Στην πρώτη, ανήκουν αυτοί που θέλουν να αλλάξουν το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι, και ψάχνουν να βρουν τον τρόπο να το πετύχουν. Αυτή η κατηγορία έχει μια μεγάλη διαφορά σε σχέση με τις υπόλοιπες...
Ενώ οι άλλες κατηγορίες φαίνονται ομογενοποιημένες ετούτη εδώ είναι χωρισμένη σε πολλές και άχρηστες υποκατηγορίες, που δεν αξίζει να σχολιάσουμε καν.
Στην δεύτερη, ανήκουν αυτοί που ομοίως με τους πρώτους ίσως θα ήθελαν και αυτοί να αλλάξουν τα πράγματα, αλλά δεν τους πολυενδιαφέρει κιόλας.
Στην τρίτη, ανήκουν αυτοί που δεν θα ήθελαν να αλλάξει η κατάσταση, γιατί αυτό δεν συνάδει με τα προσωπικά τους συμφέροντα.
Στην τέταρτη κατηγορία, η οποία συγγενεύει στενά με την δεύτερη, ανήκουν οι άνθρωποι οι οποίοι, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, δείχνουν να μην καταλαβαίνουν το τί συμβαίνει πραγματικά γύρω τους και μάλλον αδυνατούν να κατανοήσουν τις αιτίες των προβλημάτων της σημερινής νεοελληνικής-και όχι μόνο-πραγματικότητας.
Αποτέλεσμα αυτής λοιπόν της α-νοησίας ή δυσ-νοησίας είναι να μην μπορούν οι ίδιοι να δώσουνε λύση στα προβλήματά τους και να ψάχνουν εναγωνίως σωτηρία, σε ότι μπούρδα τους πλασάρει το σύστημα νοητικού ελέγχου των εξουσιαζόντων, μέσω των πολιτικών, μέσω της τηλεόρασης, ή μέσω της εξ επαφής συνεργασίας με σκοπό, το αμοιβαίο όφελος (κοινώς ρουσφέτι).
Ή εν τέλει, σε οποιαδήποτε μαλακία κατεβάσει το φτωχό πλην τίμιο(;) μυαλουδάκι τους.
Από τις τέσσερις αυτές κατηγορίες ανθρώπων, στη δεύτερη και στην τέταρτη ανήκει η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων.
Επομένως, είναι λογικό να κατέχει μία δύναμη ας πούμε πολιτική, τύπου Α και να καθορίζει στο μέτρο που της αναλογεί τις εξελίξεις και φυσικά την πορεία της ζωής του καθενός μας, μέσα στο κοινωνικό σύνολο.
Στην τρίτη κατηγορία ομολογουμένως ανήκουν ελάχιστοι άνθρωποι, οι οποίοι όμως πλεονεκτούν έναντι όλων των υπολοίπων.
Το βασικό τους πλεονέκτημα είναι η ΓΝΩΣΗ. Γνωρίζουν πώς να υπηρετούν και να διαιωνίζουν ένα απάνθρωπο σύστημα, παγκόσμιας διακυβέρνησης που μοναδικός του σκοπός είναι η συγκέντρωση του φυσικού και τεχνητού πλούτου, στα χέρια των λίγων και εις βάρος των πολλών.
ΓΝΩΣΗ=ΕΞΟΥΣΙΑ.
Να ξεκαθαρίσουμε ότι η οποιαδήποτε ΓΝΩΣΗ δεν είναι κακό πράγμα, το αντίθετο. Αρκεί φυσικά να τίθεται απλόχερα και ειλικρινά, χωρίς ιδιοτέλειες και συμφέροντα, χωρίς ψέματα και απάτες στην υπηρεσία ΟΛΗΣ της ανθρωπότητας με σκοπό το χτίσιμο μιας καλύτερης ας πούμε κοινωνίας. Για να μην λέμε και μεγάλες κουβέντες. Να μοιράζονται όλοι οι άνθρωποι την αληθινή ΓΝΩΣΗ και όχι να την καπηλεύονται οι Εχθροί των
Ανθρώπων.
