπισμός επτά σκανδιναβικών χωρών πρότειναν στην ελληνική κυβέρνηση πριν υπογράψει το μνημόνιο με την Τρόικα, χρηματική ενίσχυση 250 δισ. ευρώ σε βάθος 5 ετών με δόσεις, με αντιπαροχή να τους δοθεί η έγκριση έρευνας και εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που βρίσκονται στον ελληνικό χώρο? Πρέπει εμείς οι Έλληνες να το πάρουμε απόφαση ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε βοήθεια από κανέναν άλλον πέραν του εαυτού μας. Θέλουμε να ανοίξουν επιτέλους ύποπτοι τραπεζικοί λογαριασμοί , να ελεγχτούν μαγειρέματα τραπεζών και σκάνδαλα, να μας απαντήσουν επιτέλους αν ψεύδονται συστηματικά ή όχι για το αν υπάρχει φυσικός πλούτος και αμελούν ως προς την αξιοποίηση του που θα έλυνε το οικονομικό πρόβλημα της πατρίδας μας καθιστώντας την μεγάλη οικονομική δύναμη? Και κάτι ακόμα αρκετά σημαντικό, αν αναγνωριστεί που δεν πρέπει, το χρέος προς τους «διεθνείς τοκογλύφους» και δεν επιστρέψουμε στην δραχμή, όπου απαιτείτε για την επανεκκίνηση της οικονομίας μας και ένα σωρό άλλα οφέλη που έχουν αναλυθεί από έγκριτους οικονομολόγους, εφόσον αναγραφεί στους κωδικούς του προϋπολογισμού μας το χρέος της Γερμανίας προς την Ελλάδα όπου δεν το διεκδικούν οι διοικούντες βουλευτάδες μας, ο προϋπολογισμός μας γίνεται αυτόματα πλεονασματικός και της Γερμανίας ελλειμματικός. Εμείς θα δανειζόμαστε δηλαδή με 1% και θα δανείζουμε τους Γερμανούς με 6% όπως κάνουν αυτοί, ως καλοί κερδοσκόποι, σήμερα σε εμάς... Να μιλήσουμε δηλαδή στη βάση των γεγονότων και να πούμε ότι ακόμα και αυτό το παράνομο και καταχρηστικό χρέος να αναγνωριστεί εάν λειτουργήσουν οι πολιτικοί με γνώμονα το πατριωτικό μας συμφέρον και όχι ως «πράκτορες ξένων συμφερόντων» μπορούμε να φέρουμε σε πολύ δύσκολη θέση τους «αρχιλήσταρχους» των ξενων funds της Ευρώπης, απαιτώντας τις οφειλές από τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο.
Φυσικά όλο αυτό που περιγράφεται παραπάνω είναι υπεύθυνο για την κατάντια μας σήμερα και είναι υπεύθυνο και άλλο τόσο, στον μέγιστο εννοείται βαθμό, όσο και η αποχαύνωση μας από τα φερέφωνα και τα «τσοντοκάναλα», αυτού του ιδίου συστήματος, που απέκρυβαν και ακόμα αποκρύπτουν την αλήθεια… Γιατί λοιπόν υποτιμούν τόσο την νοημοσύνη μας; Γιατί μας αποθέτουν με ιδιαίτερη ευκολία στη λαιμητόμο; Η απάντηση είναι απλή: Διότι δεν είναι Άνθρωποι, είναι ανθρωπόμορφα κτήνη που μπρος στο μέγιστο «κέρδος» δεν υπολογίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη. Και πιστέψτε με, το κέρδος δεν είναι μόνο οικονομικό, αλλά ας μην το αναλύσουμε παραπάνω αυτό καθώς δεν χωράει σε τούτη εδώ την φτωχή προσπάθεια για επι-κοινωνία».