Είναι φυσικό λοιπόν οι άνθρωποι αυτής της κατηγορίας να κατέχουν μεγάλη δύναμη, και να αποκτούν ευκολότερα τον έλεγχο των μαζών της δεύτερης και τέταρτης κατηγορίας, και δυσκολότερα να υποτάσσουν τελικά και τους ανθρώπους της πρώτης κατηγορίας.
ΝΑ λοιπόν γιατί δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα:
Το κύριο γνώρισμα της τρίτης κατηγορίας είναι η δύναμη μέσω της ΓΝΩΣΗΣ και η επιβολή αυτής έναντι των υπολοίπων.
Παρομοίως, το κύριο γνώρισμα της δεύτερης κατηγορίας είναι η αδυναμία μέσω της αδιαφορίας, της τέταρτης η αδυναμία λόγω της ηλιθιότητας και της πρώτης η αδυναμία εξ αιτίας της διχόνοιας.
"Τον τροχό της ιστορίας περιστρέφουν οι ανόητοι και οι απατεώνες. Αυτοί κυβερνάνε τον κόσμο. Αυτοί είναι ο κόσμος" (Χάλιφαξ)
Και η πάλη των τάξεων, συνεχίζεται.
Και επειδή δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από την προκλητική αδιαφορία ή την εγκληματική ανοησία των πολλών, ούτε φυσικά από την ελάχιστη "ανθρωπιά" των λίγων, το βάρος λοιπόν πέφτει μοιραία στους ανθρώπους της πρώτης κατηγορίας.
Κάποιοι από αυτούς λοιπόν καλούνται να αφήσουν στην άκρη τις διαφορές τους, και να
λάβουν γενναίες αποφάσεις από κοινού. Μακριά από ιδεολογίες, κόμματα, υποψήφιους σωτήρες, θρησκείες, ηθικοπλαστικές απεικονίσεις της ανήθικης πραγματικότητας, και ενός υποκριτικού καθωσπρεπισμού, μακριά από απατηλές πατρίδες και βαθμιδωτές φυλές. Ενάντια σε κάθε απάνθρωπο κατεστημένο.
Αυτά κρατούν τον άνθρωπο εγκλωβισμένο στη διανοητική του φυλακή. Θα έπρεπε στην εξελικτική του πορεία ο άνθρωπος να τα έχει απορρίψει.
Είναι καιρός να γκρεμίσουμε συθέμελα το σάπιο οικοδόμημα της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Να ρίξουμε την δικτατορία της πλειοψηφίας και να απαλλαγούμε από την ηλιθιότητα των πολλών.
Να ξεκαθαρίσουμε ποιοί είναι ικανοί και ποιοί όχι. Έχουμε δικαίωμα να μην συμμετέχουμε στην ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ.
Να μην βαδίσουμε τον αδιέξοδο δρόμο των αδιάφορων και των ηλιθίων που συνεπαρμένοι από τον άκρατο καταναλωτισμό και τα όνειρα για νεοπλουτισμό, άφησαν τις τύχες της ζωής τους στα χέρια των ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΧΟΡΤΑΓΩΝ ΛΥΚΩΝ. ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ, ΝΑ ΠΑ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙ!
Να θέσουμε το ΑΤΟΜΟ στην υπηρεσία του ΣΥΝΟΛΟΥ και το ΣΥΝΟΛΟ στην υπηρεσία του ΑΤΟΜΟΥ.
Να αμφισβητήσουμε επί της ουσίας όλες τις υποτιθέμενα ηθικές αρχές, τους νόμους που έχουν επιβληθεί από τους Εχθρούς των Ανθρώπων και να εγκαθιδρύσουμε ένα διαφορετικό ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, από ΕΜΑΣ για ΕΜΑΣ.
Για να γίνει λοιπόν η υπέρβαση, δύο τινά πρέπει να συμβούν. Ή η πρώτη κατηγορία ανθρώπων να επιβληθεί στις υπόλοιπες, ή να τις εξοντώσει. Ειδικά την τρίτη κατηγορία.
Έτσι, όταν οι εξαρτημένοι ηλίθιοι δεν θα έχουν σε ποιόν σωτήρα να στραφούν, θα επιδιώξουν δύο λύσεις. Ή θα συνδράμουν στην επαναστατική αλλαγή, ή θα πορευτούν σαν τα πρόβατα που τα παράτησε ο τσοπάνης.