Τι πρέπει να κάνει κάποιος λοιπόν; Να αντιδράσει πρώτιστα μέσα του, έπειτα με πράξεις, με αυτοοργάνωση στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα πανεπιστήμια. Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, χωρίς αντιπροσώπους χρωματισμένους και απαγκιστρωμένοι από γραφειοκράτες «ειδικούς» παντός τύπου, με άμεση, ισόνομη δράση και με σημαία την αλλαγή μέσω της παιδείας. Κοινωνική αντίδραση για το σμπαράλιασμα αυτού του κόσμου που γεννά την ανισότητα ,που λατρεύει ως θεό το χρήμα... Σε αυτή την κοινωνική απελευθέρωση και «ειρήνη» πρέπει να συμμετέχουμε όλοι εξίσου και συλλογικά. Η συμμετοχική δημοκρατία δεν εξαντλείτε στην «κομματικοποίηση της πολιτικοποίησης», ούτε στις εκλογές και την ψήφο όπως θέλουν τόσα χρόνια να μας εντυπώσουν προς ίδιον όφελος. Υπάρχουν ήδη διευρυμένα κοινωνικά κομμάτια που αναπτύσσουν συνεχώς λόγο και δράσεις, μέσα σε συμμαχίες της ευρύτερης πατριωτικής «αριστεράς» και μέσα σε συνιστώσες της υγιούς «δεξιάς». Τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα συγχέονται, κοινωνικοποιούνται, αναδεικνύονται ως τρόποι αναδιαμόρφωσης της καθημερινότητας και επίθεσης στις σημερινές «καπιταλιστικές σχέσεις» χειρίστου τύπου, ως συστατικά μέρη μιας συνολικότερης διαδικασίας αντίδρασης στο σάπιο κατεστημένο της ολιγαρχικής δημοκρατίας. Προσοχή στην καπηλεία και διαρκής αγώνας λοιπόν ενάντια σε κάθε μορφή κοινωνικοοικονομικοπολιτικής ιερ-αρχίας που ταυτίζεται με την ανισότητα, ενάντια σε κάθε τύπου αποκλεισμό , κοινωνικό διαχωρισμό και ρατσισμό εφόσον πρώτιστα διασφαλιστεί η κοινωνική υγεία και συνοχή, φυλάττοντας ως κόρη οφθαλμού τις πανανθρώπινες αξίες, τις ευγενείς έννοιες, τα μεγάλα ιδανικά μα κυρίως τα ιδιαίτερα τοπικά χαρακτηριστικά των κοινωνιών που, σχεδιασμένα και με ψυχολογική, ένοπλη , κρατική φασιστικού τύπου βία, αποδομούνται στο σήμερα από την παγκοσμιοποιημένη πλουτοκρατία των «think tanks» και αυτούς που την υπηρετούν…
Εάν είμαστε κυρίαρχοι λοιπόν της πατρίδας πρέπει να μαζευτούμε όχι έξω από τη βουλή και να μουντζώνουμε ή να χτυπάμε κατσαρόλες, αλλά έξω από τον Άρειο Πάγο. Η δικαστική εξουσία είναι αυτή που «ελέγχει» την εκτελεστική και φαίνεται πως δεν κάνει σωστά τη δουλειά της. Γιατί φυσιολογικά έχει δικαίωμα να επέμβει η δικαιοσύνη εάν υπάρχουν "αποχρώσες ενδείξεις" μεγάλης οικονομικής παρανομίας, πόσο μάλλον όταν υπάρχουν μηνυτήριες αναφορές και στοιχεία που εφόσον εξακριβωθούν είναι κακουργηματικές πράξεις, ακόμα και σε βαθμό Εθνικής Προδοσίας. Αν αυτή η λαϊκή "εντολή" δεν εισακουσθεί από τους δικαστικούς λειτουργούς τότε θα κατανοήσουμε και θα εξακριβώσουμε έως τέλους το άσχημο παιχνίδι εναντίον της πατρίδας μας από όλους γιατί μια πρώτη δόση πήραμε από κάποια πρόσφατη απόφαση του Σ.Τ.Ε...
Ο λαός αν θέλει να λέει πως ξύπνησε πρέπει να διαμαρτυρηθεί ΕΙΡΗΝΙΚΟΤΑΤΑ έξω από τον Άρειο Πάγο… Δεν είμαστε απλά ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΜΕΝΟΙ , είμαστε ΑΠΟΦΑΣΙΜΕΝΟΙ και απαιτούμε ΚΑΘΑΡΣΗ και ΑΠΟΝΟΜΗ ΕΥΘΥΝΩΝ από την ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ…
Ειδάλλως ας ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΥΜΕ ότι είμαστε ανθρωπόμορφα ρομπότ, ένας αριθμός από μια διαδοχική ακολουθία προβάτων που θα βελάζουν για να φάνε, να πιουν, να ζευγαρώσουν και τέλος να οδηγηθούν στην σφαγή…
Υ.Γ: Να με συμπαθάτε, ο μόνος τρόπος που μπορώ να διακρίνω για να διατηρήσουμε την παράδοση μας, είναι να αποτινάξουμε το ζυγό, να είμαστε κατ’ επέκταση λαός αυτεξούσιος, μα πάνω από όλα να ξαναγίνουμε ΆΝΘΡΩΠΟΙ …
για το anti-ntp.blogspot.com , wishmaster...