Επομένως, θα είναι πιο εύκολη μια δημιουργία ενός νέου συστήματος εκ του μηδενός, χωρίς την παραμικρή έννοια της ανθρώπινης εκμετάλλευσης.
Ακόμα ελπίζουμε, πως στα ερείπια αυτού του άδικου κόσμου, μπορούμε να χτίσουμε μιά δίκαιη κοινωνία.
Είναι καιρός λοιπόν να αναλογιστούμε άν τελικά θα δώσουμε την μάχη μας ή θα πάμε άκλαυτοι στο τέλος που μας περιμένει.
Αν θα αντισταθούμε στον απάνθρωπο Αρμαγεδδών που μας έχουν ετοιμάσει ή θα πέσουμε στο γκρεμό από φόβο και απελπισία.
ΚΑΜΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟ ΤΡΟΜΟ-ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ. ΔΕΝ ΣΚΥΒΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ. ΤΟ ΠΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΑΠΩΛΕΣΘΗ. ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ. ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΤΕΛΙΚΗ ΛΥΣΗ...
ΌΣΟ ΚΟΙΜΑΣΑΙ, ΑΥΤΟΙ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ.
ΞΥΠΝΑΣ ΣΤΟ ΚΡΥΟ ΠΡΩΙΝΟ, ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΝΕΚΡΟΣ.
ΤΡΑΒΑΣ ΤΗΝ ΑΝΗΦΟΡΑ, ΓΔΑΡΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΓΥΜΝΟΣ.
ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ, ΟΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΣΟΥ ΓΚΡΕΜΙΖΟΝΤΑΙ ΜΙΑ ΜΙΑ.
ΚΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ, ΧΟΡΕΥΟΥΝΕ ΑΓΓΕΛΟΙ ΚΑΙ ΔΙΑΒΟΛΟΙ.
ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΣΟΥ ΜΝΗΜΕΣ ΑΚΟΜΑ ΑΝΤΗΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ.
ΠΡΙΝ ΤΟΥΣ ΔΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΓΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΟΥ,
ΒΓΑΛΕ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΠΟΥ ΣΟΥ ΧΟΥΝΕ ΜΠΗΞΕΙ ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ, ΚΑΙ
ΞΕΣΚΙΣΕ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ.
Ραντεβού στο αίμα καργιόληδες!
ΑΝΩΝΥΜΟΣ και ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ / ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
ramnousia
1 σχόλια:
Φαινομενικά υπάρχουν κάποιες αλήθειες.
Αν δούμε πιο κριτικά όμως η ιστορία έχει δείξει ότι όταν η 1η κατηγορία ήρθε στην εξουσία μετατράπηκε σε τύραννο, σε καθεστώς καταπίεσης. Υπάρχουν τέτοιες ενδείξεις και εδώ: "Μακριά από ιδεολογίες, κόμματα, υποψήφιους σωτήρες, θρησκείες, ηθικοπλαστικές απεικονίσεις της ανήθικης πραγματικότητας, και ενός υποκριτικού καθωσπρεπισμού, μακριά από απατηλές πατρίδες"
Πώς μπορεί κάποιος να ισχυρίζεται ότι εξυπηρετεί το άτομο όταν δεν το σέβεται και όταν ονειρεύεται αίμα έστω και για τον εχθρό;
Με ποιο δικαίωμα βάζει κάποιος στην κατηγορία του αδιάφορου έναν που δεν παίρνει τα όπλα όταν αυτός όχι μόνο δεν είναι αδιάφορος αλλά δίνει τη προσωπική του μάχη μέσα από τη στάση του στην καθημερινή ζωή με μεγάλο κόστος ενίοτε επειδή δεν προσκυνά στο σύστημα;
Παράδεισος χωρίς Χριστό δεν υπάρχει, αν ήμασταν κοντά Του δε θα φτάναμε εδώ και αν μετανοούσαμε και ζητούσαμε τη βοήθειά Του θα επενέβαινε με το δικό Του μυστικό τρόπο, όπως κάνει και στη ζωή μας και από την κακία των άλλων βγαίνει το καλό για μας και κακό για τους επίβουλους. Βέβαια για σας αυτό είναι παθητικό, έχετε πνιγεί στην απόγνωση καιζητάτε αίμα. το ζήτημα όμως είναι όλων των εποχών και η λύση μία.
ψαλμ.93
ΘΕΟΣ ἐκδικήσεων Κύριος, Θεὸς ἐκδικήσεων ἐπαρρησιάσατο. 2 ὑψώθητι ὁ κρίνων τὴν γῆν, ἀπόδος ἀνταπόδοσιν τοῖς ὑπερηφάνοις. 3 ἕως πότε ἁμαρτωλοί, Κύριε, ἕως πότε ἁμαρτωλοὶ καυχήσονται, 4 φθέγξονται καὶ λαλήσουσιν ἀδικίαν, λαλήσουσι πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν; 5 τὸν λαόν σου, Κύριε, ἐταπείνωσαν καὶ τὴν κληρονομίαν σου ἐκάκωσαν, 6 χήραν καὶ ὀρφανὸν ἀπέκτειναν, καὶ προσήλυτον ἐφόνευσαν 7 καὶ εἶπαν· οὐκ ὄψεται Κύριος, οὐδὲ συνήσει ὁ Θεὸς τοῦ ᾿Ιακώβ. 8 σύνετε δή, ἄφρονες ἐν τῷ λαῷ· καί, μωροί, ποτὲ φρονήσατε. 9 ὁ φυτεύσας τὸ οὖς οὐχὶ ἀκούει; ἢ ὁ πλάσας τὸν ὀφθαλμὸν οὐχὶ κατανοεῖ; 10 ὁ παιδεύων ἔθνη οὐχὶ ἐλέγξει; ὁ διδάσκων ἄνθρωπον γνῶσιν; 11 Κύριος γινώσκει τοὺς διαλογισμοὺς τῶν ἀνθρώπων ὅτι εἰσὶ μάταιοι. 12 μακάριος ὁ ἄνθρωπος, ὃν ἂν παιδεύσῃς, Κύριε, καὶ ἐκ τοῦ νόμου σου διδάξῃς αὐτὸν 13 τοῦ πραΰναι αὐτὸν ἀφ᾿ ἡμερῶν πονηρῶν, ἕως οὗ ὀρυγῇ τῷ ἁμαρτωλῷ βόθρος. 14 ὅτι οὐκ ἀπώσεται Κύριος τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ οὐκ ἐγκαταλείψει, 15 ἕως οὗ δικαιοσύνη ἐπιστρέψῃ εἰς κρίσιν καὶ ἐχόμενοι αὐτῆς πάντες οἱ εὐθεῖς τῇ καρδίᾳ. (διάψαλμα). 16 τίς ἀναστήσεταί μοι ἐπὶ πονηρευομένοις; ἢ τίς συμπαραστήσεταί μοι ἐπὶ τοὺς ἐργαζομένους τὴν ἀνομίαν; 17 εἰ μὴ ὅτι Κύριος ἐβοήθησέ μοι, παρὰ βραχὺ παρῴκησε τῷ ᾅδῃ ἡ ψυχή μου. 18 εἰ ἔλεγον· σεσάλευται ὁ πούς μου, τὸ ἔλεός σου, Κύριε, ἐβοήθει μοι. 19 Κύριε, κατὰ τὸ πλῆθος τῶν ὀδυνῶν μου ἐν τῇ καρδίᾳ μου αἱ παρακλήσεις σου εὔφραναν τὴν ψυχήν μου. 20 μὴ συμπροσέστω σοι θρόνος ἀνομίας, ὁ πλάσσων κόπον ἐπὶ πρόσταγμα. 21 θηρεύσουσιν ἐπὶ ψυχὴν δικαίου καὶ αἷμα ἀθῷον καταδικάσονται. 22 καὶ ἐγένετό μοι Κύριος εἰς καταφυγὴν καὶ ὁ Θεός μου εἰς βοηθὸν ἐλπίδος μου· 23 καὶ ἀποδώσει αὐτοῖς Κύριος τὴν ἀνομίαν αὐτῶν, καὶ κατὰ τὴν πονηρίαν αὐτῶν ἀφανιεῖ αὐτοὺς Κύριος ὁ Θεός.
Δημοσίευση σχολίου