5 σχόλια:
αυτο που ειπε ο κομμουνιστης ειναι μαλλον 100 τοις εκατο σωστο.
Κουκουρούκου
Ωραία η προβατοανάλυσή σου, με αλήθειες και νόημα. Σ' ευχαριστώ.
Μια-δυο παρατηρήσεις (με την καλή έννοια, πάντα).
Λες "Τα κυριαρχικά πολυεθνικά συμφέροντα διαφθοράς και πλουτισμού ... διέβλεψαν έναν υπαρκτό κίνδυνο ... κυρίως της απαξίωσης του οργάνου ελέγχου της μάζας , δηλαδή των κομμάτων εξουσίας. Έτσι εμπρός στην πλήρη απαξίωση της, η πολιτική της οικογενειοκρατίας έρχεται στρατευμένη να περισώσει τον εαυτό της, επιστρατεύοντας όλα τα μέσα."
Η οικογενειοκρατία σίγουρα άρχισε να ζορίζεται και προσπαθεί να περισώσει ό,τι μπορεί. Επιπλέον, είναι σίγουρο ότι οι "μεγάλες" πολιτικές οικογένειες της Ελλάδας είναι ευνοημένες δουλάρες του συστήματος. Μήπως, όμως, και η απαξίωση, για την οποία λες, είναι μέρος του παιχνιδιού που ορίζεται από τα πολυεθνικά συμφέροντα; Πώς γίνεται, τόσα χρόνια (αιώνες κοκ) το σύστημα να αποκρύπτει τις βρομιές των υπηρετών του και πλέον να τις διατυμπανίζει; Είναι μόνον αποτέλεσμα της τεχνολογίας; Σίγουρα όχι. Φαντάζομαι πως καταλαβαίνεις πού το πάω. Το έγραψες:
"Το κράτος/σύστημα, τα αφεντικά και όλος αυτός ο συφερτός που έχει κάθε συμφέρον να μην αλλάξει ποτέ τίποτα (εκτός αν το ίδιο το αποφασίσει..."
Και δεν βλέπω τον τελευταίο αιώνα να υπάρχει και τόσο μεγάλη συμπάθεια για τα ανεξάρτητα κράτη, τα οποία όντως αποτέλεσαν ένα από τα σημαντικότερα και αποτελεσματικότερα -με τον τρόπο που λειτούργησαν- εξουσιαστικά δημιουργήματα.
Και κάτι ακόμα, περί χρεών, πλέον των εύστοχων που αναφέρεις. Ας παραβλέψουμε τις οφειλές της Γερμανίας από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Να ελεγχθεί πώς προέκυψε το χρέος μας. Εκεί να δούμε ποιος χρωστάει σε ποιον και ποιοι "τα φάγαμε μαζί".
Ο λαός, λοιπόν, όπως σωστά καταλήγεις, αν θέλει να λέει πως ξύπνησε πρέπει να διαμαρτυρηθεί ΕΙΡΗΝΙΚΟΤΑΤΑ έξω από τον Άρειο Πάγο. Και μετά βλέπουμε...
Και, ρε συ, τι το ήθελες αυτό το "για το anti-ntp.blogspot.com , wishmaster..."! Θυμίζει δημοσιογράφο της τηλεόρασης. Εκτός κι αν εκεί κολλάνε τα αποσιωπητικά.
To "μάλλον" του πρώτου σχολίου έσωσε την κατάσταση.
Wishmaster οι απόψεις μας ταυτίζονται σχεδόν 100% στο χω ξαναπεί.
Πολύ ωραίο το κείμενό σου που τα μάζεψες έτσι όλα μαζί.
Οι υπόλοιποι διαβάστε το λέει πολύ σωστά πράγματα.
Πρίαπος
WishmasreR MOY ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ. ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ.ΕΥΓΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΥΓΕ.
Δημοσίευση σχολίου